The Marriage Deal

Chapter 7

Chapter 7 : Watch Out!

"Have you ever fall inlove before?."

"Maybe I already did pero ngayon ko lang na-realize."

Dilat na dilat ang mga mata ko habang nakatitig sa kisame.Masyado ng malalim ang gabi para gising ako pero anumang pilit ko ay hindi ako makatulog.Parang kape sakin ang usapan namin kanina , hindi ako pinapatulog.

Pabalik balik sa isipan ko ang lahat.Kapwa natahimik kami pagkatapos niyang aminin na nagmahal na nga siya.Nagsimulang lumipad ang isip ko at kung saan nakarating.

Nagmahal na nga ba ako?Kung ang mga sinabi nga niya ang symptoms ng love then baka nga I already did pero ngayon ko lang napagtanto.

Akala ko kasi simpleng crush lang  naramdaman ko sa kaniya noon.I did think it that way kaya nga sa tingin ko ay madali lang siyang nawala sa isip ko.Kahit di totally pero atleast medyo hindi na siya palaging laman noon.Hindi ko alam kung bakit muli na namang ginambala ng mga nakaraan ko ang isip ko to think isang beses lang kaming nag-usap ng malapitan at hindi pa naging maganda and I end up hating him.Nawala na siya sa isip ko noon pero bumabalik ulit ngayon.Why?

Kasi ba naramdaman ko sa kaniya yung lahat ng sinabi ni Axel kanina?Pero masyado pa  akong bata noon.Wala akong alam sa bagay bagay na iyon.Baka simpleng crush lang.

Crush?Crush nga lang ba ang naramdaman ko noon.Yeah but that was before , ngayon I doubt.Aaminin ko hindi parin siya nawawala sa isip ko.Bigla na lang bumabalik , hindi nawawala kahit pa ilang taon na ang nakalipas.Para bang ni minsan hindi ko talaga siya nalimutan.Nasa loob ko lang siya naghihintay na muling buksan .

I hug the pillow beside me and glance at the moon outside.Kitang kita mula sa glass wall ang ganda nito.

"Kuya?!."

Hindi siya  lumingon sakin kaya kailangan ko na namang tumakbo para maabutan pa siya.Ang laki pa naman ng mga hakbang niya , isang hakbang niya ay kalahati lang sa hakbang ko kahit pa ang taba taba niya ay ang bilis ng niya huh.

"Kuya?!." hindi parin siya lumingon.

Nakakairita naman ang lalaking to!.Bingi ba siya o sadyang nagbibinghan lang siya.Wala naman ibang tao maliban saming dalawa kaya imposibleng akala niya iba ang tinatawag ko.

Tumigil siya sa isang kanto kaya nagkaroon ako ng time para mahabol siya.

"Kuya!." nagulat ito sa biglaang pagsulpot ko sa harapan niya.Napaatras pa siya at napahawak sa strap ng bag nito.Sinuyod pa niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa.Lumingon din siya sa likuran at baka iba ang kausap ko.Slow mo naman kuya!.

"Ikaw ang kausap ko Kuya." ani ko saka abot tenga ang ngiti.

"A-ako?."

Aws.Nahihiya si Kuya.Tumango ako saka inabot sa kaniya ang libro na nakalimutan niya kanina sa library.Ako ang nakakita kaya ako na rin ang humabol sa kaniya para isauli iyon.Ang bait ko diba?

"Nakalimutan niyo po." nag-aalangan niya iyong tinanggap.

"T-thanks."

"Welcome." hindi ko parin inaalis ang ngiti sa labi ko.Sabi kasi ni Papa lalo akong gumaganda kapag nakangiti.

"You're August right?."

Tumingin siya sakin pero agad ding nag-iwas.Kung tutuusin hindi naman siya nerd at pangit gaya ng sabi ng mga schoolmates ko.Para kasi siyang yung mga bida sa mga dramas na napapanood ko.Yung mga nerd at mataba tapos biglang na lang mawawala at babalik na ubod na ng kagwapuhan.