Chapter 37
"Mr. and Mrs. Montes.. I'm happy to say that the heart of the donor is fitted to the heart of the patient. And the patient is safe" masayang binalita ng doktora sa magulang ni Julia na ligtas na ang anak nila..
"Oh my God! thank you.. thank you Doc... Hon, ligtas na ang anak natin *sob*." sa sobrang tuwang naramdaman ni Tita tumulo ang luha niya at napayakap na lang sa asawa niya na masaya din dahil wala na silang kinatatakutan para kay Julia.
"Ahm, maya-maya dadalhin na si Julia sa kwarto niya. Maiwan ko na muna kayo" masayang nag paalam na muna ang doctor at umalis na.
~~~~
"Bessie, kailangan na natin pumasok sa school. Madami na tayong na missed na lessons." alalang sambit ni Kiray, madami na ngang lessons ang hindi namin naatendnan mula ng dinala dito sa hospital si Julia..
"Oo nga bessie, ngayong okay na naman ang lagay ni Julia susubukan nating humabol ilang buwan na lang gagraduate na tayo. Pero paano si Julia? Hindi siya makaka graduate kapag hindi niya tatapos ang mga thesis niya" nag kibit balikat na lang si Kiray.. ilang months na lang ang pag titiis ko na hindi makasama si Dj. Sobrang miss ko na siya.
Lumapit ako kay Julia na kasalukuyang natutulog at nagpapahinga habang si Diego iniintay pa din ang pag gising nito..
"Diegs.. pahinga ka na muna, kame na ni Kiray ang bahala kay Julia, sige na Diego" wala namang pag aalinlangang sumunod si Diego.. humiga na siya sa sofa at sinimulang matulog. Habang ako nasa tabi ni Julia para ako naman ang mag hintay sa pag gising niya. Miss ko na din ang babaeng to, ang katarayan, ang kaartehan, lahat na ng ka.. hehehe..
Habang nakatitig lang ako sa mukha ni Julia, hindi ko napigilang umiyak. Naalala ko lang kung hindi siya dumating sa buhay namin at hindi siya ang naging dahilan kung bakit naging komplekado ang relasyon namin ni Dj.. Pero alam ko naman na pinag sisihan na niya ang lahat at naging mabuti na siyang kaibigan samin, tinuring ko na rin siyang kapatid.
"Chands?? Naaalala mo siya no?" nagulat naman ako dito kay Kiray na nasa tabi ko na pala.
"Ha? Sino?" pinunasan ko na ang luha ko at nag pretend na lang na hindi ko magets ang sinasabe niya pero nabigo ata ako.
"Asus.. teh aminin mo na, namimiss mo si Daniel no? Naku naku.. wag na ikaila, halata sa fes (face) mo?" napatawa na lang ang sa reaksyon ni Kiray, kahit anong tago ko talaga sa babaeng to nahahalata pa rin niya.
"Oo na.. sobrang miss ko na siya *sniff*. Kamusta na kaya siya?" nakaupo na kame sa magkabilang gilid ng bed ni Julia.
"Ay teh, nagtatanong sa hangin? Subukan mo kayang tawagan o mag padala ng e-mail ng saganon hindi ka mabaliw dyan" talaga tong baklitang to, pero bakit nga hindi ko tawagan? hayss.. ayoko lang siguro siyang maistorbo.. bahala na, 3 months na lang naman ang aantayin ko e.
Nanahimik na lang ako sa sinabi ni Kiray, tutal naman wala pa silang alam sa plano ko at syempre gusto ko pag gising na ni Julia.. and speaking of Julia waaaahhh O_O, naramdaman ko ang pag galaw ng daliri nito..
"Julia?? Kiray gumalaw na yung daliri ni Julia.. magigising na siya." masigla namin inantay ang pag mulat ni Julia, at nakikita namin na dahan-dahan na nga niyang iniaangat ang mga mata nito.
"Chandria? Kiray?" mahinang sambit ni Julia ..
"Wag ka na muna mag salita hindi mo pa kaya" sabe ko naman, agad naman lumabas si Kiray para tawagin ang mag magulang nito na hanggang ngayon nagpapasalamat pa din sa magulang ng donor.
~~~~~
kyaaa.. nalalapit na ang pagtatapos ng storyang ito, patuloy niyo po sanang suportahan hanggang sa huli :D
konting tiis na lang author matatapos na din ang non-sense mong story hihihi:)
BTW.. please support A beautiful bride, my new story.. hindi ko pa marelease ang chapter 1 kasi wala pa sa quota :D hehehe
okay.. vote and comment hane??
![I'm Afraid to Love you [Kathniel FF] [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/2180447-64-k377812.jpg)