My Only Exception (Slow update)

Chapter35 - Maybe this time

Humble yourselves before the Lord, and He will lift you up. ~ James 4:10

Cha's POV

I’m exhausted.

Nagugutom na rin ako.

Gabi na.

At hindi pa rin kami kumakain.

>O<

Stress si Vince as usual.

Pansin ko ang pagiging controlling niya sa mga kilos ko. Paano naman kasi, lagi na lang niyang sinabi na ‘Stay beside me.’ ‘Don’t smile at Kirk and pretend he doesn’t exist.’ at kung anu-ano pa.

At napapa-huh? na lang ako sa mga demand niya. >_>

After ng Erlton Hotel, may isa pa kaming pinuntahan. isa pang condominium na kaka-acquire lang nila  last year. I have no idea at all sa mga pinaguusapan nila. Aissh.

At ngayon nasa kotse kami at on the way na siguro sa restaurant. Tahimik lang akong nakatingin sa labas at napansin kong nadaanan namin ang isang pamilyar restaurant na nakainan na namin pero hindi tumigil si Vince at patuloy pa rin sa pagmamaneho.

Okaaay.

Hindi ko na kayang tiisin. Lol.

“Vince, saan ba tayo pupunta? Nalagpasan na natin ‘yung isa sa favorite mong restaurant.” Anas ko sa kanya.

“Hmm. We’re eating somewhere else.”He said and smiled at me.

“Okay.”Back to sight seeing.

After a while, I saw myself looking at him. Tsk. Ang gwapo niya pa rin.

***

Ilan pang minuto ay nakarating kami sa isang magandang restaurant na malayo sa syudad. There are trees surrounding the restaurant. It’s more like a house pero pagpasok namin sa loob. Wow. Just wow. Glass walls ito kaya kita mo ang landscape sa labas. And the ceiling is made of glass too kaya kitang-kita mo ang mga bituin at buwan sa kalangitan. There are creative lights inside and out of the place. Overall, this place is beautiful.

Hindi ko alam na may ganito palang restaurant dito.

Ang pinagtataka ko lang ay wala pa akong taong nakikita pamula kanina.

Walang kumakain at basta na lang kami pumasok. Sumusunod lang ako kay Vince hanggang sa pinaupo niya ako sa kaisa-isang lamesa na may ilaw sa gitna.

I felt nervous all of a sudden. Hindi ko alam kung bakit. After awhile, may sumulpot na waiter at binigyan kami ng menu. He greeted us first and handed over the menu.