💔មិត្តភក្ដិ💔 [Completed ✅]

ភាគ១៥: ឯងស្លៀកពាក់សិនបានទេ?

      "ទឹង...ទឹង..."សម្លេងកណ្ដឹងនៃវីឡាបានបន្លឺសម្លេងឡើង អ្នកបម្រើខាងក្នុងក៏ប្រញាប់រត់ចេញបកទ្វារតាមបញ្ជារបស់អ្នកស្រី ។

      "សួស្ដីអ្នកប្រុសថេយ៍!"ស្រីបម្រើម្នាក់នោះអោនញញឹមរាក់ទាក់ដាក់រាងតូច ដោយសារថេយ៍ធ្លាប់មកលេងទីនេះច្រើនដងដែរ ទើបអ្នកបម្រើគ្រប់គ្នាស្គាល់គេច្បាស់ ។

      "បាទសួស្ដីបង! ជុងហ្គុកគេនៅខាងក្នុងទេ?"កម្លោះតូចសួរយ៉ាងស្រទន់ ស្នាមញញឹមមានលើផ្ទៃមុខមិនរលុប នាងមិនទាន់ឆ្លើយតែក៏ព្រមឲ្យគេចូលមកខាងក្នុងសិន ថេយ៉ុងក៏យល់ព្រម ចូលទៅខាងក្នុងដែរ ។

      "ចាស៎! អ្នកប្រុសនៅក្នុងបន្ទប់គាត់ឯណោះ លោកប្រុសនិងអ្នកស្រីក៏នៅដែរ"ពួកគេបន្តដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះ អ្នកស្រីចន នៅអង្គុយលើសាឡុងងាកមកឃើញថេយ៉ុងទើបហៅគេឲ្យចូលមកអង្គុយដែរ

      "ស្មានថាអ្នកណា ការពិតកូនថេយ៍សោះ"

      "ជំរាបសួរម៉ាក់"

      "អង្គុយសិនមកកូន"អ្នកស្រីចនឲ្យគេអង្គុយចុះរួចឲ្យអ្នកបម្រើទៅយកទឹកមកឲ្យគេផង ។ គាត់ហៅថេយ៉ុងថាកូន តាំងពីគេមកលេងផ្ទះលើកដំបូង ចរឹកគួរឲ្យទុកចិត្តបាន គាត់ពិតជាស្រឡាញ់ចូលចិត្តគេណាស់ ទើបគាត់អនុញ្ញាតឲ្យគេហៅគាត់ថាម៉ាក់ដូចគ្នា ព្រោះតែគេជាមិត្តរបស់ជុងហ្គុកនឹងឯង ។

      "ម៉ាក់សុខសប្បាយទេ? កូនរវល់មិនសូវបានមកលេងម៉ាក់នោះទេ"ថេយ៉ុងញញឹមដាក់គាត់តាមការគួរសម អ្នកស្រីចនក៏ដូចគ្នា

      "ម៉ាក់សុខសប្បាយទេកូន ទំនេរមកលេងពេលណាក៏បានដែលណា"

      "បាទ! ចុះប៉ាគាត់ទៅណាហើយ? មុននេះឮអ្នកបម្រើថាប៉ានៅដែរ តែកូនអត់ឃើញសោះ"

      "ប៉ាទើបឡើងទៅបន្ទប់មុននេះ បន្ដិចចុះមកហើយ កូនថេយ៍នៅញាំបាយជុំគ្នាណា ម៉ាក់នឹងឲ្យគេរៀបចំ"

      "តែ..."

      "កុំប្រកែកអី ចាត់ទុកថាជាការសុំរបស់ម៉ាក់មុននឹងម៉ាក់ទៅអង់គ្លេសទៅណា"ថេយ៉ុងរៀងប្លែកចិត្តដែរ ពេលឮថាគាត់ទៅអង់គ្លេស ដោយអត់ឆ្ងល់មិនបាន គេក៏ដាច់ចិត្តសួរ