KOKUN BANA AİT

Gerçek Baba-Oğul

Odama girdiğimde kendi yatağıma oturdum.Babamsa kapının ağzında öylece dikiliyordu.Hala mı çekiniyordu benden?Gerçekten çekiniyor muydu?Cidden mi?

''Ayakta kalma baba yanıma gel otur hadi''

Çok kısa sürede açık kalan kapıyı kapatarak yatağımda hemen yan tarafıma oturdu.

''Baba bunu ilk sana söyleyeceğim,sormam gerekiyor çünkü aklım karışık.Ayrıca çekinik davranma,uzak durma benden gerçek baba-oğul ilişkisi istiyorum.Hep olmasa da şimdi, lütfen.''

''Pekala anlat dinliyorum evlat''elini omzuma koydu.Ona doğru biraz daha yaklaştım.Şu aramızdaki mesafe yinede canımı sıkıyordu.Babamla böyle olmak istemiyordum.

''Baba bir kıza aşık olduğunu nasıl kesin anlarım,nasıl hissederim?Kafam çok karışık''

''Hımm.Aşık mı oluyorsun yoksa haylaz.Bak oğlum eğer görünce içinde birşeyler hareketleniyorsa,bir kıpırtılanma falan,heyecanlanıyorsan ve en önemlisi kalp ritmin değişiyorsa.Onu kimseyle paylaşmak istemiyorsan,kıskanıyorsan diyelim.Ve imkânın olsa her saniye onu yanında tutmak istiyorsan aşık oluyorsundur,hatta olmuşsundur''

Babamın dediğinin hepsi harfiyen uyuyordu.Ne yani bu adam içimde yaşadıklarımı ve düşüncelerimi mi okuyordu ne yapıyordu ki?

Ellerimi yüzüme kapatıp yatağına kendimi gerileme attım.Babam gülmeye başladı.

"Baba olmadın de bana!"

''Hadi hadi kim bu kız okuldanmı?"

''Okuldan da sayılır.Çok yakınımızdan baba.Ona aşık olmamalıydım''

Hayal kırıklığıyla konuşuyordum.Onu kendimden uzaklaştırmaya çalıştıkça aslında kendime daha çok çekiyormuşum meğerse.Onu kendimden uzak tutmalıydım,onun iyiliği içindi.Ama şimdi işler daha da karışmıştı.

''Kimmiş bu kız yakınımızdan diyorsun birde'' buruk bir sesle

''Esila''adı çıktı ağzımdan

''Oh oğlum benim''diyerek elimden tutup yataktan kaldırıp sarıldı.Öyle sıkı sarıldı ki,içimde inanılmaz bir huzur,sevgi dolmuştu.Kendimi küçük çocukların annesinden babasından aşırı sevgi beklemesi gibiydi tavırlarım,açtım onların sevgisine birkaç yıl boyunca,bunu fark etmiştim. Bu akşam babam bu açlığımı bir nebze de olsa gidermiş,doyurmuştu beni.Ne kadar devam ederdi,sadece bu akşamlık mıydı bilmiyorum bu akşam hiçbirine değişilmez muazzamdı.

''Baba ona aşık olmamalıydım''

''Neden aşk insan tanır,seçer mi be evlat''

''Ona zarar vermekten korkuyorum,o çok masum''

''Asıl onu kendinden uzaklaştırırsan zarar verirsin.Onu daha tehlikeye istersin.Aşıksın belli tutulmuşsun sen.İnsan sevdiğini incitmekten,zarar vermekten sakınır oğlum kendinden korkma,ne olursa olsun kıyamazsın ona.Ondan uzak durdukça başkalarına fırsat vermiş olursun,başkası meydanı boş bulur bak.Kurtlar kapmadan al kızı.Esila iyi kız,hem sana iyi gelecek oğlum''

''Sağol baba''diyebildim sadece.Babam her dediğiyle haklıydı.Onu kendimden uzaklaştırmak gibi büyük aptallık yapıyormuşum meğersem.Esila'dan uzak durmamalıydım,dibimden ayrılmamalıydı. Fırsat vermemeliydim kimseye.

