Het Liefst Met Jou✔

Hoofdstuk 33

De vierde dag op Curaçao was alweer aangebroken. Gelukkig had het vriendengroepje er nog zes over om te spenderen. Vanavond zouden ze uit eten gaan en daarna naar een club. Eva was van plan om nooit meer uit te gaan na die ene nacht met Luna en Chiara. Maar nu ze zoveel optrok met deze mensen wilde ze het toch weer eens gaan proberen. 

"Goed van je." vond Isis terwijl ze zich klaar maakte. "Ach, eens moet de eerste keer zijn." reageerde Eva nuchter en Isis glimlachte naar haar. "Dat is waar." gaf Isis toe. "Wanneer werd jij eigenlijk verliefd op Jurgen? Daar ben ik heel benieuwd naar." vroeg ze nieuwsgierig. "Haha, dat is echt al zo lang geleden. Ik denk die ene nacht van het onweer." bedachte Eva zich. 

"Onweer?" fronste Isis. "Oh shit, had ik dat nog niet aan jullie verteld?" vroeg Eva en ze schudde verward haar hoofd. "Ik was bij Jurgen aan het logeren omdat het slecht weer was. Die nacht onweerde het en toen gingen we er samen naar kijken. Daarna mocht ik bij hem liggen." legde ze kort uit aan Isis. "Zo cute!" vond ze en Eva werd lichtjes rood. 

Eva liep terug naar haar slaapkamer toen ze klaar waren. Toen Isis over haar vriend vroeg dacht ze weer aan Jurgen. De laatste dagen was hij afwezig en reageerde hij veel later op haar. Ze snapte hem niet. Hij kon toch wel eventjes gezellig doen nu ze op vakantie waren met zijn alle? Gisteren na Mario Kart hadden ze buiten gekletst maar Jurgen was erg stil en in gedachten. 

Ze zag zijn telefoon aan de oplader liggen in de slaapkamer aan zijn kant van het bed. Eva liep erheen en zag dat zijn telefoon voor honderd procent opgeladen was. Ze zou hem zometeen wel geven als ze weer naar beneden ging. Eva borstelde haar haren en zag vanuit haar ooghoeken Jurgen zijn telefoon oplichten. 

Eva legde haar borstel neer en keek met een schuin oog naar zijn telefoon. Toen zag ze een privébericht op zijn Instagram en trok het haar aandacht. Jurgen had altijd berichten van fans en pers op stil staan. Waarom deze dan niet? Nieuwsgierig pakte Eva zijn telefoon en klikte het bericht aan. Gelukkig zat er geen wachtwoord op zijn telefoon. Ze fronste toen ze zag dat hij een conversatie had met een meisje via de app. 

----------------------------------------------

jurghino_  wat naar voor je! 

amberverhoeven  thanks… mijn moeder doet er niets aan en laat mijn vader gewoon zijn gang gaan. 

jurghino_ dus die staat zomaar toe dat je in elkaar geslagen wordt? 

amberverhoeven  jup, en mijn vader kleineert mij ook door te zeggen dat ik lelijk ben en dat ik niet goed genoeg ben enzo. 

jurghino_  wat?? ik vond je anders een hartstikke aardig en leuk meisje hoor! 

amberverhoeven haha bedankt

jurghino_ het is dat ik nu op vakantie ben, anders was ik gelijk eventjes langs gekomen. 

amberverhoeven  je bent zo lief! ik ben blij dat ik jullie ontmoet heb…

jurghino_  ik help graag aardige én leuke mensen! :))

------------------------------------------------------

Eva haar ogen vulden zich met tranen. Wat was dit allemaal? Ze dacht dat ze elkaar alles vertelde. En vooral de laatste berichtjes zaten haar erg dwars. Ze liet de telefoon op bed vallen, liep rechtstreeks door naar beneden en wilde naar buiten lopen. 

"Eva, we gaan zome…-" "Wat is er?" vroeg Carel toen ze weg wilde lopen. "Ga weg!" riep ze huilend en inmiddels had de rest het ook gehoord. "Eef…" hoorde ze Jurgen verrast zeggen. "Rot op! Jouw gezicht hoef ik voorlopig niet meer te zien!" achter zich hoorde ze verbaasde stemmen maar ze negeerde het. Ze rende zonder haar spulletjes de villa uit en ging meteen richting het strand. 

