I'm Afraid to Love you [Kathniel FF] [COMPLETED]

Chapter 39 [lintek na...]

Good day watty :)

Sorry for super late update.. E kasi naman, you know, sobrang busy. Late na rin kasi nag bakasyon kaya yun.. Hihi..

Oh yan.. UD na aketch. Lapit na talaga to matapos kaya please dont give up on reading..

Continue. Voting and commenting .. Salamat.

By the way.. I wanna greet you all a MERRY MERRY CHRISTMAS AND HAPPY HAPPY NEW YEAR and a kiss from me muah :*

Here's the UD.. Enjoy!!!

Chapter 39

Diego's POV

Ha?? Malaman ang alin? Kailangan ba talaga na pati kami ni Khalil makinig sa usapan nila? Palabas na kami ng school ng biglang nag ring ang phone ko.

(unknown calling)

*it's taking us downtown. You're watching me, watching me, watching me go. But i never listen, no i never let you know* (ring tone)

"Excuse me guys .. Ahm Khalil kaw muna dito". huminto at tumalikod na muna ako habang sila daretso pa din sa pag lalakad palabas ng school.

"Hello? who's this? Oh Insan, kamusta? tagal mong hindi napatawag ah. Okay naman, ha? e ayun okay naman sya. Kasama namin, bakit san may problema ba? Whaat? Pero bakit? Kailan? Paano si Chandria? Walangya insan, it's better sabihin mo na sa kanya ng maaga kesa nag mumukhang tanga sayo yung tao. Sige. bye na."

*Call end*

Napailing na lang ako sa kinatayuan ko at tsaka humabol sa paglalakad nila hanggang nakarating kame sa mini park.

"Bessie.. ano na yung sasabihin mo?" sabe ni Kiray ng makaupo kami sa bench. Bigla namang nag iba ang ihip ng hangin kay Chandria, kanina lang kala mo nalugi tapos ngayon bigla naman syang naging hyper at parang nae excite sa gusto nyang sabihin. Nagka katinginan na lang kame at tsaka nag salita si Chandi.

"Ganito kasi guys.. matagal ko na sanang sasabihin sa inyo ang plano ko nung hindi pa naoospital si Juls kaya ngayon sasabihin ko na" sabik na panimula ni Chandi, umayos muna sya ng upo bago nag patuloy sa pag sasalita.

"Plano kong sumunod kay Dj after graduation" sobrang excited na sabi ni Chands.. 

"Anooo??" sabay-sabay nilang tanong kay Chandria at kahit ako nagulat din sa sinabi nya.

"Girl, susunod ka kay Daniel?? Pano..?" sabe naman ni Julia.

"Ano ba kayo, bago pa naging komplekado ang lahat, plano na namin ni Dj na mag pakasal after graduation. Kaya, ngayon paghahandaan ko na at sa Canada na lang kame magpapakasal, kaya guys ha, don't miss my wedding"  sabi ni Chandi na hindi mawala ang ngiti sa labi nya.. Teka, hindi pwede. Kailangan kong gumawa ng paraan.

"Bessie, grabe ka teh. Ganda ng plano mo. Basta ako hindi mawawala sa wedding mo, promise yan." suporta naman ni Kiray at nag hug pa sila na may excitement.

"Ako din girl, I'll come. E diba 2 days before graduation na natin? So, after graduation talaga?" sabi naman ni Julia.

"Thank you girls.. hindi naman. the day after the graduation ako lilipad papuntang Canada. Sobrang excited na ko.. Sobarng miss na miss ko na siya, gusto ko na siyang makita at mayakap." sabi nya na parang ang hangin ang kinakausap nya. The day after graduation? So, March 25 ang alis nya? Hindi pwede.. hindi tlaga pwede.. pano na to..

"Hindi pwede Chandria"  pabigla kong pag pigil sa kanya. Alam kong nabigla sila sa sinabi ko.

"Diego!" suway ni Julia sakin. Pero hindi talaga pwede. Kailanagan malaman nila ito pero paano? Wala akong lakas ng loob na sabihin sa kanila ang tungkol kay daniel lalo na kay kay Chandria.

"Ano ka ba Diegs.. dapat suportahan mo kame no, lalo na yung pinsan mo. basta, magpapakasal kame." wala na.. na lintikan na..

