Hoofdstuk 6

823 20 8
                                    

De volgende ochtend werd Eva wakker en ze wreef vermoeid in haar ogen. Ze keek de slaapkamer rond en moest zich eventjes beseffen waar ze ook alweer was. Eva dacht diep na en daarna wist ze het weer. 

Gisteravond waren ze uit geweest in de Jimmy Woo. Eva en Jurgen hadden een goed gesprek samen. Daarna waren Luna en Chiara expres zonder haar weg gegaan. Jurgen had haar opgepikt onderweg naar het station en waren ze naar zijn huis gereden. 

Eva moest straks ook nog terug naar huis en ze kreunde. Dat werd dus een kruisverhoor met haar ouders als zij het eenmaal te weten kregen. Eva hoopte maar dat ze er niet te veel gedoe mee kreeg en dat haar ouders niet naar haar vriendinnen gingen. Het zou echt typisch iets voor haar ouders zijn, dat wist Eva zeker. 

Eva keek rond of ze haar telefoon ergens zag. Ze fronste toen ze hem een eindje verderop opgeladen aan de lader zag liggen. Ze wist haast zeker dat ze hem naast zich had neergelegd op bed. Eva bedacht dat ze er vast snel achter zou komen. Ze gleed uit bed en twijfelde toen ze naar de trui van Jurgen keek. 

Eva wilde niet de vieze stink kleding van vannacht weer dragen. Daar zat allemaal rook en drank geur aan. Ze trok al een vies gezicht bij de gedachten daaraan. Eva pakte de zwarte Levi's trui van Jurgen. Hij zag er erg duur uit. Eva probeerde er maar niet te veel over na te denken toen ze weer aan Jurgen zijn woorden dacht. 

Eva trok de trui over haar hoofd en hield wel haar eigen broek aan. Die zou ze thuis zo snel mogelijk in de was gooien. Eva viste een flesje deo uit haar tasje die ze voor de zekerheid had meegenomen gisteravond. Ze spoot wat deo op en kamde met haar handen door haar donkerblonde haar. Eva vond het wel weer goed genoeg voor vandaag en keek eventjes in haar selfie camera. 

Ze besefte nog niet helemaal wat er allemaal gebeurde. Eva haar beste vriendin liet haar in de steek en een vrij onbekende had haar geholpen. Ze moest Jurgen later maar eens bedanken omdat hij voor haar gezorgd had. Eva wist dat hij er niets van wilde weten maar ze was van plan het stiekem te gaan regelen. Eva pakte haar spulletjes in en liep richting beneden. Toen ze de keuken in kwam rook ze de geur van gebakken eieren. 

"Goedemorgen." verrast keek Eva naar Jurgen. Hij had de tafel al helemaal gedekt en zoals ze al rook eieren gebakken. "Goedemorgen, heb je lekker geslapen?" vroeg Jurgen. "Ja, naast wat er gebeurt is heb ik gelukkig heerlijk geslapen." knikte Eva. 

"Dat is mooi. Ik ook wel." glimlachte Jurgen. Eva wierp een blik op de klok en schrok van de tijd. "Oh sorry dat ik zo lang geslapen heb." zei ze terwijl de twee aan tafel gingen zitten. "Maakt niks uit joh. Ik had vandaag toch niet zo heel veel plannen." antwoordde Jurgen en Eva knikte opgelucht.

"Heb je toevallig nog iets van die meiden gehoord?" vroeg Jurgen voorzichtig toen ze allebei zaten te genieten van het ontbijt. "Nu je het zegt, eigenlijk helemaal niks." Eva voelde zich leeg. Ze had altijd al gedacht dat ze Luna kon vertrouwen. Chiara kende ze niet zo heel goed. Eva wist echt even niet wat ze moest doen. 

"Het spijt me voor je." zei Jurgen zacht. "Geeft niks. Het gebeurt nou eenmaal." antwoordde Eva nuchter. "Ik vind het echt niet kunnen wat ze je zomaar geflikt hebben. Dat is echt niet oké." reageerde Jurgen verontwaardigd en Eva glimlachte dankbaar naar hem. 

Samen begonnen ze de tafel af te ruimen. Dat was wel het minste wat Eva kon doen. Na gisteravond leek het alsof het ijs tussen hen gebroken was. Eva voelde zich iets meer thuis bij Jurgen en twijfelde of hun contact net zo sterk bleef als ze straks weer thuis was.

"Waar denk je aan?" vroeg Jurgen en Eva schrok. "Sorry, ik wilde je niet laten schrikken." zei hij en keek haar eventjes aan. "Ehm, niks belangrijks." antwoordde Eva gauw. "Ah, kom op, mag ik het echt niet weten?" Jurgen knipoogde en ze werd rood. 

"Waarom bekommer jij je zoveel om mij? Begrijp me niet verkeerd maar ik vraag me af of we straks nog contact houden…" ineens keek Eva onzeker naar de grond. 

"Eva, luister eens. Ik vind je een erg gezellig meisje en wil je graag beter leren kennen. Sinds de voedselbank loop ik met die gedachten. Maar ik wist gewoon niet zo goed hoe ik je kon bereiken tot ik je in de club zag." Eva stond even versteld van zijn woorden.

"Bedankt. Niemand kon het echt veel schelen wat ik uitvoerde. Vooral op school niet." mompelde Eva en Jurgen schrok zichtbaar. "Daarom juist wil ik je helpen." antwoordde hij en keek haar serieus aan. "Als jij me binnen laat." voegde hij eraan toe. "Ik zou het proberen." antwoordde Eva oprecht en zuchtte opgelucht. 

Dat was eruit….

Het Liefst Met Jou✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu