Social Media

32

Ik knipperde met mijn ogen en werd direct begroet door fel licht, waardoor ik mijn ogen weer sloot. Ik hoorde voetstappen en iemand schelden. De voetstappen kwamen steeds dichterbij en ik kneep mijn ogen dicht. "Sorry lieve Jelaysa," fluistert de stem. "Het was nooit mijn bedoeling om jou pijn te doen, ik wilde je alleen waarschuwen." Een hand aait over mijn hoofd. Ik open een oog voorzichtig. Jer. Ik maak mijn andere oog ook open en kijk hem aan. Een glimlachje verschijnt op zijn gezicht. "Jelaysa..." Zegt hij zacht. Ik probeer recht op te zitten maar voel pijn door heel mijn lichaam. Ik ga weer liggen en sluit mijn ogen. "Sorry, je moet weg bij Jay." Hij aait weer over mijn hoofd. Ik open mijn ogen en kijk naar Jer. "Waarom maakt het jou eigenlijk uit? Je kent me niet." Ik ga met al mijn kracht rechtop zitten en kijk om me heen. Ik lig in een bed in een klein kamertje waar een bureau en tv in staan. "Ik gun niemand de dood," hij gaat naast mij op het bed zitten en streelt over mijn arm. "daarnaast ben je ook een prachtig meisje." Hij bloost en kijkt uit het raam. "Jay zou mij nooit dood laten gaan." Verdedig ik Jay. "Al zijn exen zijn dood. Het is niet zo dat hij jou gaat vermoorden, maar de mensen waar hij ruzie mee heeft zouden je makkelijk kunnen vermoorden." Hij kijkt mij aan en staat dan op. "Je hebt vast honger, ik ga wat eten voor je pakken." Zonder me nog aan te kijken loopt hij de kamer uit. Ik ga weer liggen en kijk naar het witte plafond. Jay zou mij nooit wat aan doen, dat weet ik zeker.
10 minuten later kwam Jer terug met een bord waar een broodje met ei op lag en een glasappelsap. Hij zet het bord op mijn schoot en het glas op de grond. "Ik breng je morgen naar het vliegveld, vandaag mag je rusten." Zegt hij zacht. "Is goed." Mompel ik met mijn mond vol en ik steek mijn duim op. Het voelde alsof ik dagen niet had gegeten. Ik neem nog een hap van mijn brood en kijk dan naar Jer. Hij kijkt uit het raam. Hij was een mooie jongen, hij had lichtbruine ogen, lightskin en hij was gespierd. Jer draait zich om en glimlacht. "Ga je Jay missen?" "Ja, hij is een geweldige jongen, maar ik snap dat ik weg moet, voor me zelf." Zeg ik met mijn mond vol. Jer knikt. "Je bent verstandig, ik snap alleen niet hoe je ooit bij Jay terecht bent gekomen." "Het voelde fijn om geliefd te zijn bij iemand." Zeg ik zachtjes. Ik zet het lege bord op de grond. Ik til mijn benen uit het bed en ga naast Jer zitten. "Ik snap het." Hij staat op en loopt de kamer uit. Ik trek mijn wenkbrauw op en laat me zelf dan vallen op bed. Rare gast.

"Jelaysa!" Iemand schudt ruw aan mijn arm. Ik draai mij om en open mijn ogen. "Wat?" Ik zucht geïrriteerd. "Jay zoekt je, we moeten weg!" Hij trekt me aan mijn arm en ik val bijna uit het bed. "Rustig, het is vroeg en ik moet nog douchen." Zeg ik geïrriteerd. Jer kijkt naar me en zucht. "je hebt 10 minuten, doe snel ja? Je koffers staan op de gang." "Dankje Jer." Ik spring uit bed en druk een kus op zijn wang. Jer glimlacht en duwt me dan richting de deur.

"Moet je nog wat eten?" Jer pakt zenuwachtig zijn portemonnee uit zijn broekzak en drukt dan een briefje van 10 in mijn hand. Ik knik en loop dan naar een winkeltje waar ik een broodje en een flesje sinaasappelsap koop. Ik loop uit het winkeltje en kijk naar rechts. Mijn ademhaling stopt even en ik laat de zak waar het broodje en het flesje in zitten vallen. "Shit." Ik pak het snel op en ren zo hard mogelijk naar Jer toe. Jer kijkt me bezorgd aan. "Wat is er?" "Jay... h-hij is daar..." Ik slik. Jer trekt me bij mijn arm mee in een winkel. "Pak een bril en sjaal, trek je schoenen uit en trek deze aan." Hij duwt een paar zwarte laarzen in mijn handen. Ik kijk verbaasd naar de merkloze laarzen. "Hij kan je herkennen aan die royaums fucking mongool." Zegt Jer geïrriteerd. Ik gehoorzaam en pak een bril en zwarte sjaal uit een rek. Ik betaal en sla de sjaal om mijn nek en verberg mijn mond ermee. Ik kijk in een spiegeltje en zet de bril recht op mijn neus. "Moeten die laarzen echt?" Ik kijk naar Jer en hij slaat zijn armen over elkaar. "Voor je eigen best wil." Zegt hij zacht. Ik knik en stop mijn royaums in een tas. Als ik de laarzen aan heb lopen Jer en ik snel naar de gate waar ik moet zijn. Ik ga het echt doen, Jay verlaten. Misschien zal ik spijt ervan krijgen, maar nu niet. Ik ben te jong om dood te gaan.