KOKUN BANA AİT

Taşınma

Sabah 7:30da uyandım.Elimi yüzümü yıkadım.Aşağıya indiğimde annem kahvaltı hazırlıyordu.Ona yardım etmeye başladım.Salatalıkları domatesleri güzelce yıkadıktan sonra salata tabağına doğradım.Annem sosisleri kızarttı.Sonra yumurta yapmaya başladı.Bende patatesleri doğrayıp firütöze koydum.Pişince firütözden çıkartıp bir tabağa koydum.Kahvaltılıkları masaya koydum.Son olarak çayıda bardaklara döküp çatalları,bıçakları çıkarttım.Kahvaltı hazır olunca ablamla babamı uyandırmaya gittim.Hep beraber masaya oturduk,kahvaltımızı yaptık.

Kahvaltı bittikten sonra annem bulaşıkları elinde yıkadı.Bizde yavaş yavaş küçük,kişisel eşyalarımızı kolilemeye başladık.Annem odama gelip eşyalarımızı taşıyacak adamların geldiğini haber verdi.Aşağı inip odamı adamlara bıraktım rahat taşıyabilmeleri için.Kapı, taşımak için açık olduğundan gelenleri görmedim ama yanıma usulca yaklaşıp bana aniden sarıldıklarında korkmuştum.Melekle Batuhan gelmişti.

Batuhan "Taşımaya geldik kız toparlarız ortalığı"

"Hoşgeldiniz"diyerek ikisinede sarıldım.

Sonradan kolileri vs.küçük şeyleri taşıdık.Kamyona yükledik.Adamlarda koltukları,dolapları herşeyi kamyona doldurup bağladılar.Ev bomboş kalmıştı.Tamamiyle toparlanmıştık.

Saate baktığımda 15:25olduğunu gördüm.Babam artık yola çıkmamız gerektiğini söyledi.Evet şimdi meşhur ayrılık vakti.

Meleğin boynuna atlayıp sımsıkı sarıldım.Ağlamamak için zor duruyordum.Sesim ağlamaklı çıktı.Boğuk ve titrek..

Gözlerim doldu ağlamak istemiyordum.Sadece

"sizi çok özleyeceğim"diyebildim.

Batuhan aramıza girip Meleğe

"yeterin be Melek çekilde bende vedalaşayım he ne dersin"

Melek "peki"

Batuhana dönüp burukça "Batu"dedikten sonra ağlamaya başladım,tutamadım kendimi.

Sesi beni sakinleştirmek ister gibiydi

"şitt.Ağlamak yok dün ne dedim sana ama prenses diyerek daha sıkı sarıldı.

Sonunda kollarını ayırıp gözyaşlarımı sildi.

"hep görüşücez ayrılmak,unutmak yok bebek "dedikten sonra gülümsedi.

"Ayrıca seni bu konuda uyarmam gerek Esila.İstanbula gidince kuracağın arkadaşlık,hayatına sokacağın kişileri iyi seç hemen hepsiyle samimi olma,güven vermeleri gerektiğini farkına var öyle davran.Herkesin hayatına girmesine izin verme.Onlar gerçekten seninle olmak istiyorsa bırak onlar gerçekten çabalasın.İstanbul'a gidince kendine yeni bir sayfa aç güzel bir başlangıç yap.Yardıma,desteğe ihtiyacın olduğunda hep yanındayız."

Melek ağzını açıp

"vay anasını amma konuştun be"

Hemen aralarına girdim

"Melek kızım bir dalga geçme,ayrıca Batu haklısın.Dediklerini dinlicem.Her şey için benim için yaptıklarınız şu zamana kadar her şey için teşekkür ederim."

"Saçmalama ne yaptık,iyi ki varsın."

"sizde iyi ki varsınız"dedim

Ardından babam seslendi.

"Hadi kızım yola çıkıyoruz."

"Tamam baba "

Batuhan ve Meleğe dönüp

"ben gidiyorum canlarım kendinize iyi bakın"dedim arabaya ilerledim.

Arabaya binip yola çıktık.Camdan el sallayıp elimi tekrar içeri soktum.Evet yeni bir hayat,yeni bir düzen...

belkide yaşadıklarımı unutturacaktı İstanbul.

Belkide Eskişehir'i unutacaktım;yaşadıklarımla.

İçimden bütün başımdan geçen olaylara iyi yada kötü hepsine hoşçakalın diyerek hafızamdan silmeye çalıştım.İstanbula gidince yeni bir hayat kuracaktım.Batuhan'ın dediklerini harfiyen uygulayacaktım.İstanbulda tanışacağım ya da benimle tanışmak,hayatıma her ne şekilde olursa olsun girmek isteyenleri hemen kolayca kabul etmeyecektim açıkçası.Kendime bunları söyledim.Kısaca hemen kolayca güvenmek yok hemen kimseye.Yeni bir hayat beni bekliyordu.