Social Media

30

Ik had genoten van de 12 uurtjes rust van alle shit. Ik voelde me weer blij en het leek ook alsof Jay gelukkig was. Hij was niet gelukkig. Hij ging kapot van binnen. Hij wilde mij alles geven, hij wilde er voor zorgen dat ik alles had. Misschien was het egoïstisch van mij om er niks over te zeggen, maar hoe stop je zo een iemand? Eenmaal betrokken in criminaliteit kom je er niet meer makkelijk uit. Het enige wat hij wilde was geld. Geld om mij gelukkig te maken. Geld deed me niks, het is meer het feit dat hij zoveel moeite doet om ervoor te zorgen dat ik in designer kleren loop. Vandaag is de dag dat mijn berg van geluk kapot gaat. Al het geluk dat ik gister voelde is weg.

Ik sta voor het huis. Het was een zalmroze klein huisje met een wit hek erom heen. Ik kijk naar Jay die naast mij staat. Hij had een wit hemd aan en een zwarte broek. Ik trek mijn grijze jurkje recht en strijk mijn witte blazer glad. Een huis bekijken, we zijn potentiële kopers. Ik haal diep adem en voel Jay in mijn hand knijpen. We kijken elkaar aan en hij knikt. Ik klop op de witte deur. Een klein mollig vrouwtje doet de deur open. Ik glimlach. Here we go...

Ik val op het bed en lach. "Het is gelukt." Schreeuw ik blij. Jay valt lachend naast mij neer. "Duh, we zijn geweldig samen, we kunnen alles." Jay draait zich op zijn zij en kijkt naar mij. Glimlachend draai ik me naar hem toe en leg mijn hand in zijn nek. "Jay, zeg niks, laten we genieten van al het geluk," Ik kijk Jay aan. Zijn mond is een streepje geworden. "Wanneer onze berg van geluk instort zien we wel weer hoe we het opbouwen." Zeg ik zachtjes. "Ik heb je nodig Jelaysa." Hij haalt mijn hand uit zijn nek en gaat op zijn rug liggen. "Ga slapen." Zegt Jay. Ik trek mijn wenkbrauw op en kruip dan naar hem toe. Ik ga op hem zitten. "Nah, de dag is nog jong, laten we genieten van ons leven babe." Schreeuw ik blij. Jay duwt mij van hem af en staat dan op. Ik kijk naar hem en ga dan naast hem staan. "Maak je klaar dan trut." Een glimlachje komt tevoorschijn op zijn gezicht. Ik knuffel hem stevig en duw mijn gezicht in zijn shirt. "Hou van je." Fluister ik zacht en daarna huppel ik naar mijn koffer. "Nee, stop." Zegt hij. Ik sta direct stil. Met mijn rug naar hem toe gedraaid wacht ik op wat hij gaat zeggen. "Geen oude jurken van Nederland aandoen, we gaan shoppen." Ik draai mij om met een brede lach en ren dan op hem af. Het is denk ik wel echt ieder meisje haar droom om te shoppen zonder dat je moet opletten op hoeveel je hebt uitgegeven. Ik trek mijn schoenen aan en zet mijn zonnebril op mijn hoofd.

Terwijl ik door de kledingrekken van een winkeltje kijk, zie ik een licht getinte jongen steeds naar mij kijken. Jay zit op een stoeltje geconcentreerd op zijn telefoon te tikken. "Ik ga even passen." Roep ik naar Jay. Jay kijkt even op en knikt. Ik loop rustig naar de pashokjes wanneer ik een hand op mij mond voel die me tegen de muur drukt van het pashokje. Ik wil schreeuwen en huilen, maar de hand houdt al het geluid tegen. "Als je je bek niet houdt maak ik je dood, begrepen?" Met tranen in mijn ogen knik ik. Ik veeg mijn tranen weg en kijk naar de jongen. Hij had groene ogen, ze waren prachtig. "Jij moet ons 10.000 euro betalen," De jongen haalt zijn hand weg. Waarom moest ik betalen? Ik heb niks verkeerds gedaan. "Jouw vriendje daar, is een oplichter. Jij gaat boeten voor zijn fouten, en als je iets tegen Jay zegt dan gaat je hele kanker familie eraan." Fluistert hij in mijn oor. Ik duw hem weg. Hij pakt mijn arm vast. "Tegenstribbelen?" "Ja, blijf van me af." Schreeuw ik. "Hou je fucking bek." Ik voel zijn hand hard op mijn wang. Een traan rolt over mijn wang en ik wrijf met mijn hand erover. Ik hoor voetstappen. "Jay help." Snik ik zacht, maar wel hoorbaar. De jongen schudt lachend zijn hoofd en ik zie een scherp voorwerp glinsteren in mijn ooghoeken. Dit was mijn dood.