Social Media

23.

Ik keek Jay na. Zijn stem was emotieloos, en zelfs zijn ogen hadden geen emotie. Er moet wat gebeurd zijn. "Jay?" Zeg ik. Hij staat in de gang en kijkt me aan. Weer met die emotieloze blik. "Wat is er gebeurd?" "Niks." Zegt hij kortaf. "Jawel Jay, ik zie het toch aan je. Praat!" Mijn stem hapert wanneer ik 'praat!' schreeuw. Ik was bang voor zijn reactie. "Het is niks, ik breng je morgen naar het plein, klaar." Snauwt hij. Hij draait zich om en loopt naar boven. Deze jongen maakte me gek, en als ik niet verliefd op hem was, was ik weggegaan. Ik zucht en loop achter hem aan. Hij ligt op zijn buik op het bed. Ik loop naar het bed en ga op zijn rug zitten. "Je bent ook zo dik." Zegt Jay zacht. "Leuk he, een dikkertje." Ik sla op mijn buik. Jay lacht en draait zich om waardoor ik naast hem val op het bed. "Kom." Hij glimlacht en zijn ogen stralen weer. Ze stralen weer als eerst. Jay tilt me op zijn schoot en zet zijn handen op mijn buik. "We zijn oud genoeg." Zegt hij terwijl hij over mijn buik wrijft. "Voor wat?" "Kindjes." Ik begin te lachen. "Jay, ik ga geen kindjes met jou maken terwijl ik 15 ben, en dat terzijde, je houdt alles voor me verborgen. Ik weet niet eens wat je doet om dit huis te huren." Terwijl ik dit zeg kijkt Jay geïrriteerd. "Me ma betaald de huur, voor de rest werk ik bij een cafe hier in de buurt." Hij haalt zijn handen van mijn buik en duwt me van hem af. Hij gaat op me liggen en zet zijn lippen bij mijn oor. "Nu weet je dat." Fluistert hij in mijn oor. "Nog steeds kan ik kindjes met je maken Jelly." Hij kust mijn nek en ik duw hem dichter op mij. "Oh?" zeg ik zacht. Hij stopt met mijn nek te kussen kijkt me aan met een grijns. "Watch me babe."

Het was raar hoe ik een discussie met Jay kon hebben en 10 minuten later met hem in bed lig. Misschien was ik te makkelijk. Ik kan ook niet boos blijven op hem, die emotieloze blik in zijn ogen doet me pijn. Ik wil zijn ogen zien stralen, ik wil dat hij me kust en nooit meer stopt. "Goeiemorgen prinses." Jay slaat zijn armen om mij heen en geeft me een kusje. "Goeiemorgen Jay." mompel ik slaperig. Hij was ook lief voor me, hij gaf me kusjes als ik wakker werd, maakte soms ontbijt voor mij en gaf me een veilig gevoel. "Ga je douchen en aankleden, we moeten zo gaan naar het plein." Zegt hij blij. Ik was geschokt dat hij zo blij was. Gister deed hij er zo raar over en nu was hij blij? "Ja baas." Ik sla de deken van me af en stap uit bed. "Mooie achterkant Jelly." Ik draai me om en zie Jay grijnzen. "Lummel." Ik lach en gooi een kussen naar zijn hoofd. "Ga douchen, prinsesjes stinken niet."

De hele weg naar het plein is Jay blij. Hij zingt mee met de liedjes die op de radio komen en ik ga steeds helemaal lek om zijn katten gejank. Na 10 minuten rijden zijn we bij het plein. Het was behoorlijk druk. Veel mensen met kinderen liepen over het plein. "Stap alvast uit en wacht hier, ik ga parkeren. Het is altijd zo fucking druk hier." Zegt Jay geïrriteerd doordat alle parkeerplaatsen bezet zijn. Ik stap uit en ga op een bankje zitten. Op het bankje naast mij zitten een jongen en meisje schaamteloos te zoenen, of nouja, ze eten elkaar zo wat op. Ik pak mijn telefoon uit mijn jaszak en scroll door mijn insta tijdlijn. Niks bijzonders dus zet ik mijn telefoon weer in mijn zak. Na 5 minuten zie ik Jay aankomen lopen. Hij heeft zijn linker hand achter zijn rug en in zijn rechterhand zit een briefje, of propje. Hij staat voor me en heeft een brede glimlach. "Wat lach je zo als een sukkel?" Ik moet lachen van zijn brede glimlach. Jay probeert zijn gezicht normaal te zetten maar het ziet er alleen maar erger uit waardoor ik harder begin te lachen. "Lach me niet uit a dikzak." Jay lacht nu ook. "Okeoke, wat heb je achter je rug?" Vraag ik nieuwsgierig. Jay geeft mij het papiertje wat hij in zijn hand had.

Jelaysa,
Mijn prinses, ik hou van je met heel mijn hart.
In het begin had ik geen goeie bedoelingen met je, (gelukkig heb je niks gemerkt daarvan.) maar je hebt me laten zien dat niet alle meisjes het zelfde zijn. Ik doe nooit aan relaties, maar jou wil ik met geen andere jongen zien.
Ik wil het woord verliefd niet gebruiken, ik heb helaas een fobie voor verliefd zijn, maar ik vind je leuk.
HEEL leuk.
Ik hou van je

Ik voel een traan langs mijn wang lopen. Een traan van blijdschap. Ik kijk hem aan en hij bloost. Ik had hem nooit zien blozen, het was schattig. Ik sta op en knuffel hem. Ik probeer mijn tranen in te houden maar ze blijven maar stromen. "Is het echt zo erg dat je huilt?" Vraagt Jay sarcastisch. Ik lach en kijk hem aan. "Nee, ik vindt het lief. Ik had dit niet verwacht..." Hij veegt mijn tranen weg en geeft me dan een kusje. Hij haalt zijn hand achter zijn rug vandaan. Een grote bos witte rozen. Hij wist dus dat ik witte roze mooi vindt. Ik glimlach en hij duwt de rozen in mijn hand. "Ik wist dat je witte mooier vindt, want rode rozen zijn zo cliché en standaard." Hij lacht en trekt me dan tegen zich aan. "Ohja, die berichtjes en dat belletje, dat is Jennice denk ik. Ze wist van dit plan en wilde het ruïneren door je bang te maken," Hij haalt even diep adem. "Ik heb van dit moment gebruik gemaakt. Ze staat trouwens daar aan de overkant." Hij wijst naar de bakker aan de andere kant van de straat. Een meisje loopt op dat moment snel weg. Ik grinnik. Zij wilde me iets aan doen, en Jay beschermde mij. Ik had geluk met deze jongen.