I'm Afraid to Love you [Kathniel FF] [COMPLETED]

Chapter 27 [daddy's hug :'>]

 @UnwrittenChapter thanks sa pag edit ng picture :) For you!!

Good day wattpad world :)

 Sa tagal kong hindi nag update, may naka miss ba?

Sorry for the readers na nainip.. hihi

Sinong nagsasabing panget si DANIEL?? malalagot sakin at sa mga KATHNIEL fans.. diba??

Bakti Daddy's Hug?? Ahm... wala lang !! wala maisip e. hihihi

 Eto na nga ....

Chapter 27

Chandi's POV

Kailangan ba talaga na masaktan ako ng ganito?? Nagmahal lang naman ako, pero bakit ganito?? Ganito ba ang pagsubok na kailangan kong harapin para lang makamit ko ang masayang relasyon?? Kung pati ang dapat na kasama ko na harapin ang pagsubok na ito ay siya na mismo ang nagbigay ng rason para hindi malagpasan ito??

Halos hindi ako pinatulog ng mga luha ko. Hindi ko pa rin lubos maisip kung bakit nakayang gawin sakin ni Dj iyon.

Wala pa kong lakas para harapin ang umagang ito. At hanggang ngayon traydor pa din ang mga luha ko. Hanggang dito na lang ba talaga kame?

*tok tok*

"Chandria?"

Pinunasan ko agad ang mga luha ko.

"Pasok po Dad" umupo ako sa bed ko pag pasok ni Dad bitbit si Luigi.

"Good morning po Dad"  bati ko at ngumiti. Umakyat si Luigi sa kama ko at pumunta sakin.

"Baby.. are you alright?"  tanong sakin ni Dad na halatang nag aalala.

"Ha? O~oo naman po. Bakit niyo po naitanong?" utal kong sagot kahit alam ko sa sarili ko na hindi naman ako okay.

"I know Chandria you're not okay. Please tell me." 

"Nothing Dad.. medyo masama lang po talaga ang pakiramdam ko." palusot ko pa rin pero bigla naman tumulo ang traydor kong luha, napa face palm ako bigla.

"I told you Darling you're not okay. Shh..."  niyakap ako ni Dad. "I already knew what happened last night. Daniel told me everything."  tuloy pa din ang pagpapakalma sakin ni Dad.

"Daddy *sob*. Akala ko po madali lang po samin ang pumasok sa ganitong relasyon*sob*. Akala ko po mahal niya ko*sob*."  sabe ko habang nakayakap pa din kay dad.

"Chandria.. Daniel loves you so much. Subukan mo siyang magpaliwanag."

"Dad, kung mahal niya ako hindi niya ako kayang saktan *sob*." 

"So Chandi? Are you give up? Remember, this is the first time na dumating ang trial between you and Daniel." kinapitan niya ang mag kabilang balikat ko. Napayuko ako, hindi ko alam ang isasagot ko kay Dad.

Paano kung hindi lang ganito ang trial ang dumating samin? Ito nga una pero hindi na kinaya ng puso ko paano pa kaya  ang mga susunod.

"Susubukan ko po Dad na makinig sa kanya pero not this time. Pagagalingin ko po muna ang sugat sa puso ko"  pag kasabi ko niya'y niyakap ko ng mahigpit si Dad.

"Hindi ba ako kasali dyan?"  napatingin kame ni Dad kung sino ang nagsalita, malamang si mommy hihi. Nagtawanan lang kame ni Dad at lumapit na samin si mommy at nag group hug kame.

Kahit papaano, naibsan ang sakit na naramdaman ko. Masaya ako dahil nagkaroon ako ng daddy at mommy na ganito.

Bukas na pala ang start ng school day. Wala na naman akong dapat problemahin pa dahil nakapag enrol na naman ako, alam ko na schedule ko at ready na rin at kompleto na mga things ko.

Ang tanging problema ko na lang ay si MR. DANIEL PADILLA. Hindi ko alam kung kaya ko na siyang harapin, kung kaya ko ng marinig ang paliwanag niya. Sigh!!

Sorry sa late and short UPDATE.. ang lame no :(

dame kasi din ginawa ee.. done na rin mag decor for Chsitmas.. ready na!!

ADVANCE MERRY CHRISTMAS wattpaders :D