Giorgio was dood, maar toch stond hij daar. Jay keek ongemakkelijk rond. Dit kon niet. Je kan niet een paar dagen geleden dood geschoten worden en nu spring levend in het ziekenhuis staan. Hij zag er uit zoals altijd, alsof hij nooit weg was. Ik glimlach schaapachtig naar Giorgio. "Jullie hebben mijn broer bijna vermoord." Zegt Jennice zacht. "Klopt, bijna. Ik dacht dat mijn day one nigger dood was, maar tja, hij staat hier gewoon." Jay kijkt naar Giorgio. "Het had nooit zo ver mogen komen man. Ey, Jay, ik vergeef je." Giorgio glimlacht en de jongens geven elkaar een box. Het was raar, je beste vriend maakt je dood en stopt je in een vuilniszak, maar vervolgens sta je in het ziekenhuis om je moordenaar te vergeven. Ik vraag me af hoe hij überhaupt uit die zak is gekomen. Ik ga er maar niet op in, het zal wel. Alles is goed nu, beter nog het was perfect. Jay had geen kind meer, dus Jennice zou hem met rust laten. Jennice maakt een kreunend geluid. "Hallooooo? Mijn kinderen zijn dood, dit is niet het juiste moment om een vriendschap te redden." Jennice rolt haar ogen. "Volgens mij boeit het je niet echt, dus ik ga maar weer eens." Jay zwaait naar Jennice en pakt mijn hand vast. "Jay, als je deze kamer verlaat maak ik je dood." "Try me." Hij lacht en duwt me de deur uit.
We staan buiten het ziekenhuis. Het was een bewolkte dag, maar het was behoorlijk warm, althans ik had het warm. "Ik voel me zo vrij vandaag Jelly." Jay gooit zijn handen in de lucht en lacht. "Jij spoort niet." Ik schud lachend mijn hoofd en loop naar hem toe. "Ik ben blij dat het zo is gegaan Jay, nu zal Jennice niet meer aan je kop zeuren." Nu hoef ik haar ook niks meer aan te doen. "Ik ben blij dat je aan mijn zijde bent gebleven. Ik ben een jongen met een slecht verleden, maar door jou wil ik veranderen. Je bent het eerste meisje waar ik echt van houd." Zijn ogen stralen. Ik leg mijn armen in zijn nek en geef hem een snel kusje. "Jay, de badboy, wordt een brave jongen. Je bent zo cliché." Ik lach en leg mijn hoofd tegen zijn borst. "Eh tja, is wel echt zo. Wat gaan we nu doen prinses?" Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan. "Bios, dan eten we iets bij steakhouse, dan tja, we kunnen uit gaan of gewoon tv kijken en samen liggen." "Laten we daarna uitgaan, we liggen altijd samen, we gaan vandaag iets leukers doen." Jay pakt mijn hand en trek me mee. De ruwe hand die me elke dag vast pakt, maar toch zo zacht aanvoelde.
Het was perfect, de bios, het eten, tot nu toe was alles perfect. We gingen uit. Een club genaamd Exit was de bestemming. Tuurlijk had ik me omgekleed voordat we uit zouden gaan. Ik had een zwarte short aan en een zwart shirt. Simpel maar mooi. Jay hield de deur van de auto voor me open zodat ik er gemakkelijk uit kon stappen. "Een echte heer nu he." Ik lach en stap uit. "Moet soms kunnen he princessa." Hij doet de deur dicht en kijkt naar de rij. De rij was lang, veel te lang. Als we eindelijk voorin zouden komen was het al tegen 5 uur. "De rij Jay, we gaan never binnen komen." "Jawel, ik ken mensen hier." Hij pakt mijn hand en loopt naar de bewaker. De bewaker kijkt hem fronsend aan. Jay haalt een kaartje uit zijn broekzak en laat het zien. De bewaker kijkt weer voor zich uit. "Loop maar door." Jay glimlacht naar me en we lopen. "Ik moet snel naar de wc, ga aan de bar zitten. Ik kom." Ik knik en hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd. Ik loop naar de bar en ga op de eerste stoel zitten die ik kan vinden. Ik bestel een drankje voor mezelf en tik met mijn nagels op de bar. "Hey, ben je hier vaker?" Ik rol mijn ogen en zie dat een jongen naast me is komen zitten. "Nee." Zeg ik terwijl ik voor me uit kijk. "Oh, je bent wel echt een mooie dame, kan ik je een drankje aanbieden?" Ik schud mijn hoofd. "Ze heeft een vriend broer, laat der met rust." Ik kijk op en zie Jay achter de jongen staan. "Dan moet die domme sma niet in de club staan." Zegt de onbekende jongen. "Domme sma? Kifesh?" Jay balt zijn vuisten en ik sta op. "Jay stop, kom." Ik probeer hem weg te trekken maar hij blijft staan. "Ja toch broer, ze komt hier maar ze heeft een mattie, tja, dan vraagt ze erom. Dan is ze gewoon een kleine thot." Zegt de jongen en hij lacht naar Jay. "Weet wie je thot noemt." Zegt Jay zacht en hij haalt uit. "JAY!" Schreeuw ik.
JE LEEST
Social Media
Teen FictionJelaysa is een doodgewoon meisje totdat ze de liefde van haar leven ontmoet. Er gebeurde dingen, traumatische dingen sinds ze deze jongen kende, en diep van binnen ging ze er langzaam kapot aan.