Het Liefst Met Jou✔

Hoofdstuk 16

Die avond kwamen Kjell, Perr, Anna en  Roos langs in het appartement van Jurgen. Nadat Eva en Jurgen samen gegeten hadden waren ze allemaal lekkere hapjes aan het klaar maken. Ondertussen hadden de twee weer de muziek hard aan staan en gingen ze aan het werk. Over een uurtje kwam de rest namelijk al. 

Eva focuste zich op mini wraps terwijl Jurgen zich vermaakte met de chips in bakjes doen en het stokbrood snijden. Vanavond was er geen druppeltje drank te vinden omdat de drie jongens morgenochtend gewoon moesten trainen. De musical begon om zeven uur in de avond. Eva en Jurgen hadden morgen middag afgesproken om vier uur naar Scheveningen te gaan. Het was een druk programma allemaal maar ze had er heel veel zin in. 

"Je hebt hier wat zitten." zei Jurgen ineens tegen Eva. "Huh, waar dan?" vroeg ze verbaast. Vlakbij haar lippen haalde hij wat weg wat crème fraiche bleek te zijn. "Oeps." grinnikte Eva en werd lichtjes rood. "Geeft niks, gebeurt iedereen wel eens, toch? Dat betekent alleen maar dat je goed bezig bent." knipoogde Jurgen. 

Eventjes keken ze elkaar aan. Eva merkte dat hun gezichten een paar centimeter van elkaar verwijdert waren. Een warme golf overspoelde het lichaam van haar en ongemakkelijk schoof ze met haar voet over de grond. Jurgen schraapte zijn keel en zei: 

"Ben jij bijna klaar?" Eva knikte hierop en zuchtte opgelucht. 

"Alleen deze nog." ze wees naar de overige wraps. "Toppertje." ze gaven elkaar een highfive. Diep in gedachten maakte Eva de wraps verder af.

Waarom reageerde ze de afgelopen tijd zo raar op Jurgen? De twee waren dichter naar elkaar toe gegroeid maar dat betekende toch niet dat ze hem leuk vond? Of was het al te laat en vond ze hem wél leuk? 

"Hey dromerd, laten we gaan afwassen." Eva schrok zich een hoedje omdat Jurgen de vaatdoek naar haar hoofd slingerde. Hij schoot in de lach.

"Sorry, schrok je?" vroeg hij, nog steeds half lachend. "Nee joh, lijkt alleen maar zo." grinnikte Eva en Jurgen gaf haar een knuffel. "Ik had het eigenlijk moeten filmen." fluisterde hij snel in haar oor.

"Ja, het is goed met je, Ekkelenkamp." allebei moesten ze lachen en gingen toen maar gauw aan de afwas. 

"Hey, grote vriend!" Jurgen en Kjell gaven elkaar een vriendschappelijke knuffel. Kjell was letterlijk groot en Eva was er altijd van onder de indruk hoe lang deze jongen was. Kjell en Anna gaven vervolgens Eva een knuffel.

"Wat doe jij hier? Ik dacht dat wij alleen kwamen. Maar hartstikke gezellig, hoor!" glimlachte Anna en omhelsde haar nieuwe vriendin. 

"Ik heb Jurgen vanmiddag een verrassing gegeven." zei Eva verlegen terwijl ze alle vier naar de woonkamer liepen. "Oe! Ik houd van verrassingen. Vertel!" enthousiast keek Anna haar aan. "Wij gaan morgen naar de musical van de Lion King in Scheveningen!" als een klein kind begon Jurgen in zijn handen te klappen. 

"Wow super vet." vond Kjell. "Omg, ik ben jaloers! Heel veel plezier alvast." zei Anna. "Dank je wel." lachte Eva. "Weet je wat we vanavond met zijn allen kunnen doen?" vroeg Jurgen ineens en alle vier keken ze hem nieuwsgierig aan. "Mario Kart op de Nintendo 64! Dat is lachen. Ik heb er nog wel eentje liggen van vroeger." zei Jurgen en Eva lachte. 

"Kleuter." grinnikte ze en rolde haar ogen. "Wat zei je?" vroeg Jurgen en kwam dreigend op haar af. "Nee, niks! Ik bedoel, ja dat is goed lieve Jurgen. Je bent de allerliefste van de hele wereld." zei Eva snel. 

"Ik vind het goed, dan kunnen we ondertussen ook live gaan op Instagram." antwoorde Kjell en allemaal knikten ze. 

"Strak plan, dan moeten we eventjes wachten op Roos en Perr. Is wel net zo gezellig." zei Jurgen en daar was iedereen het mee eens. "Willen jullie wat drinken?" vroeg Jurgen en stond op. "Lekker, doe maar iets fris." knikte Anna. "Voor mij ook." voegde Kjell eraan toe. 

"Ik help wel." snel stond Eva op. Kjell grijnsde licht naar haar maar ze schudde haar hoofd. Anna gaf Kjell een stomp en dit was voor haar het moment om er tussenuit te knijpen. Gauw liep Eva naar de keuken waar Jurgen al bezig was met de flessen frisdrank uit de koelkast halen. 

"Pak de glazen maar, die staan in het kastje rechts boven." vertelde hij haar. Eva knikte en ging op haar tenen staan maar kon er net niet bij. "Kleintje." gniffelde Jurgen toen hij haar zag struggelen. "Help me liever dan daar zo te staan." zuchtte ze lachend. "Ik hoorde wel wat je net zei. Mooi niet." Eva ging weer recht staan en keek de jongen uit Zeist aan. 

"Gaan we kinderachtig doen?" vroeg ze en probeerde dreigend over te komen. "Je eigen schuld." vond Jurgen en keek haar triomfantelijk aan. "Jur, alsjeblieft?" smekend keek ze hem aan. "Het toverwoord." als een klein kind sloeg hij zijn armen over elkaar. 

"Allerliefste Jurgen, wil je me please helpen met de glazen pakken?" vroeg Eva en keek hem aan. "Vooruit dan maar." zei hij en ze moesten allebei lachen. Hij pakte voor haar de glazen en ze begonnen het drinken in te schenken. Sinds eerder vanavond was er iets verandert tussen hen. Eva wist niet wat maar nadat Jurgen haar had geprobeerd te zoenen was het allemaal anders, in de goede richting dan. 

Vond ze Jurgen echt leuk zoals de anderen zeiden? Sinds die ene nacht na het uitgaan spraken ze wel heel vaak met elkaar af. Maar dat hoefde toch niets te betekenen? Eva en Jurgen waren de laatste tijd ontzettend close, meer dan normaal gesproken. Ze moest toegeven dat hij ook wel iets had. Maar was ze wel klaar voor een relatie of een afgang? 

"Hey Verbrugge, kom je nog? Dan ga ik je inmaken met Mario Kart." lachend schudde Eva haar hoofd en liep achter Jurgen aan de woonkamer in.