I Kidnapped Hatch Evan

Chapter 30

Crown's P.O.V

"You're wearing swimsuit again" seryosong sabi ni Hatch sa'kin.

"I'm at the beach" I simply said.

"Yeah! I know. I understand. Ayoko lang na maraming nakakakita nyan" seryosong sabi pa nya.

"Hanggang tingin lang naman sila, so chill" natatawang sabi ko.

"I love you. I will never get tired of reminding you how much I love you" sabi ni Hatch at hinalikan pa ako sa noo.

"I love you too" sabi ko at nginitian sya. "Hindi pa rin ako makapaniwala na ok na tayo" dagdag ko pa.

"Ginayuma mo ata ako eh" pang aasar nya.

"Wow ah! Eh kung iwan kaya kita dito. Mukhang masarap yung nilulutong barbeque ni Ramie..." hindi ko natapos ang dapat na sasabihin ko nang bigla nya akong hilain palapit sakanya. Hinawakan nya ang pisngi ko at idinikit ang noo nya sa noo ko.

"Don't! D-dito ka lang" pagpigil nya.

"Seloso" pang aasar ko.

"I'm not Seloso!" inis nyang sabi, dahilan para matawa ako. Lalo naman syang nainis, dahil don.

"Ahh sige. Punta muna ako kay Ramiel" pang aasar ko pa.

"Ok. Alis na din ako, nagyayaya ding pumunta sa Baguio si Lyca" sabi nya naman, dahilan para tignan ko sya ng masama.

"Edi dun ka sa Lyca mo!" inis kong sabi sakanya. Tumayo na rin ako at padabog na naglakad papunta sa dagat.

Hindi pa man ako nakakalayo ay nahabol na ako ni Hatch. He hugged me behind my back at hinalikan nya ang pisngi ko.

"Ako yung unang nagtampo, pero ako yung nanunuyo" pabulong nyang sabi. Muntikan naman akong matawa, dahil don.

"I'm just joking. I love you! I love you! I love you!" sabi nya at hinalikan pa ako ng tatlong beses sa pisngi.

"I love you too" sagot ko.

"Hindi ka na pupunta kay Ramiel?" tanong nya. Umiling lang ako, bilang sagot.

"Jet ski tayo?" pag iiba ko sa usapan. Tumango lang sya at lumapit kami sa isa sa mga Jet ski.

Sinuot namin ang mga life vest namin at sumakay na kami. Si Hatch ang magmamaneho at aangkas naman ako sakanya.

"I really like it when you hug me" nakangiting sabi nya. Yumakap kasi ako sa bewang nya, para hindi ako mahulog.

Sinimulan nya nang paandarin ang Jet Ski. The cold wind blows through our hair. Parang nililipad ang buhok ko, dahil sa sobrang lakas ng hangin. Nababasa rin kami because of the spewing water.

Mas binilisan ni Hatch ang pagpapaandar sa Jet ski kaya napahigpit ang yakap ko sakanya.

"I love you" pasigaw nyang sabi. Hindi kasi namin maririnig ang isa't isa kung mahina ang boses namin.

Hininto ni Hatch ang Jet ski nang makarating kami sa kabilang isla. Maliit lamang ito at puro rock formation lang ang meron dito.

Bumaba kami saglit sa Jet ski at pumunta don.

"Ang ganda dito" komento ko.

"Maganda nga. Tayong dalawa lang. Walang mga istorbo" pabulong nyang sabi na sakto lang para marinig ko. Natawa naman ako ng kaunti, dahil don.

"I've got something for you" sabi nya at may kinuha sya sa bulsa ng boardshorts nya. Isa itong maliit na kahon.

Naramdaman ko ang biglang pagbilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung kakabahan ako o kikiligin.

Ipinikit ko ang mga mata ko at muling iminulat para siguraduhin kung hindi ako nananaginip.

"A-anong m-meron?" nauutal kong sabi.

