Hoofdstuk 13

670 20 5
                                    

De volgende ochtend werd Eva wakker. Ze merkte dat het gedeelte naast haar leeg was. Jurgen was dus al op en beneden. Eva rekte zich uit en pakte haar telefoon. Ze had een aantal berichten van haar klassenapp. Vandaag waren ze een dagje vrij vanwege een studiedag. Eva negeerde de groepsapp en fronste toen ze een berichtje had van Luna.

Luna Sanders

Hey Eva,

Het spijt me van laatst. Het was helemaal niet mijn plan. Maar die van Chiara. Wil je afspreken?

Eva Verbrugge

Ik wil eerst zeggen dat ik enorm teleurgesteld in je ben. Het maakt me niet uit wie zijn plan het was. Die ene nacht zit me meer dwars dat jij en Chiara bewust waren weggegaan en mij achterlieten. Ik heb daarvoor tijd nodig. En vandaag kan ik niet want ik ben bij een goede vriend.

Luna Sanders

Ben je bij die Jurgen van je? Gaat hij nu in een keer voor? Een onbekende?

Eva Verbrugge

Hij is geen onbekende meer voor mij. En op Jurgen kan ik tenminste wél vertrouwen.

Eva klikte snel haar telefoon af en nam zich voor om er de hele dag niet meer op te kijken. Daarnaast had ze nog een berichtje van Yvette, haar tante. Eva fronste en opende het bericht.

Yvette Verbrugge

Hey Eef!

Ik heb twee kaartjes gewonnen via een tijdschrift van de musical over de Lion King. Het is in Scheveningen. Aangezien Quinten en ik te druk zijn, willen we ze aan jou geven. Doe er iets leuks mee!

Bij het bericht zaten twee bijlagen die Eva kon downloaden. Dat waren vast de kaartjes voor de musical. Ineens wist ze hoe ze Jurgen ging bedanken. Eva kreeg een glimlach op haar gezicht en bedankte haar tante voor het aanbod en dat ze er zeker iets mee ging doen. Snel kleedde ze zich om en liep vervolgens naar beneden.

"Goedemorgen, jij bent vrolijk." merkte Jurgen op. "Mag dat niet?" antwoordde Eva lachend. "Natuurlijk wel, begrijp me niet verkeerd, ik vind het alleen maar leuk om te zien." stelde hij haar gerust en ze glimlachte naar hem.

"Heb je vandaag zin om mee te gaan naar de training van ons? Er komen namelijk ook vriendinnen mee van andere spelers. Onder andere die van Kjell en Perr. Je kunt vast goed met ze opschieten." stelde Jurgen voor. Eva keek hem verbaast aan. Had ze het nou goed gehoord? Mocht Eva echt naar een voetbaltraining van Jurgen?

"Ja, lijkt me heel leuk." zei ze snel en werd lichtjes rood. "Fijn, dan gaan we zometeen. Want het is ook niet gezellig voor jou als je hier alleen moet blijven." antwoordde Jurgen. Eva was blij dat ze eindelijk iets had gevonden om hem eens te bedanken. Hij deed ontzettend veel voor haar, meer dan hij dacht. Alleen moest Eva nog eventjes regelen hoe ze Jurgen precies ging verrassen...

"Hoe laat begint de training?" vroeg Eva. "Om half tien. Dus als we zo gaan hebben we alle tijd." vertelde Jurgen en ze knikte. "Top! Dan ga ik me eventjes klaar maken." glimlachte het meisje en liep naar boven. Ze trok de donkerrode trui van Jurgen weer aan en haar eigen zwarte broek. Eva borstelde haar donkerblonde haren en liet het los hangen.

Niet veel later zaten ze allebei in de auto. Jurgen met trainingspak aan en hij had zijn sporttas achterin gezet. "Heb je er zin in?" vroeg hij terwijl ze de grote weg optreden richting het sportcomplex van Ajax. "Ja, alleen ben wel een beetje zenuwachtig hoor." zei Eva en merkte nu pas hoe erg haar benen aan het trillen waren.

"Maak je maar geen zorgen. Ik heb mijn teamgenoten en hun vriendinnen op de hoogte gesteld van je komst. Dus zij weten er al vanaf. Ik weet zeker dat ze je gaan mogen." stelde Jurgen haar gerust en legde zijn hand op haar knie. Eva kreeg een warm gevoel en ze fronste. Waarom reageerde ze zo raar? Het was Jurgen maar...

Eva probeerde het te negeren en zich te focussen op straks. Ze vond het eigenlijk hartstikke spannend om Jurgen zijn vrienden te ontmoeten. Ze keek door het raam naar buiten en zag het dak van de Johan Cruijff Arena tussen de bomen verschijnen. Eva glimlachte toen ze het grote stadion zag. Hoe zou het er van binnen uit ziet?

"Waar denk je aan?" vroeg Jurgen terwijl hij het terrein van De Toekomst opreed. "Ik was wel benieuwd hoe de Arena er vanbinnen uit zag." vertelde Eva hem. "Dat komt goed." glimlachte Jurgen naar haar terwijl Eva hem verbaast aan keek. "Daar kan ik voor zorgen." dit maakte nog niks duidelijker maar ze probeerde het los te laten.

De bewaker in het hokje stak zijn hand op en liet de twee door de slagbomen. Ondertussen had Jurgen zijn hand niet van Eva haar knie weggehaald en Eva vond het prima. Na gisteravond en vannacht waren ze een stukje closer geworden en het voelde goed. Eva was blij met haar nieuwe vriend nu ze voor honderd procent zeker wist dat ze op hem kon bouwen.

Jurgen had haar onderweg afgeleid door grappige verhalen over het team te vertellen. Maar nu namen de zenuwen weer net zo hard toe. Eva voelde haar hart kloppen in haar keel. Ze was vooral bang om een verschrikkelijke afgang te ondergaan vlak voor de ogen van Jurgen zijn teamgenoten. Eva schudde haar hoofd, haalde diep adem en liep achter Jurgen aan naar het trainingsveld.

Het Liefst Met Jou✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu