Chapter 7 na guys. vote pls :) short update to !!
Julia's POV
Alright, may POV na ulit ako, ang saya lang :) . Nandito nga pala ako sa isang coffee shop, wala lang. Gusto ko lang mag kape. Nakakarelax din naman ang mag kape e. Lumapit na sakin yung waiter, "Ma'am, what's your order?" nakangiting sabe nung waiter. "Ahm, give me one caffe latte please" i smile back to the waiter. "Ok ma'am, wait for a minute" at umalis na. After 5 minutes, dumating na din yung order ko. "Hmmmm, taste good" napasmile ako sa sarap ng lasa. Habang umiinom ako ng caffe latte ko, may napansin ako sa isang table, isang guy na umiinom din coffee. "Da--daniel?" pabulong ko'ng sabe na nauutal pa. Hindi ko naman alam kung lalapit ba ko o ano, nahihiya kasi ako, hindi nya kasi ako kilala. Kung magpakilala na kaya ako, hmmm. tama magpapakilala na ko. Ok, lakad lakad papunta sa table nya.
"Hi. Daniel Padilla, right?" nakatayo ako sa tapat nya ng sinasabe ko yan. Nag curious look lang sya.
"Ahm, yes. And you?" tanong naman nya sakin. Gaad, ang cute nya. Pero, bakit ang lungkot ng mga mata nya.
"I'm Julia Montes *smile*." Iniangat ko yung kamay ko para makipag shake hands, and then he grabbed it.
"Have a sit" sabay turo nya sa vacant seat, umupo naman ako sa tapat nya. After that, nagkwentuhan kame ng kung anu-ano. Hanggang magkakilala na kame. Ang saya :)
~~~~~
~~~~~
~~~~~
~~~~~
~~~~~
~~~~~
~~~~~
~~~~~
"So, Daniel nice to meet you! And by the way, here's my number *sabay kuha nung cellphone na hawak-hawak ni Dj* text me up if you need someone to talk, ok?! Bye." nag paalam na ko sa kanya, late na rin naman, kahit gusto ko pa sya'ng makasama hindi na din pwede, may pupuntahan kasi kame ni mommy e.
Nag nod na lang sya at nag thank you na rin.
Daniel's POV
Nandito ako sa coffee shop. Habang umiinom ako ng kape, may lumapit sakin na babae, maganda sya at maputi. Nakipagkilala sya sakin, ganun din ako. Pero parang familiar sya, oo nga, sya yung madalas ko ding nakikita sa school. Pinaupo ko sya sa vacant seat, sa tapat ng upuan ko. Yun nga, nagkwentuhan kame ng kung anu-ano. Nakwento ko din sa kanya kung bakit ako malungkot, napansin nya kasi kaya kinuwento ko na, palagay na rin naman ang loob ko sa kanya at muka naman syang mabait. Medyo napatagal din ang kwentuhan namin, at maya-maya nagpaalam na rin sya. Pero bago pa sya umalis, kinuha nya yung cellphone ko at inilgay nya yung number nya. Napangiti na lang ako sa kanya at umalis na rin.
Papalakad na ko pauwi samen nang makita ko si Chandi at Khalil na magkayakap sa tapat ng bahay ni Chandi. Napahinto ako sa paglakad ko, hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko. Bigla ko na lang naramdaman ang patak ng luha galing sa aking mata. Nang pag kakita sakin ni Chandi, agad sya'ng bumitaw sa yakap ni Khalil at napansin kong papalapit sya sakin. Pero bago pa sya tuluyang makalapit sakin, lumakad na ko papasok sa bahay ko.
"Dj, sandali lang." napahinto ako sandali ng tinawag nya ko, nakatalikod ako sa kanya. Papalakad na ulit ako ng tawagin nya ko ulit.
"Best, sandali lang naman. Ano'ng bang problema?" sigaw nya mula sa likod ko. Humarap na rin ako saknya.
"Chandi, wala'ng problema ok? Puntahan mo na si Khalil." mahinahon kong sabe sa kanya at nag pretend na walang problema. Pagkasabe ko nun agad na ko'ng pumasok sa bahay.
" Hi ma, pa *kiss sa cheek ni mama*." greet ko sakanila ng wala sa mood.
"Oh anak, tera kaen na tayo" sumabay na din ako sa pag kaen nila mama at papa.
kaen.
kaen.
kaen.
kaen.
kaen.
kaen.
"Ma, pa tapos na po ako. Akyat lang ako." tamlay ko'ng paalam sa kanila.
"Anak?" tawag sakin ni mama bago ako mag step up sa stairs.
"Bakit po ma?" lumingon ako kay mama.
"May problema ba, anak?" alalang tanong sakin ni mama, at si papa naman nakatingin lang din sakin na parang nag aalala din.
"Wala po ma, ok lang ako. Masakit lang po ulo ko. Akyat na po muna ko." nag nod na lang sila. Pero halatang nagaalala sila.
Pagkapasok ko sa kwarto ko, humiga agad ako sa kama ko. Ang hirap para sakin Chandi na umiwas sayo, pero kailangan. Ang hirap nang hindi ka pansinin pero kailangan. Chandi, hindi mo lang alam kung gaano na ko nahihirapan tuwing nakikita ko kayo ni Khalil, kaya eto na lang ang paraan para umiwas sa sakit nararamdaman ko ngayon. Pero bakit ganun, umiiwas na nga ako pero patuloy pa din ako'ng hinahabol ng lintik na feelings na to. Pilit ko'ng nililibang ang sarili ko pero ikaw pa din ang nasa isip ko. Sumasabay pa tong luha ko.
Nagflash back lahat ng magagandang pinagsamahan namin ni Chandi habang nakatngin ako sa kisame. Tuloy pa din ang pag agos ng luha ko.
[ paki play na lang video sa side ]
Pagkatapos ko'ng isipin lahat ng magagandang ngyare nakatulog na pala ako. ZzZzZzZzZz ...