Chapter 11

226 2 0

ni MsLittlePretty

ni MsLittlePretty

Alam nyo guys, sobra na kong naaadik sa pag update, grabeeee .... Hahaha. Kahit na may kailangan ako'ng gawin, on the go pa din ako sa pag update :)

Kahit sa oras ng lab. namen, nag wa-wattpad pa din ako. Ganito din ba kayo ?? hehehe

Lalo na kapag ang daming nag vo-vote, lalo ako'ng na iinspire !!

Pero syempre, hindi ko din pinapabayaan ang study ko no. Kahit sobrang hirap.

Ok, update update na... Pa vote naman and comment guys, salamat talaga ng marami :D

Chapter 11

Daniel's POV

~~~fast forward na natin guys ha.

~~~ AFTER 5 MONTHS .....

Nung gabing yon, nakita ko kung pano masaktan si Julia, dahil nakikita ko ang sarili ko sa kanya. Naramdaman ko ang naramdaman nya nung mga gabing yon.

"Gusto mo malaman? Sige, oras na siguro para malaman mo ang totoo. MAHAL KITA DANIEL PADILLA. UNA PA LANG MINAHAL NA KITA. *sabay tulo ng luha* NUNG ANU AKALA KO WALA LANG TONG NARARAMDAMAN KO PARA SAYO. DANIEL LAGI AKONG NAGPAPAPANSIN SAYO SA SCHOOL KAHIT ALAM KO NA HINDI MO PA AKO KILALA. MATAGAL KO NA SANA NASABI SAYO TO PERO NATATAKOT AKO, NATATAKOT AKONG MAREJECT. NATATAKOT AKO NA BAKA HINDI MO AKO PANSININ. PERO NUNG ARAW NA NAKIPAG KILALA AKO SAYO AT NAKILALA KITA, YUN YUNG ARAW NA NAGING MASAYA AKO. I GRAB THE CHANCE NA MAKASAMA KA. I TRYING MY BEST PARA MAPASAYA KA. at ngayon, ikaw ang problema ko, ikaw Daniel ikaw."

naalala ko ang lahat ng sinabi nya sakin.

Gusto kitang mahalin Julia, pero hindi ko alam kung paano'ng paraan. Ayaw kitang saktan.

Bigla ko na naman naisip si Chandi, alam ko masaya na sya kasama ang boyfriend nya. Siguro kelangang maging masaya na rin ako. Siguro it's about time para tumingin sa iba, mag mahal ng iba.

Nandito kame ni Julia sa isang restaurant para magdinner.

"Julia ~~~ If ever have a chance to court you, may I?" nagulat sya sa tanong ko, hindi sa gusto nya ko, pero gusto kong subukang mahalin sya, mabait sya, matalino, lahat na nasa kanya na.

Ang tagal ng response nya, siguro iniisip nya na naaawa lang ako sa kanya, pero nag kakamali sya. Tumingin sya sakin ng malungkot ang mukha nya at nagsalita.

"Daniel, I never told you to love me. I know you just pitiful me. Sorry Daniel, but I don't want to forced you to love me too." malungkot nyang sagot sakin. pero ~~~~~

" Pero Julia, it is not because of mercy, it is because i love you, the way you love me too." hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko, mahal ko si Julia pero iba sa pagmamahal ko kay Chandi. Pero at this time, gusto kong matutunan mag mahal ng iba.

"I'm sorry Daniel, you know how much i love you. Ayokong sumugal ka sa pag ibig na walang kasiguraduhan. And I know how much you love your bestfriend." nakita kong tumulo ang luha nya.

Ngumiti ako kay Julia, "Thanks Juls, Sorry kung nasasaktan kita. Sorry kung hindi kita napansin noon. Sorry kasi ang tanga ko." iniangat ko ang kamay ko sa kanya at sinabi pa, " So freinds? ~~~ forever?" tiningnan nya yung kamay ko at nag smile. " Friends *smile* " at nag shakehands kame at niyakap ko sya.

"Kapag may nanligaw sayo, sabihin mo sakin at bubugbugin ko" pabiro kong sabi sa kanya. Siguro ituturing ko na lang syang kapatid ko, tutal naman wala akong kapatid.

"Sira ka talaga, but thanks." sabay kaming nagtawanan.

(still Daniel's POV)

Sobrang miss ko na ang bestfriend ko. Gusto ko na syang malapitan, makausap at mayakap. Gusto ko man lahat gawin sa kanya ito, hindi pwede. Para bang nadudurog ang puso ko tuwing nakikita ko sila na magkasama.

Limang buwan na, limang buwan na walang imikan kahit magka tapat lang kame ng bahay. Pati nga mga parents namin tumutulong narin para mag kaayos kame ni Chandi. Pero pinigilan ko na rin si mama, alam nya kasi na mas lalo lang akong masasaktan kapag nagkalapit ulit kame.

Todo iwas ako sa kanila, iniiwas ko na lang ang tingin ko twing nakikita ko sila. Kahit gusto man akong lapitan ni Chandi, ako na rin ang kusang lumalayo. Hindi ko kasi alam kung anong gagawin ko kapag kaharap ko sya.

Sobra na kong nasasaktan Chandria. T.T

~~ Gusto ko lang paramihin ang chapter kaya sorry sa mga nabibitin. Pero kung tutuusin, ang iksi lang ng story na to.

Next chapter na agad tayo. :)