Dahan dahan nyang binuksan ang box at kinuha ang isang Charm Bracelet.

Ghad! Inakala ko ba talaga na mag p-propose na sya? Nakakahiya Crown!

"I want you to fill this Charm Bracelet with our Good memories together" sabi nya at isinuot ang bracelet sa'kin. May kinuha din syang charm sa box at isinabit ito sa bracelet. "The first charm is Locket Charm. Nilagay ko yung picture nating dalawa, because I want to be with you always. Para kahit sa locket charm lang, lagi tayong magkasama" dagdag pa nya.

My heart raced as I bit my lip. Pinipigilan kong mapangiti, habang nakatingin kami sa isa't isa.

The cold wind blew softly. Parang nawala ang lahat ng nasa paligid namin at tanging si Hatch lang ang nakikita ko. Dahan dahan akong lumapit sakanya, hanggang sa magkadikit ang mga labi naming dalawa. I kissed him like I was a hungry crocodile. He kissed me back and followed every movement of my lips.

We stopped and both gasped for air. Ipinagdikit namin ang mga noo namin. I can smell his breath and he can smell mine.

"Thank you" sabi ko.

"I love you" sabi nya naman at hinalikan pa ang noo ko.

"I love you too. Unconditionally and Irrevocably" sabi ko naman, dahilan para mapangiti sya.

I really love it when he smile. I love when I'm the reason behind it. It really makes me happy. His smile is literally the cutest thing I have ever seen in my life.

"I can't imagine a life without you. Dapat pa pala akong magpasalamat sa pagkidnap mo sa'kin. Kung hindi dahil don, hindi kita makikilala. I love you so much Crown" sabi pa ni Hatch sa'kin. "But I can Imagine our future together with our children" dagdag pa nya.

"Anak agad! Hindi pa nga tayo kasal" sabi ko naman habang natatawa.

"Future nga eh!" napapakamot ulo namang sabi nya. "Ilang anak ba ang gusto mo?" tanong pa nya.

"Isa" sagot ko na agad nya namang kinontra.

"What? Isa? Basketball team ang gusto ko" sabi nya naman. He even pouted his lips, kaya nagmukha syang nagpapacute.

"Ikaw kaya ang manganak! Ang hirap kaya umiri!" reklamo ko naman, dahilan para matawa sya.

"Anong tinatawa tawa mo jan?" inis kong sabi.

"Wala. Ang cute mo" sabi nya naman, dahilan para matahimik ako. Parang umakyat ang lahat ng dugo sa mukha ko. I'm as red as an apple.

"Balik na tayo don?" tanong ko. Magdidilim na rin kasi.

Tumango lang sya bilang sagot at sumakay na sa Jet ski. Umangkas ako sakanya at sinimulan nya na itong paandarin.

"Saan kayo galing?" tanong ni Josh, pagdating namin sa Your Home.

"Nag jet ski lang" sagot ko.

"Kayong dalawa lang?" tanong naman ni Kuya.

"Yup" I simply said.

"Ilang oras kayo don?" tanong naman ni Luke.

"Kanina pa kami don. Mga limang oras siguro" sagot naman ni Hatch.

Tinignan nila kami nang makahulugan at pinagmasdan. Ano bang problema ng mga 'to?

"Alam nyo, kalalaki nyong tao ang chismoso nyo!" inis kong sabi.

"Hindi kami chismoso!" sabay sabay nilang sabi, dahilan para mapatingin sila sa isa't isa.

"Bakit ba ang dami nyong tanong?" tanong ko pa sakanila.

"Gusto kasi nilang malaman kung anong ginawa nyo don at kung vir..." hindi natapos ni Kirsten ang pagsusumbong nya nang biglang takpan ni Kuya ang bibig nya.

"Hehe. Wala. Sige kumain na muna kayo. May merienda sa kitchen" pag iiba ni Luke sa usapan.