KOKUN BANA AİT

Kavga

Arkadaşlar uzun bir süre bölüm yazamadım.Tatildede yazamadım çünkü kendime dahi zaman ayıramadım açıkcası.Okulda yoğun bir şekilde başladı.Anca fırsatım oldu.Ve bölümde yazım hatam varsa şimdiden kusura bakmayın. :)

Telefonum aniden çalınca Melek olduğunu gördüm.Gülerek telefonu açtım.Melek telefonda cırtlak ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Bebeğim napıyonn?" telefonu biraz kulağımdan uzaklaştırıp yüzümü buruşturdum.

''İyiyim Melekde kulağıma ettin yani farkında mısın?''

''İyi be tamam napıyon,nasılsın,İstanbul nasıl?''

''Nolsun güzel şimdilik birşey yok normal''

''heeh iyi ne güzel işte'

''Ya ya evet.Sen neler yapıyorsun?Batu nasıl?''

''İyi ya ne olsun,antremandan antremana koşturuyor.Bende okul ev arası aynı bir sen eksik.''

''Hımm iyi bakalım''

''Öyle ya tabi''

Telefonda konuşurken birden dışarıdaki gürültüyle pencereye doğru ilerledim.Rüzgar ve Poyraz kavga ediyorlardı.Şaşkınlıktan ayakta öylece dikili kaldım.Telefonda Meleğin cırtlak sesiyle irkildim.

''Esila orda mısın heey!"

''E-evet burdayım ama kapatmam gerekiyor.Melek sonra seni ararım görüşürüz''

Hemen telefonu kapatıp,odamdan çıkıp merdivenlerden ikişer üçer indim.Evin kapısını hemen açıp Rüzgarla Poyrazın yanına koşmaya başladım.Evin kapısı rüzgardan sertçe kapanmıştı.Fakat bunu düşünecek durumda değildim.Hızlıca yanlarına gidince o sırada Rüzgar ve Poyrazın babası geldi,ikisininde arasına girip onları ayırdı.Poyraz sinirle arabaya binip hızla yanımızdan ayrıldı.Rüzgar ise hızlı adımlarla ormana doğru ilerledi.Peşinden koşmaya başladım.Arkasını dönüp ''gelme!''diyerek beni ittirdi.

İttirmesiyle yere kapaklandım.Arkasına bakmadan ilerlemeye başladı

.Canım çok acımıştı.Bana bu şekilde davranması,birde sinirini benden çıkarması gücüme gitmişti ama şuan gözü sinirden hiçbirşey görmüyordu.Düştüğüm yerden kalkarak yanına gittim.Hiç birşey demeden hızlı hızlı yürümeye devam etti.Geldiğimiz yer;o gece beni getirdiği deniz kenarıydı.Çok denize yaklaşmadı.

Bu sefer ağaç altında durdu.Yanına gidip bende durdum.

Öylece yüzüme hiçbirşey demeden baktı.Sadece baktı.Merak ediyordum neden kavga etmişlerdi?Neden bu kadar sinirlenmişti?

Bu sessizliği ilk ben bozdum.

''Ne oldu sorun ne anlatmak ister misin?"

''Hayır!"

''Belki rahatlarsın,hadi anlat''

''Sanane be sanane anlatmak istemiyorum zorla mı?Benim olayim seni niye ilgilendiren ne?Üstüme gelme!'' öyle bir bağırmıştı ki ağlamak üzereydim.

''Tamam be ne yaparsan yap evet banane ki peşinden gelip,seni sakinleştirmeye çalışıyorum.'' o sinirle olduğum yerden hareketlenip eve doğru yürümeye başladım.Arkamı döndüğümde arkamdan bir ses geldi,kafami geri çevirip omuzumun üzerinden göz attım.Ağaca yumruk atıyordu.

Aldırış etmeden yürümeye başladım.Sonuçta beni yanında istemiyordu.Yinede ben elimden geleni yapmıştım.Sırf rahatlayıp onu sakinleştirmek için peşinden koşmuştum.Beni ittirip yere düşürmüştü ama yinede peşinden gitmiştim.Ama bunların hiç birine gerek yokmuş,onuda bu dakikada anlamıştım.