Social Media

31

"Lieve papa,
Ik schrijf dit namens mijn zusjes en broer.
U was de man in huis,
U was de man die mij beschermde,
U was de man die van ons houdt,
Maar papa,
U bent geen lieve papa meer,
U bent een monster.
U heeft iedereen pijn gedaan.
Wij zullen u nooit vergeven voor alle pijn die u ons hebt gedaan. Mama heeft zoveel verdriet, want zij denkt dat het haar schuld is, maar papa... Het is toch allemaal uw schuld?
U heeft ons geslagen, u heeft ons tegen de grond geduwd als wij een onvoldoende hadden op school. Papa, u bent een monster. Ik zal nooit trouwen of van iemand houden die net zo een monster is als u! U heeft geen hart en die zal u ook nooit hebben. Toch bent u mijn papa, en heb ik alle respect voor u. Ik zal onze leuke tijden herinneren, maar onze pijnlijke tijden nooit vergeten.
Ik hou van je,
Liefs Jelaysa."

Ik zat op de grond tegen de muur van het pashokje. Tranen vloeide over mijn wangen. De jongen keek grijnzend naar mij. De zelfde ijskoude blik, maar toch genietend als mijn vader. Alles kwam terug, de pijn, de politie en de brief. Ik had geschreven dat hij een monster was, een harteloos wezen. Mensen pijn doen, voor jouw genot. "Jay..." snikte ik. Ik voelde het glinsterende voorwerp in mijn onderbuik. Dezelfde seconde dat ik het voelde prikken werd het voorwerp eruit gehaald en een klein bloedstraaltje volgde. Ik voelde geen pijn meer, ik had al zo veel bloed gezien en pijn gehad. De jongen hield zijn hoofd schuin. "Jelaysa, ga hier weg." Zei hij zachtjes. Ik keek op. Snikkend haalde ik mijn schouders op. "Jay is gevaarlijk, ik wil je geen pijn doen. De jongens waar hij ruzie mee heeft zijn geen lieverdjes," Hij zakt op de grond en gaat naast mij zitten. "en je bent een prachtig meisje, jij verdiend iemand met een scholing en je niet in zijn shit zet." "Je ruikt lekker." Fluister ik zacht. Het domste ooit, ik kon wegrennen en in Jay zijn armen rennen, maar wat deed ik? Aan een lekkere jongen ruiken, ik kon me zelf voor me kop slaan. De jongen grinnikt. "Dankjewel," hij slaat een arm om mij heen. "Ik heet Jerly, je mag me Jer noemen als je dat fijn vindt." "Jer klinkt fijner." Ik leun tegen hem aan. Het was heerlijk om tegen een onbekende jongen, die trouwens ook heel erg mooi was, aan te leunen. Alsof hij van je houdt, ook al kennen jullie elkaar niet. "Jelaysa, ik bel je morgenochtend 9 uur we gaan weg." Jer kijkt me aan. Ik smolt, zijn blik was betoverend. "Oke." Mompel ik zachtjes. Ik druk een kus op zijn wang en sta dan op. "Tot morgen Jer." Ik glimlach naar hem. Hij bloost en knikt ja.

De hele weg naar huis was Jay stil. Ik wist dat hij voelde dat er iets was gebeurd. Ik besteedde geen tijd aan hem, ik moest weg. Voor mijn eigen leven en mijn familie.

De rest van de dag verliep goed. Jay was bijgetrokken na het eten en was weer zich zelf. Ik liep in mijn eentje over de donkere straat naar een winkeltje om wat lekkers te kopen voor Jay. Ik voelde ogen op mij gericht. Het was een angstaanjagend gevoel, er liep niemand over straat. Ik versnelde mijn passen en haalde opgelucht adem toen ik voor het winkeltje stond. Ik duwde de deur open en begroette de vrouw die achter de kassa stond met een glimlach. Mijn ogen flitsen over de zakken snoep en chips die in de schappen staan. Ik hoor zacht gerommel achter mij en spits mijn oren. "Zij is het." Hoor ik een stem zeggen. "Ja... Pak haar dan... Pussy, ga dan..." Ik pak gehaast de zakken snoep en chips die ik wil en loop gehaast naar de kassa. Ik reken af en loop snel de winkel uit. Ik kijk achterom en zie een jongen met een zwart vest aan achter mij lopen. Ik versnel mijn passen en als ik het hoekje aankom ren ik de straat uit. De zak waar de chips en snoep in zaten tikte tegen mijn benen aan tijdens het rennen en het irriteerde me mateloos. Ik werd geduwd in een steegje en viel op de grond. Mijn hoofd bonkte op de tegels. Het ging allemaal zo snel, de zak scheurde open en ik lag op de grond zonder te bewegen. Mijn ogen voelden zwaar en ik sloot mijn ogen. Het enige wat ik nog kan herinneren was een stem die gefrustreerd vloekte op het moment dat mijn ogen sloten.