I'm Afraid to Love you [Kathniel FF] [COMPLETED]

Chapter 8

Sino gusto'ng mag padedicate ?? Just tell me lang :)

Enjoy reading <3

Chapter 8

Khalil's POV

Dumating na rin sa wakas ang pinaka iintay kong araw. Araw na sinagot ako ni Chandria. Ang araw na hinding hindi ko malilimutan. Ang araw na muli ako'ng sumaya. September 29, 2012, ang date na naging special sakin. 

Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon, basta ang alam ko masaya ako. Dahil iyon kay Chandi, pero bakit ganito ?! Masaya ako dahil sinagot na nya ako after 3 months, pero parang may kulang ..... may kulang talaga, hindi ko lang alam. Hayyss..

Nandito ako sa tapat ng gate ng girlfriend ko. Iniintay ko sya'ng lumabas. Ang lungkot ko ngayong gabe, sobrang lungkot. Nagtalo kasi kame ni Mama. Gusto kasi ni Mama na umuwi na ko ng Canada. Ayoko, ayoko'ng iwan si Chandi. Pagkalabas ni Chandi sa gate agad ko syang niyakap ng mahigpit, habang kayakap ko sya biglang tumulo ang luha ko. Iniisip ko kasi kung mapapalayo ako sa taong mahal ko , hindi ko kaya. Kay Chandi na umiikot ang mundo ko ngayon, sya na ang buhay ko. Naramdaman ko'ng bumitaw sa pagkakayakap ko si Chandi at tumingin sakin.

"Khalil, babes, what's wrong? Why are you crying?" alalang tanong nya sakin.

"Nothing babes, masaya lang ako." nag fake smile ako sa kanya at pinunasan naman nya ang luha galing sa mga mata ko.

"Are you sure?~~~~~  No khalil, you're not ok ! just tell me, i'm listen." pangungulit nya sakin, pero ayoko sabihin ang totoo. Ayokong malaman nya na pinapauwi na ko ni mama sa Canada, ayoko iwan si Chandi. Tumulo ulit ang luha sa mata ko, hindi ko mapigilang maisip ang mangyayari kapag nagkahiwalay kame. Pero hindi ko pa rin sinabi sa kanya ang totoo.

"Yes babes, i'm ok ! masaya lang ako to have you, and  i already have you." nag smile na lang ulit ako sa kanya para itago ang mga luha ko.

Niyakap nya ko, and I feeling better kapag nakayakap sya sakin.  After ilang seconds na nakayakap kame sa isa't isa, kumalas na din sya. Tumalikod ako, at nakita si Daniel, oo si Daniel ang bestfriend ni Chandi. Lumakad sya papunta kay Dj, pero bago pa makalapit si Chandi, sinimulan ni Dj maglakad papunta sa bahay nya. Pero pinigilan sya ni Chandi, hindi sya kumibo. Naiwan ako sa kinatatayuan ko, nakatingin sa kanilang dalawa. Maya-maya lumapit na sakin si Chandi kasabay ang malungkot nyang mukha. Alam ko at ramdam ko na may tampuhan sa kinilang dalawa. Nagpaalam na ko kay Chandi para umuwi, alam ko gusto muna nyang mapag isa. Hahayaan ko na muna sya.

Chandi's POV

Lumabas ako ng bahay dahil ang sabe nandun daw si Khalil sa labas, pag kalabas ko, agad ako'ng sinalubong ng mahigpit na yakap ni Khalil. Naramdan ko'ng may problema sya kaya kumalas ako sa yakap nya at tumingin sa kanya. Nakita kong may mga luha mula sa mata nya, nag alala ako sa kanya. Ngayon ko lang kasi nakitang nag kaganito si Khalil, because he is like a person na hindi mo makikitaan ng problema. Pero ngayon, nakita ko sya na umiiyak sa harap ko.

Pilit ko syang tinatanong kung ano'ng problema pero pilit din nya tinatanggi, alam ko nagsisinungaling sya sakin. Hindi ko na sya pinilit pa, niyakap ko na lang sya para makalma. Habang nakayakap ako sakanya, nakita ko si ~~~ si ~~~ si Daniel. Ang lungkot pa din ng mata nya, kaya bumitaw muna ako kay Khalil para puntahan si Dj, pero bago pa mangyari yun, he step forward at nilagpasan nya ko.

Sinubukan ko sya'ng kausapin pero ayaw nya. Alam ko sakin sya may tampo. Miss na miss na kita Dj, miss ko nang makasama ka, miss ko nang makipagkwentuhan sayo, miss ko ng kumain kasabay ang bsetfriend ko.

Lumingon ako kay Khalil, at bakas pa rin ang lungkot sa mukha nya. Nagpaalam na din sya para umuwi sa kanila, nag nod na lang ako dahil gusto ko na din magpahinga, gusto kong mapag isa. "sorry Khalil. Sorry talaga." bulong ko habang pinapanuod ang paglakad nya palayo sakin. Pumasok na ko sa bahay at dumaretso na sa kwarto ko.

Hindi ako makatulog, dalawang lalaki ang inaalala ko. Dalawang lalaki na mahalaga sakin.

Si Khalil na boyfriend ko, alam ko nasasaktan ko sya. Alam kong tinatago lang nya ang sakit na binibigay ko sa kanya. Masaya ako ng nakilala ko si Khalil, mabait sya at mahal nya ko. Pero hindi ko alam kung talagang mahal ko nga sya. Masaya ako nung niligawan nya ako, masaya ako sa bawat araw na magkasama kame. Pero nung araw na sinagot ko sya, hindi ko alam kung tama ang ginawa ko na sagutin sya kahit hindi pa ako sigurado sa nararamdaman ko para sa kanya. Gusto ko sya, pero hindi ko alam kung mahal ko na nga talaga sya.

Si Dj ... si Dj na bestfriend ko na ngayon ay hindi ko alam kung galit sakin o may tampo lang. Sobra na akong nasasaktan kapag nakikita syang malungkot. Hindi ko man alam kung bakit sya nag kakaganon, nararamdaman ko naman ang lungkot at sakit na nararamdaman nya. Pero bakit Dj, bakit? Gusto kong malaman ang dahilan ng pagiging malungkot mo.

 So guys, what do you think? Ok lang ba? comment lang kayo and vote :) Pls. guys, I'm begging you !!