''Hadi evlat geç oldu artık sende yat uyu erken kalkıyorsun sabah''

''Tamam baba herşey için teşekkür ederim'' ensemden tutup göğsüne yasladı,saçımdan öpüp geri çekildi.

''Ne demek oğlum ben senin babanım,her ne kadar bizden uzak kalsan da sen evladımızsın bizim,senden nefret edip nasıl sevmemezlik yapayım.Sen bizim herşeyimizsin unutma bunu.İlerde baba olunca beni anlarsın artık''gülümseyerek konuşuyordu benimle.Bende en son baba olacaksın demesi garipti.bende sırıtmıştım. Ben ve baba olmak vay be.

''Ben mi baba olacağım değişik biraz,inanılması güç''

''Hiç öyle büyük konuşma çocuğum.Bende senin yaşındayken okulun en yakışıklısıydım,bir o kadarda haylazı,her kız bana hayrandı.Sonra bir baktım annen nasıl yaptı nasıl etti haylaz beni kendine aşık etti,sonra anneni vermeyince çareyi kaçırmakta buldum.Anneannen kızım birtane senin gibi haylaza mı vereceğim olmaz katiyen derken bir yandan da deden asla vermem kızımı diyip duruyordu.Vermezseniz vermeyin kaçırım bende dedim,kaptım anneni.Düşün yani.O yüzden büyük lokma ye,büyük söz konuşma''

''Baba az değilmişsin ya'' anlattıklarına bayağı gülmüştüm.Kaçtıklarını biliyordum ama bu kadar ince detay değildi.

''Öyleydik tabi kerata,hadi bakalım senide göreceğiz yakında.Şimdi birşey düşünmeden hemen uyuyorsun,sabah kahvaltıya geç kalma sucuklu yumurtanı ben yerim yoksa,annen bana az koyuyor sucuklarını yok fazla yememliymişim.Herneyse işte geç kalma uykunu al dinlen.''

''Tamam tamam iyi geceler baba''

''İyi geceler oğlum''yatağımdan kalkıp kapıya doğru ilerledi.Kapıyı açıp tam odamdan çıkarken

''Baba!''seslendiğim için hemen durdu bana soru soran gözlerle baktı.

''Seni seviyorum diyecektim,her ne olursa olsun''

''Bende seni çok seviyorum oğlum''karşılıklı birbirimize iltifatlarımız ve gülümsemelerimiz bittiğinde babam odamdan çıkmıştı.

Ne akşamdı ama.Babamla aramda çok hızlı bir gelişme olmuştu,bu beni çok mutlu etmişti.Uzun bir süreden sonra huzurluydum,içimi ilk defa bu kadar ailemden birine dökmüş, anlatmıştım.Kesin,kısa,az hatta çoğunlukla konuşmayan ben bu akşam babamla bayağı dertleşmiştim.Bu çok güzel bir duyguydu,tarifi olamazdı.Bazı eksik yanlarım kapanmaya başlamıştı bu akşam.

Büyük bir adımdı bu akşam yaşadıklarımız,büyük ihtimal böyle devam edecekti,düzelecekti herşey.Umarım dediğim gibi olurdu.Yatağına iyice yayıldığımda uykumun gelmesini bekledim.O da kısa sürede kollarını açmıştı bana.İlk defa bu kadar huzurlu bir uykuya dalmıştım.

Değişiyordum.Güzel bir değişim, iyi bir değişimdi. Bir tek nedenden,bir kişiden dolayı bu kadar değişim olmuştu.Hepsi Esila sayesindeydi,bunu çok iyi farkındaydım.Esila başıma gelen en güzel şeydi artık bunu da biliyordum.