Social Media

Tranen

Weet je wat hij niet wist? Ik was hem 1 stap voor, misschien wel 2. Een jongen koopt niet zomaar dure dingen voor een meisje, vooral geen meisje die huishoudelijke problemen heeft. Zulke meisjes zijn zwak en naïef. Ik was hem voor, en om eerlijk te zijn geeft dat een goed gevoel.

"Je hoefde echt geen 1000 euro aan me uit te geven Jay, dat is echt niet nodig." Ik kijk naar mijn schoenen. "Jawel," Hij tilt mn kin op met 1 vinger waardoor ik in zijn ogen kijk. "Ik vind je leuk, ookal ken ik je pas een paar dagen." Ik glimlach, leugenaar. "Ik jou ook." Zeg ik terwijl ik zachtjes op mn lip bijt. Het spelletje meespelen, dat moet ik doen, hoe moeilijk het ook is. Hij zou niet mijn hart breken, ik ga zijn hart breken. Hij buigt voorover en geeft me zachtjes een kus. Zijn warme lippen op mijn lippen. Ookal wilde ik niks voelen voor hem, het kan niet anders. Ik hou van hem, ik hou van een persoon die spelletjes wilt spelen. Dit was een vreselijk gevoel, alsof je hebt verloren van een sukkel. "Kom, ik breng je naar huis." Hij slaat een arm om me heen en we lopen weg. We, Jay en ik samen.

Ik sta voor de spiegel. Mijn nieuwe jurk, of beter gezegd, 1000 euro aan mijn lijf. Helemaal van mij. Wat kon Jay er aan doen? Niks, helemaal niks. Hij wilde sex en mijn hart breken. Mijn gouden hartje, het hartje dat nog nooit iemand heeft gebroken, en ook nooit gebroken zal worden. Ik trek mijn nieuwe duizend euro uit en ga op het bed zitten. Ik glimlach, ik ben hem een stap voor. Op dat moment trilt mijn telefoon, en het zal niemand verbazen van wie het berichtje is.
Jay: Princessa? Ik mis je
Ik: Ik jou ook :(
Jay: Mijn princessa of ga ik nu nog steeds te snel?
Ik: nee ik ben helemaal van jou
Jay: loveyou, ik bel je straks
Ik: okey x
Ik smijt mijn telefoon op het bed. Er begint een traan langs mijn wang te lopen. Een traan voor Jay, een traan voor "een jongen die het niet waard is" zou Jerailo zeggen. De reden waarom ik huil? Ik hou van een sukkel. Misschien ben ik wel de sukkel? Ik speel het spel mee, ik breng mezelf in gevaar, misschien heeft hij het al door en is hij me nu weer een stap voor. Ik loop naar Jerailo zijn kamer en klop zachtjes. "Kom," Hoor ik hem schreeuwen boven zijn muziek uit. Ik maak de deur open. Hij ziet mijn tranen en maakt direct zijn muziek uit. "wie moet ik doodslaan?" Is het eerste wat hij zegt. "Niemand, ik mis papa." Ik ga op zijn bed zitten. "Ik mis papa ook." Hij slaat zn armen om me heen. Dit was de eerste keer dat hij me zo knuffelde, hij knuffelde me eigenlijk nooit, maar als hij het deed was het geforceerd. Dit was echt.