Chapter 65
Conan POV
'From then on our lives became miserable....what happen to us was not in the dream that we made...they chased us to death..and my wife sacrifice her self to save our children...she already did her thing..but i couldn't do mine because i wasn't brave enough before to do things for my children' agad na napantig ang mga tenga ng nakikinig kay Alexander Villamonte...
Nandito silang lahat ngayon sa kwarto ng dalagang walang malay...
Alexander Villamonte...siya ang sumagip sa buhay ng nagbuwis para sa babaeng ngayon ay nagbabayad na sa kalokohan niya.
Si Alexander Villamonte na ginawa na ang tama para hindi na magalit sa kaniya ang mga anak niya...at para maging masaya na sila....
'Naglaban labang silang lahat para mahanap ang kahon na iyon kahit hindi naman sila sigurado kung ano ang nandoon...pero pinaniwala ni Bensen na ginto ang naroon kaya nagpapakahirap silang hanapin ito.' Pagpapatuloy nito habang inaalala kung ano ang nangyari sa pamilya niya...at kung paano siya naging sunudsunuran sa iba...
'At ang alam nila ay alam ko kung saan tinago ng Don ang kahon na iyon...pero kahit na pigain niyo ako ngayon rito ay wala akong alam...' mahabang saad nito...habang nakikinig rin alng ang mga tao sa paligid niya.
Nandito silang lahat para tignan ang lagay ng dalagang wala pang malay....
Si Jace ay nakaupo lang sa tabi nito...hinihintay na magising ang pinkamamahal niyang dalaga..hindi pa sila nakapalit ng mga damit nila...ang iba ay may mga dungis pa ng fugo na mula sa kalaban nila...kaya naman ay kaninang pumunta sila rito sa hospital ay pinagtitinginan sila ng mga tao...pero parang wala lanh iyon sa kanila...
'Eh ano ba ang nakasulat sa sulat?' Tanong ko kay Alexander dahil kahit ako ay curious ng malaman kung ano ang laman non...
'Hindi ko alam' mahinang saad nito...
'Wala na rin kaming oras para basahin iyon ng matagpuan namin dahil kailangan na naming sagipin si Samantha dahil baka kung mapaano siya' saad ko habang inaalala ang mga nangyari...saka napatingin kay Samantha na mahimbing ng natutulog ngayon...
'And i thank you for doing that...if not the beautiful child would be born right now' nakngiting saad nito saka sinulyapan ang anak ni Samantha at Jace na nasa tabi kang ng ina....
'Your right..' nakngiying saad ko..
'Pero hindi parin nagigising si Samantha' sabad ni lola na nasa tabi ni Sam....
'I already talk to the doctors....napagod talaga siya...at dahil sa pagod niya parang hindi na niya naramdaman na inalis na ang anak niya...' i said...
Sam POV
Agad na nabuhay ang sistema ko ng makaramdam ako ng uhaw...parang ilang linggo akong hindi nakainom dahil sa uhaw na nararamdaman ko....kaya naman ay pilit kong binubuksan ang mga maya ko para makita kong nasaan ako.
'Tubig....tubig' nahihirapang saad ko...umaasang may makakarinig sa akin..
'Sam...ija' rinig kong saad ni Lola na nasa tabi ko lang...
'Tubig...tubig..please' mahinang saad ko saka nagmulat na ng tingin at kinaya ko naman...pinakiramdaman ko ang katawan ko at parang may kulang...
'Oo ija heto na oh' natatarantang saad ni Lola saka ako inalalayan na umupo sa kama saka iniabot sa akin ang tubig...
'Kamusta ka na?...may masakit pa ba sayo?' Sunod sunod na tanong nito..
