Social Media

11.

Ik had geen slecht leven, ik had een knappe vriend, een familie die om me geeft en ik deed havo. Het enige wat ik meedraag is een groot geheim, en dat geheim deel ik met Jay. Jay was ook een deel van dat geheim, ook al weet hij dat niet. Ik herkende hem gister pas, hij was de jongen die altijd broodjes mee bracht. Tuurlijk herkende ik hem niet meer, hij is nu 1 meter 92 en is heel veel afgevallen. Ik glimlachte, hij was mijn held. Door hem had ik nooit honger toen ik daar in 1683 zat.

Ik bel aan bij Jay. We hadden niks afgesproken, maar ik moest het hem wel vertellen. nu. Hij trok zijn wenkbrauw op toen hij me zag. "Wat doe je hier?" Hij keek me strak aan. "Ik miste je, en ik moet je echt wat vertellen." Ik nodig me zelf uit en loop naar binnen. De 3 jongens van gister zaten er weer. Ze keken op toen ze zagen dat ik binnenkwam. Jay knikt naar ze dat het goed is. Hij neemt me mee naar zijn kamer en gaat op het bed zitten. "Wat is er princessa?" Hij trok me op zijn schoot. "1683." fluister ik zijn oor. Zijn ogen worden groot en kijkt dan naar zijn pols waar zijn tattoo staat. "Zaten we in de zelfde hel?" Hij slikt en ik draai me om zodat hij naar mij rug kijkt. Ik duw mijn shirt naar beneden zodat hij mijn schouder kan zien. 1683. "De broodjes, ik bracht altijd broodjes naar de meisjes kant." Ik knikte en ging naast hem zitten. "De bewaker liet de deur open en hier ben ik dan." Zeg ik zacht. Ik kijk hem aan en zie dat zijn ogen waterig worden. Ik ga op hem zitten met mijn gezicht naar hem toe. Ik zet mijn hand onder zijn shirt en schuif het op zijn borst. Ik voel zijn hart kloppen, en het is het meest rustgevende gevoel ooit. "Wauw, jij was 1 van die meisjes. Het is vast vreselijk voor je geweest." Hij slaat zijn armen om mij heen. "Jay, we gaan het er niet meer over hebben. 1683," Ik slik en mijn ogen worden ook waterig. "1683 is verleden tijd. Het is nu jij en ik." Ik kus hem, en hij kust mij terug. Ik duw hem naar achter waar door hij op bed ligt. Hij bijt op zijn lip en haalt zijn hand door mijn haren. "Je bent prachtig Jelaysa." Hij pakt mijn shirt vast en ik snap de hint. Ik doe mijn armen omhoog en hij trekt mijn shirt uit. "Als je niet wilt hoeft het niet." Hij kijkt me aan en wacht op antwoord. "Nee, ik wil het. Ga door." Hij grinnikt en trekt me op hem.