Raslantı

Lanet tatil zamanı

Hayatımın en iğrenç zamanı gelmişti. Allahım ya, ben kurtulamayacak mıyım bu çocuktan ya! Kime ne yaptım da bunun gibisi girdi hayatıma. Öküz. Olanlardan bir sene geçmiş ve ben daha iyileşmemişken onu tekrar görme ihtimalim var, Annem sağolsun. Bir senedir görmediğim ilk aşkımı görmeye çok yakındım. Onun adını söylemek, duymak bile o kadar acı verirken, nasıl görmeye dayanacaktım. Hemde hiç beklemediğim bir anlardan birinde, Annemin bana süpriz yapacağını nerden bilebilirdim ki ya? Bu ne, böyle süpriz olmaz olmasın. Dün Almanyada okula devam edeceğimi sanırken, şuan havalimanındayım ve uzun lafın kısası, Çanakkale yolcusu kalmasın. Ya da kalsın ya, o ayıyı görmek istemiyorum!

Onu görmeye hiç hazırlıklı değilim, onu görünce ne yapacağımı, ne hissedeceğimi bile bilmiyorum. İçimde o kadar çok öfke var ki, hapislerde çürürürsem, şaşırmayın. Onu ben kendi ellerimle öldüreceğim, hemde doğal ortamında. Ormana götüreceğim, baltayla her yerini deşeceğim. Mühebbet cezası da verirler herhalde buna, olsun. Zaten bir gün geberip gideceğiz, en azından kendi ellerimle yollamış olurum o pisliği ait olduğu cehenneme! Of Anne of! Ne biçim senaryolar kuruyorum kafamda sayende ya!

Şu uçak ertlense, ya da pilot "uçmuyom, banane var mı?" Dese? Olmaz mı ya? Of be!