Niet veel later arriveerde het meisje op het strand. Ze haalde diep adem en probeerde zichzelf onder controle te houden. Ze veegde langs haar ogen. Waarom praatte Jurgen met dat meisje? Eva herinnerde de fan die ze tegen waren gekomen op Schiphol. Vanaf hoe lang had Jurgen al contact met haar? 

Het duizelde haar en ze liep richting de zee waar ze plaats nam op het zand. Emotieloos staarde Eva voor zich uit, de verte in. Ze was al een beetje tot bedaren gekomen en voelde nu alleen maar leegte. Vooral de laatste paar zinnen spookte door haar hoofd en dat maakte dat ze zo erg boos werd op Jurgen. 

Eva dacht dat ze hem kon vertrouwen. Na al die maanden met hem opgetrokken te hebben. Hij had haar zoveel geholpen maar blijkbaar deed hij precies hetzelfde bij andere meisjes. Toen ze daaraan dacht moest ze weer bijna huilen en knipperde met haar ogen. 

"Eef?" Eva herkende de stem van Perr en draaide zich voorzichtig om. "Wat is er allemaal gebeurt?" vroeg hij en nam haar in een  knuffel. Nu begon Eva echt te huilen en Perr wreef zachtjes over haar rug. "Rustig maar." fluisterde hij en stelde haar gerust. 

"I-i-ik heb berichten gelezen op zijn telefoon en ik weet het niet, Perr." antwoordde Eva stotterend. "Gaat hij vreemd?" vroeg hij boos. 'Ik weet het niet en dat is wat het juist zo verwarrend maakt." antwoordde Eva zacht. "Wat heb je op zijn telefoon gelezen?" vroeg Perr en trok haar dichter tegen zich aan. 

"Hij was met een meisje aan het praten op Instagram. Je weet wel, die ene die we op Schiphol ontmoet hadden, die fan." begon Eva voorzichtig en hij knikte bemoedigend naar haar. "Volgens mij hadden ze een emotioneel gesprek over haar ouders. Maar op het laatste zij Jur dat ze een lief en leuk meisje was. En dat hij gelijk naar haar toe wilde komen." ze moest weer bijna huilen. 

"Via social media is het altijd erg moeilijk om reacties te peilen. Ik snap zeker je verwarring. Je snapt niet hoe hij dit naar haar bedoeld." voorzichtig knikte Eva. "Daarom dus." antwoordde ze en een verdwaalde traan gleed over haar wang die Perr vervolgens weg veegde. 

"Zullen we terug gaan?" vroeg Eva toen aan Perr. "Weet je het zeker?" bezorgd keek hij haar aan. "Heel zeker." knikte ze. "Oké…" Perr leek het niet helemaal te geloven maar stemde er uiteindelijk ook mee in. "Bedankt voor net, trouwens." Eva toverde een glimlach op haar gezicht. "Graag gedaan. De anderen waren in discussie en toen ben ik er tussen uitgeglipt." vertelde Perr en Eva grinnikte eventjes. 

Kletsend liepen ze terug naar de villa. Ze zag Jurgen jaloers kijken maar ze schudde haar hoofd. Hij was degene die iets aan haar moest vertellen dus mocht hij mooi naar haar toe komen. Eva liet hem vanavond eventjes in zijn sop gaar koken. Wat het ook was, hij had iets achtergehouden voor haar en daar ging het haar om.  

"Gaat het weer?" vroeg Carel aan haar toen ze binnen kwamen. "Jahoor, sorry van net, ik was even niet mezelf." maakte Eva haar excuses aan de middenvelder en glimlachte naar hem. "Maakt niks uit. Ik zag het dus ik snap het wel hoor." Carel gaf haar een knuffel en ze zuchtte opgelucht. Gelukkig was hij niet boos want ze waren daarvoor veel te goed bevriend met elkaar. 

Maar dit ging een lange avond worden…