Raslantı

Gitme vakti geldi

Aradan tam 4 gün geçti. Ve dönme zamanı geldi. Istanbul Atatürk Havalimanı bekle beni, geliyorum! Aslında çok zor olacak burdan gitmek, sonuçta ailem. Anaannem, teyzoşum, kuzenlerime veda etmek hiçte kolay değil. Özleyeceğim onları, ne kadar kavga etsem de onlarla, ne kadar sevmediğimi söylesemde haklarını ödeyemem. Bana baktılar, sevdiler, şefkat gösterdiler. Herkese sarılıp “hakkınızı helal edin“ diyip ağladım. Ama öyle bir ağladım ki, sanki öldürüyorlar beni.

Neden mi ağladım? Hem özleyeceğim için, hem de bundan sonra hayat hiçte kolay olmayacak ve bunu çok iyi biliyorum. Çünkü bu sene daha zorluklu olacak eğtim açısından. Gidip göreceğiz işte.

Aslında bir yandan da diyorum ki, keşke ölsem. Bu kadar stresi, üzüntüyu kaldıramıyorum çünkü. Artık sağlımda etkilenmeye başladı. Öleyim lan ben, valla. En iyisi. Hem varlığımla, yokluğum bir bence. En azından bazı insanlar için. Öyle acılar çekiyorum ki, içim yanıyor. Öyle böyle değil hemde, cayır cayır yanıyorum.

Ama bunu dışıma pek yansıtmıyorum, yani kimsenin bilmesine gerek yok bence acı çektiğimi. Kalbimin kırık olduğuna bilmelerine luzum yok. Zaten bu olanların hepsi benim suçum. Ucuz insanlara değer verdim, olan oldu.

Değer vermeyeceksin kimseye bu hayatta, ne kadar değer verirsen o kadar çok bağlanırsın. Ne kadar çok bağlanırsan, kopmak bir o kadar da zor gelir. Ulan Istanbul yeneceğim lan seni! Desem de yalan olur. Çünkü gidiyorum, ben Istanbulu yenemedim. O beni yendi.

En iyisi boşvermek, ya da uyumak. Çünkü böyle uyuyorsun ya? Hiç birşey hissetmiyorsun, gerçek olan kabusları görmüyorsun. Tatlı rüyaların içinde kayboluyorsun sadece.

Neyse, yine çok boş konuştum değil mi? Valla söylediklerimin hepsi doğru. Uçağa binme vakti geldi. Almanya’ya dönme vakti geldi. Tam 4 saat sonra kendi evimde olacaktım. Zaten yalnız da dönüyorum, Annem daha fazla kalacak burda. Ekimde dönecek. Benim okulum başlıyor 2 gün sonra, bakalım n’olacak. Yani inşallah dram falan olmaz. Valla hık diye giderim, mahlum onca şey yaşadım. Daha fazlasını kaldıramaz bünyem.