I'm Afraid to Love you [Kathniel FF] [COMPLETED]

Chapter 10 (aminan portion) JulNiel

Guys, don't worry Kathniel talaga to. Nilagyan ko lang ng thrill :)

Enjoy reading <3

Julia's POV

Niyaya ko si Daniel lumabas dahil wala lang, de joke lang. Dahil gusto ko sya'ng makasama, gusto ko syang makita ata makausap. Gusto ko na rin sabihin sa kanya na gusto ko sya, gusto'ng gusto ko sya. Pero .... pero paano?! 

Nandito kame sa coffee shop, Gusto ko'ng pasayahin si daniel kaya kahit alam kong corny na lahat ng sinasabe ko, ayos lang basta makita ko ulit syang ngumiti. At hindi ako nabigo, ang cute nya kapag nakangiti. Habang nagtatawanan kame, napansin kong nakatitig sakin si Dj.

"Hey, Dj what's wrong? may dumi ba ko sa mukha?" tanong ko sa kanya at natauhan naman sya.

"Wala, wala. May naalala lang ako" sabe naman nya at ngumiti sakin. gaaadd, ang gwapo nya talaga.

Tinanong ko kung bestfriend nya, at tama ako. Ang bestfriend na naman nya. Sino ba yon?! Alam ko sobrang special sa kanya ang bestfriend nya pero bakit ganito, ang laki ng epekto nya kay Daniel. Nanahimik na lang ako. Ang sakit para sakin na ako ang kasama nya pero ang presence nya ay wala sakin.

Natapos na namen inumin yung kape namen. Naglakad lakad muna kame until we reached the beautiful park. Ang tahimik pero dama ang hangin. Tahimik pa rin kaming umupo sa bench, at habang tahimik naming dinadama ang simoy ng hangin biglang nag play ng music.

Nadama ko ang bawat lyrics na kinakanta. Dama ko ang lungkot na dumaloy sa akin. Nakita kong lalong lumungkot ang mukha ni Daniel. 

Ayoko syang makitang malungkot. Alam ko naman na yung bestfriend lang ang nasa isip nya, kaya tumayo na lang ako lumakad palayo sa kanya ng hindi nag papaalam.

Pero hinabol nya ko, hinabol nya ko hanggang sa naabutan nya kong umiiyak.

" Julia, wait" tumatakbo papalapit sakin si dj. Pero hindi ko sya nililingon hanggang sa nahawakan na nya yung braso ko.

"Julia, ano'ng problema? Bakit ka biglang umalis? teka~~~ bakit ka umiiyak? May masakit ba sayo? Ano, sabihin mo?" sunod-sunod nyang tanong sakin at mukang alalang alala sya.

"Wala Dj, uuwi na ko". hayyss. hindi ko masabi sa kanya, natatakot ako. Natatakot ako baka umiwas sya sakin. Itutuloy ko na sana ang paglakad ko ng nagsalita ulit si Dj.

"Hindi Julia, alam ko may problema ka. Sabihin mo sakin, makikinig ako. Please Julia". Pagpilit nya sakin. 

Humarap ako sa kanya, habang tumutulo ang luha ko.

"Gusto mo talaga malaman ha Daniel?" Loss expression

"oo Julia, I want to know the problem". sabi naman nya habang nakatingin sa mata ko.

"Huh, you're so stupid Daniel." tumalikod na ulit ako para umalis na, pinilit kong tanggalin ang kamay nya na nakahawak sa braso ko. Iniwan ko syang nakatayo, pero bigla syang sumigaw.

"Ano bang problema? Hindi kita maintindihan? Please Julia, I'll help you". pasigaw na sabe  ni Daniel.

Bumalik ako sa pwesto ni Daniel. It's time para malaman na nya.

"Gusto mo malaman? Sige, oras na siguro para malaman mo ang totoo. MAHAL KITA DANIEL PADILLA. UNA PA LANG MINAHAL NA  KITA. *sabay tulo ng luha* NUNG ANU AKALA KO WALA LANG TONG NARARAMDAMAN KO PARA SAYO. DANIEL LAGI AKONG NAGPAPAPANSIN SAYO SA SCHOOL KAHIT ALAM KO NA HINDI MO PA AKO KILALA. MATAGAL KO NA SANA NASABI SAYO TO PERO NATATAKOT AKO, NATATAKOT AKONG MAREJECT. NATATAKOT AKO NA BAKA HINDI MO AKO PANSININ. PERO NUNG ARAW NA NAKIPAG KILALA AKO SAYO AT NAKILALA KITA, YUN YUNG ARAW NA NAGING MASAYA AKO. I GRAB THE CHANCE NA MAKASAMA KA. I TRYING MY BEST PARA MAPASAYA KA. at ngayon, ikaw ang problema ko, ikaw Daniel ikaw."  tuloy tuloy pa din ang pagtulo ng luha sa mata ko. 

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. At ngayon, alam na nya ang lahat. Nagulat ako ng bigla nya akong yakapin, oo niyakap nya ko ng mahigpit.

"I'm sorry Julia, hindi ko alam. Sorry." sinasabe nya sakin yan habang magkayakap  kame. Kumalas ako sa yakap nya at tumingin sa kanya.

"Sorry Daniel, hindi ko na talaga kaya pa ang dindala ko. And now, I feel better na. Nasabi ko na sayo ang nilalaman ng puso ko. I'm not hoping to love me too~~~". Bigla nya pinutol ang sasabihin ko at nagulat sa ni reply nya.

"I'll try Julia". at niyakap nya ulit ako. Na curious ako sa sinabi nya. 

Pagkatapos ng pag eemote ko, hinatid na ko ni Daniel samin. After 30 minutes ng byahe, nandito na kame sa tapat ng gate namin.

" Ahm, Daniel, thank you sa paghatid. Ingat ka sa pag uwi". nakayuko kong sabe sa kanya.

"Thanks din Julia." at nag smile na naman sya sakin.

"Para saan?" julia

"Para sa~~~LOVE *smile* ." daniel. 

Nag nod na lang ako at nag smile na lang din. Pag katapos nyang sabihin iyon, umalis na din sya at pumasok na ko sa loob.

 Iniisip ko pa din yung sinabi nya.

"I'll try Julia"

"I'll try Julia"

"I'll try Julia"

"I'll try Julia"

"I'll try Julia"

Paulit ulit ko yang iniisip. Hindi ko alam kung ano ang ibig nyang sabihin. Pero masaya ako ngayon, sobrang saya ko . Dahil nasabi ko na rin ang feelings ko kay Daniel. 

ayan na ang thrill . Vote guys.