Social Media

24.

Toen Jay me thuis had gebracht was ik direct naar mijn kamer gegaan. Ma was vrolijk en mijn zusjes waren aan het spelen. Jerailo was weg. Althans, dat dacht ik. Jay zei dat Jennice dit alles had verzonnen, maar waarom belde ma mij dan hysterisch op? Ik loop naar beneden en ga naar de keuken. Ma was uien aan het snijden. "Ma?" "Ja schatje." Zei ze vrolijk. Ik had mijn moeder nooit zo blij gezien. "Waar is Jerailo? Is hij nog vermist?" Ik kom dichterbij staan en ruik die verschrikkelijke uien geur. Mijn ogen prikkelen en ik doe een stapje achteruit. "Ik dacht dat Jay je dat had verteld schat." "Hoe ken je Jay?" Zeg ik geschokt van haar antwoord. Zij kende Jay. Jay had mijn moeder mee laten helpen met die verassing. "Hij stond zo lief aan de deur, een hele beschaafde en nette jongen." Ma snijdt vrolijk verder. Ik wil weer naar mijn kamer lopen als de deurbel gaat. "Maak je open Jelly?" Schreeuwt ma. Ik zucht en loop naar de deur om hem open te maken. Ik kijk recht in de ogen van Jamahl. Hij glimlacht en ik kijk snel naar de grond. "Van Jay moest ik je ophalen." Zei hij zacht. Ik kijk op en kijk weer in zijn ogen. "Oh, naar waar gaan we?" "Jullie gaan uiteten. Trek je mooiste jurk aan, ik wacht in de auto." "Je kan binnen wachten." Ik maak een gebaar dat hij naar binnen kan lopen. Jamahl groet mijn moeder en gaat dan in de woonkamer zitten. Ik knik naar hem en ren snel naar mijn kamer. Uiteten. De jurk! Ik had de jurk die Jay voor mij had gekocht nog nooit aangedaan, dit was het moment.

Ik sta in de deuropening en kijk naar Jamahl. "En?" Zeg ik zenuwachtig. Zijn mond valt open wanneer hij naar me kijkt. "Je bent prachtig." Hij glimlacht en loopt dan naar me toe. "Kom." Hij pakt me bij mijn arm en we lopen naar de auto. Hij maakt de deur voor mij open en laat mij zitten. "Prinses." Zegt hij glunderend. Hij gaat ook zitten en zet muziek op. "We moeten eerst even ergens langs gaan."

We waren een halfuur onderweg toen we bij een huisje kwamen. Jamahl zei dat ik moest wachten in de auto, hij zou iets ophalen. "Jelaysa, kan je me even helpen met tillen?" Hoor ik Jamahl schreeuwen. Ik stap de auto uit en loop het huisje binnen. De muren waren beige terwijl ze wit hoorden te zijn. Smerig huis. "Het staat boven. Ik kom." Jamahl wijst naar de trap en ik loop naar boven. In de kamer stond een vies oud matras en een doos. Aangezien de doos het enige is wat hier staat naast het vieze matras probeer ik het op te tillen. Klik. De deur valt in het slot. Ik schrik en kijk achterom. Jamahl staat voor de deur en heeft een gemene glimlach op zijn gezicht. Ik begin te trillen wanneer ik in zijn ogen kijk. Zijn blik was ijskoud. Ik glimlach schaapachtig. "Ga je nog helpen of wat?" Vraag ik zachtjes. Jamahl schud zijn hoofd en loopt naar mij toe. "Ssst, niet meer praten. Praten gaat pijn doen vanaf nu." Fluistert hij. Ik wil schreeuwen en hem slaan en schoppen, maar ik heb geen kans. Hij is iets minder gespierd dan Jay, als nog kan hij me makkelijk vermoorden. "Wat ga.." Ik voel zijn vuist op mijn oog. "Praten gaat pijn doen." Fluistert hij weer. Ik hou mijn hand voor mijn oog en er rolt een traan over mijn wang. Waar was Jay als ik hem nodig had? "Trek je kleren uit, en maak geen geluid." Zegt Jamahl kalm. Ik gehoorzaam en gooi mijn jurk op de grond. Bang voor wat er zou gebeuren. Jamahl loopt rondjes om mij heen en kijkt naar de grond. "Ook je ondergoed." Zegt hij zonder op te kijken. Ik voel de tranen langs mijn wangen stromen en trek langzaam mijn bh uit. "Langzaam doen betekend alleen dat je langer hier bent." Zegt Jamahl lachend. Hij mompelt daarna nog iets wat ik niet kan verstaan. Ik trek mijn ondergoed snel uit en sta naakt in de vieze kamer. "Goedzo," Jamahl stopt met rondjes lopen en kijkt naar mij. "Nu ben je geen prinsesje meer he?" Jamahl trekt zijn neus op en begint weer met rondjes lopen. "Ga liggen." Zegt hij zachtjes. "Nee! Dat matras is vies. Ik wil dit niet, laat me gaan." Schreeuw ik terwijl de tranen blijven vloeien. Hij zet hand op mijn keel en duwt me op het bed. "Dit is de derde en laatste keer dat ik het zeg, praten doet pijn." Ik hoor irritatie in zijn stem. Hij staat voor het bed en trekt zijn shirt uit. "Laten we eens kijken of je echt zo goed bent als Jay zegt." Hij trekt zijn broek uit en komt op mij liggen. Ik probeer hem van mij af te duwen, maar het lukt niet. Ik huil zonder geluid, ik was bang voor pijn.