Social Media

28.

Ik zat op de rand van het bed en keek naar de koffers. Morgen zou ik 4 weken in een land zijn, zonder familie. Ik zou ze missen. Als er iets gebeurde zou ik nergens heen kunnen gaan. Ik kende niemand daar behalve Jay. Ik keek naar achter en zag Jay vredig slapen. Het was al zeker half 3 en morgen moest ik 8 uur opstaan. Ik zucht zachtjes en kruip tegen Jay aan. Een kus wordt op mijn achterhoofd gedrukt. Ik glimlach en ga dichter tegen hem aan liggen.

"Jelaysa schiet op." Jay staat geïrriteerd in de vertrekhal met de kaartjes te zwaaien. "Ga alvast in de rij staan, ik moet me geld wisselen." Ik loop snel naar hem toe en geef hem een kus. Hij kijkt me boos aan. "Als we onze vlucht missen is het jouw schuld." Hij duwt me de richting in van de rij. "Jaaaa Jay, je moet niet zo stressen." We staan in de rij en het duurt eeuwen voor wij aan de beurt zijn. Wanneer we eindelijk aan de beurt zijn, zucht ik van opluchting. "Goedemiddag meneer en mevrouw, paspoort en kaartjes alstublieft." De vrouw glimlacht vriendelijk naar ons. Jay pakt onze paspoorten en kaartjes uit zijn zak en geeft ze aan de vrouw. "Terwijl ik alles check kunt u uw koffers op de band zetten." Ze maakt een gebaar naar de band en gaat dan geconcentreerd op haar computer gegeven intikken. "Doe jij de koffers, je bent toch zo sterk?" Jay kijkt naar me en wijst dan naar de koffers. "Je daagt me uit he." Ik grijns en probeer de koffers op de band te leggen. Jay begint me uit te lachen wanneer ik met moeite de eerste koffer op de band heb gelegd. "Laat me je helpen hoor." Hij lacht en pakt de koffers met gemak op. De vrouw zegt dat alles goed is en we door mogen lopen.

Ik stond voor een grote villa met 3 koffers. Jay stond naast mij en had mijn hand stevig vast. We waren ergens in Punta Cana. Als ik ooit verdwaald zou zijn moest ik maar "villa" zeggen volgens Jay. "Wauw." Mompel ik zacht. Jay grinnikt. "Kom, me neef is een aardige jongen, hij wil je al te graag ontmoeten." Jay trekt me mee naar de grote poort. Dit huis was zo groot en mooi, het leek ook meer op een vijfsterren-hotel dan een huis. Bij het hek is een hokje, in dat hokje zit een man. Hij zit op een stoel en leest de krant. Jay klopt op het raam en de man kijkt geïrriteerd naar hem. Jay klopt nog een keer en ik zie dat de man opeens begint te lachen en op een knopje druk. De gigantische poort gaat voor mij open en voor mij ligt een prachtige tuin met netjes gemaaid groen gras. "Mooi he." Zegt Jay zachtjes wanneer hij mijn verbazing ziet. "Ja, prachtig." We lopen rustig over het pad zodat ik alle bloemen en al het moois om mij heen kan zien. Nederland zou dit nooit kunnen hebben. Nooit. We staan voor de deur en Jay belt aan. Hij houdt mijn hand stevig vast en kijkt dan opzij. "Ik hou van je." Zegt hij zachtjes. Ik glimlach. "Ik hou ook van jou." Ik knijp in zijn hand. De deur gaat open en een jongen, die ik net 20 schat, begroet ons blij. "Neefje! Eindelijk zie ik je weer." Hij knuffelt Jay stevig. "We gaan weer zaken doen neef." Zegt Jay lachend. De jongen draait zich dan naar mij toe en ik glimlach. "Moooooi," hij pakt mijn hand vast en schudt hem hard. "prachtig, beeldschoon." Zegt hij. Ik lach. "Dank je wel." "Mijn neefie heeft een prachtige dame uitgekozen, kom binnen schat." Hij stapt enthousiast achteruit en laat mij naar binnen. "Geen schat he, is mijn meid." Zegt Jay wanneer hij ook naar binnen loopt. "Neenee, ik zou niet durven." Ze schieten beide in de lach. Ik zet mijn koffers tegen een muur. Het was prachtig hier binnen. De kroonluchters waren beeldschoon en ik kon er wel uren naar kijken. "Ik moet weer werken, Jay je weet waar je kamer is. Morgen werken! Vandaag mag je rusten." Zegt hij. Hij kijkt naar mij en ik glimlach. "Noem me maar Dacian." Hij knipoogt naar me en loopt dan weg. "Ik wijs je onze kamer prinses." Jay pakt mijn hand weer vast en trekt mij mee naar onze kamer. "Ben je er klaar voor?" Jay staat achter me en maakt de deur open. "Neee! Dit is niet onze kamer. Ik geloof je niet!" Schreeuw ik uit enthousiasme. Ik spring op Jay en gil. Jay lacht en duwt me zachtjes weg. "Si amor. Ik ga je koffers halen." Jay zet zijn koffer in de kamer en loopt weg. Ik zit op het bed en kijk om mij heen. We hadden een balkon die een prachtig zicht had op de tuin en een eigen badkamer. Ik loop naar Jay zijn koffer. Alvast uitpakken. Ik rits de koffer open en zet zijn kleren netjes in de kast. Een doosje vangt mijn aandacht en ik pak het. Ik schud maar hoor niks. Jay komt binnen met de koffers en kijkt naar me. "Waarom schud je aan dat doosje?" Jay lacht en trekt het uit mijn hand. "Ik wil weten wat het is, het ziet er zo mysterieus uit." Ik kijk naar hem en bijt op mijn lip. "Maak het open." Hij gooit het naar mij en ik vang het met geluk op. Ik maak het doosje gretig open en mijn ogen worden groot. "Hoe heb je dit mee kunnen smokkelen?" Ik kijk hem aan en haal een 9mm pistool uit het doosje. Ik hou het omhoog en kijk ernaar. "Geluk hebben." Hij grijnst en kijkt er ook naar. Ik richt op hem. "Kus me of ik schiet." Zeg ik hard. Jay lacht en loopt naar me toe. Hij geeft me een kusje. "Het is heus niet geladen prinses." Fluistert hij in me oor. Ik duw hem weg. "Zo ben je dus." We schieten in de lach en zet het weer in het doosje. Jay tilt me op bed. "Morgen gaan we iets wegbrengen, ik ben hier gekomen om te werken, als je snapt wat ik bedoel." We liggen naast elkaar op onze rug. Ik knik. "Ja, ik ga je helpen." Ik ga op mijn zij liggen en kijk naar hem. "Nee, we gaan vandaag nog wat leuke dingen doen, terrasje pakken enzo." "Dat vroeg ik niet Jay, ik wil morgen mee. We doen dit samen." Jay zucht. "Oké, als jij het wilt. Je weet toch wel dat," "Ja het is gevaarlijk, I don't care. Als jij dood gaat, ga ik samen met jou dood." Onderbreek ik hem. Jay glimlacht en draait zich ook naar mij toe. "Jij bent wel echt een savagemeisje." We schieten in de lach en hij gaat op mij liggen. "Moet wel met een savage vriendje." Fluister ik zacht. Hij kust me. "Ik hou echt van je Jelaysa, no matter what."