Daniel's POV

"Hi babe"  nandito na naman tong impaktang to. Nakakainis na talaga. Para syang linta kung makadikit lagi sakin. Pero wala naman akong magawa.

"What are you doing here in my office?" malamig na tanong ko sa kanya.

"Nothing babe, I just wanna see you. Namiss agad kasi kita e" grr.. ang daming upuan oh, bakit kailangan sa lap ko pa uupo? Ihulog ko kaya to. 

Sorry hindi ko pa pala siya napapakilala sa inyo. Siya ang anak ng isa sa may malaking share dito sa kompanya ni Tito Teo. Siya si Bea Binene. Siya ang desperadang babaeng nakilala ko na kailangan kong pakasalan dahil unti-unting bumabagsak ang kompanyang ito at tanging Binene's shares lang ang kayang magpabalik sa dating kompanya. Gusto na ngang bilin ito ng Binene's company pero hindi pumayag si Tito Teo. Dahil sa ngyare, ang pagpapakasal ko sa babaeng desparada na yun na tanging kagustuhan lang niya ang arrange marriage na to ay ang magiging kapalit ng pagtayo muli ng Bernardo's Company. Hindi ko gusto ang pakasalan itong babaeng to. Si Chandria lang, siya lang ang babaeng papakasalan ko. 

 "Bea please, nag tatrabaho ako. Nag tatrabaho ako para mabayaran ang utang sa inyo ng Bernardo's Company. Kaya please get out of my office?" napatayo naman agad siya sa lap ko at mukang ginusot na papel na naman ang mukha niya.

"remember Daniel, 3 days left ikakasal na tayo. Magiging akin kana. Bye babe, i'll see you." ngumiti muna siya ng nakakaasar bago siya lumabas sa office ko. Bwiset.. bwiset.. 

Habang nababarino at nababadtrip ako dito sa loob ng office ko, naisipan kong tawagan si Diego. Gusto kong ipaalam sa kanya ang lahat ng ngyayare dito.

*Calling*

"Hello insan si Daniel to. Pasensya na, sobrang busy talaga. kamusta kayo? Si Chandria kamusta? Ah buti naman, insan kailangan ko ng tulong mo. Wag mo na sana ipaalam sa kanila. Ikakasal na ko sa March 25. San, malaking problema ang kinahaharap ko, hindi ko gusto to. Si Chandria? Wag na sana malaman niya to. Tsaka ko na sasabihin sa inyo ang lahat, basta ngayon pinipigil kong hindi matuloy ito. Sige."

*call end*

nabalibag ko na lang ang phone ko sa sobrang inis at guilt na nararamdaman ko. Hindi ko na kaya pang masaktan si Chandria. Kung alam lang nya kung gaano ko siya namimiss. Wala akong pinalampas na araw na hindi ko siya makita kahit sa picture lang. Napayuko na lang ako, pakiramdam ko ngayon, pasan ko ang buong mundo na puno ng problema at guilty. Bigla naman may kumatok sa pintuan ng office ko.

*tok tok*

"Come in" sabe ko habang nakayuko pa din sa table ko.

"Daniel?" napabalikwas na lang ako ng marinig ko ang boses ni Tito Teo.

"Tito. What are you doing here?" tumayo ako mula sa kinauupuan ko.

" Are you okay? I'm sorry Daniel, hindi ikaw ang dapat naghihirap ng ganito." umupo kami sa couch.

"It's okay Tito. Malapit na kong ikasala sa babaeng hindi ko mahal. Tito, alam nyo naman po na si Chandria lang ang mahal ko at siya lang ang pakakasalan ko. Gagawin ko ito para sa kanya." hindi ko na napigilan pang mapaluha. Tinap ni Tito ang likod ko.

"Alam ko Daniel. At alam ko din kung gaano ka kamahal ni Chandria. May tatlong araw pa tayo para gumawa ng paraan. At dito lang ako hanggat hindi natin natatapos ang problemang ito."

Sana nga may paraan pa.. at sana nga matapos na ito.

sa right side yung picture nila ni Bea Binene.. o diba, kita naman! na hindi sila bagay .. hehe.

what can you say about this chapter? vote and comment lang :) thanks.