Rüzgar
————————————-
Söylediklerimi duyunca arkasını döndüğünde,o yüz ifadesi kahkaha atmama neden oldu.Sonra o eve koşarak kaçması.Yere düşüp,kalkıp hızla eve girmesi.Eve girene kadar sırıttım.Nasıl bir duygu içerisine girmişti bu.O kaçışı neydi Allah'ım ömrüm boyunca unutmayacağım.
Eve girince direkt odama çıktım.Üzerimdeki okul kıyafetlerimden kurtulup başka şeyler giydim.Görkemle Yiğiti aradım.Her zaman gittiğimiz mekana gitmeyi kararlaştırdık.Onlara da bağsedecektim Esilayı.Belirli planlar kuracaktım bu akşam.
Evden hazırlanıp çıktığımda,Esila kendi evinin önündeki salıncakta oturmuş ayran ya da süt ayıramadığım bir şey içiyordu.
Görünce gülme hissi geldi.Küçük çocuklar gibi ağzının kenarlarına bulaştırmıştı.Dayanamayıp gülmeye başladım.Sesimi duyduğunda kafasını bana doğru çevirdi.Beni görünce bardağı elinden fırlatıp,koşarak içeri girdi.Neydi bu şimdi.Benden utanmış mıydı yoksa?
Bugün ona aşık olduğumu söylediğim andaki o kaçışınıdan bir tanesi miydi?Ne yani hala şokunu atlatamadı mı ki anlamıyorum.
Sırıtarak evlerinin önünden geçtim.Görkemlerle her zaman takıldığımız mekana gitmek için arabamı park ettiğim yerden çıkardım ve çalıştırdım.1saat tahminimce mekana geldim.İçeri girince Görkem ile Yiğit yanında iki kızla samimi bir şekilde oturuyorlardı.Hiç boş kalmazlar o konuda frenleri yok,hep bir kaçamak.
Yanlarına gidip lobideki koltuğa kendimi attım,yayılarak oturdum.Kızlar hiç istifini bozmamıştı.Aniden yanıma bir kızın oturup bana yapışmasıyla noluyoruz dedim.Kız bayağı yapışmıştı.Kendi bedenimden ellerini zorla ayırarak uzaklaştırdım kızı.
''Ne yapıyorsun lan sen?''
''Seninle bu gece vakit geçirmek istiyorum Rüzgar'' adıma kadar biliyordu.Hiç şaşırmadım çünkü burdaki herkes bizim grubu tanırdı.Binevi bizim kendi mekanımız gibi birşeydi.
''Hayır,hadi kalk yanımdan''
Adını bile bilmediğim kız yine aniden sarılmıştı.
''Hadi ama Rüzgar,yoksa güzel değil miyim?''
''O ellerini çek kırarım o parmaklarını!''
Çocuk gibi omuzlarını kaldırıp indirmiş,dudaklarını büzmüştü.
''Hayııırr''
Kızın parmaklarından tutup sıktım.Can acısıyla inlemişti.
''Bana bak kızım.Burda adımı biliyorsan,nasıl neyden tanındığımı da biliyorsundur,canını seviyosan uzak dur,ikiletme lafımı''
''of tamam be bırak'' ellerini ittirir gibi bıraktığımda hızla yanımdan kalkıp bana en uzak olan köşeye oturmuştu.
O sırada Görkemle Yiğite diğer kızları işaret ederek
''Yollayın''dedim.
İkiside kızları sepetledi.
''Birşey konuşmaya çağırdım sizi.''
''Konuşalım abi''ikiside aynı cümleyi kullanınca konuya girmem gerektiğinin farkına vardım.
Tam anlatmaya başlarken Yiğit sözmümü kesmişti
''İçecek birşeyler kapıp geliyorum anlatma dur heyecanı kaçmasın''
''Hadi çok boş laf yapma yürü al gel''Görkem isyan eder gibi tepki verince gülmeden edemedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOKUN BANA AİT
Ficção Adolescente17 Yaşında bir kız, Esila.. Yaşadığı psikolojik sorunlar ve babasının işi dolayısıyla Eskişehir'den İstanbul'a taşınmak zorunda. 18Yaşında,Rüzgar.. Zaman zaman ailesinin bile korktuğu, bir çok sorun yaşamış bir karakter. Bir süre sonra Esila ve Rü...