KOKUN BANA AİT

Aciz!

Arkadaşlar öncelikle çok özür diliyorum sizden.Çok fazla beklettim sizi.İnanın kendime ayıracak zamanım olmadı,ki bölüm paylaşbileyim.Şimdi de okullar açıldı.Öncelikle herkese başarılar diliyorum.Teoga girecek olan arkadaşlara,yeni liseye geçen ve benim gibi bir sınıf atlayanlar,üniversiteye başlayanlar için.Umarım güzel bir yıl geçirirsiniz.Bol,güzel notlu :D

Başka bir diyeceğim daha var.Şuan 11.sınıfım ve alan derslerimize yoğunlaştık.Daha ikinci günden canımıza okuyorlar açıkcası.Bir sayısal öğrencisi olarak,bu yıl daha çok ağırlık vermeliyim,daha fazla çalışmalıyım.Bir yandan Ygs yaklaşıyor paniği var açıkcası.Bu yüzden bu yıl çok fazla bölüm yükleyemeyeceğim.Bölümlerin gelme arası uzun olabilir bunun için. Anlayış göstereceğinizi düşünüyorum.

Umarım sizi memnun edecek bir bölüm olmuştur,beğenerek okursunuz.İyi okumalar :)

Esila

Rüzgar ile vedalaştıktan sonra eve doğru adımlarımı hızlandırdım.Eve girdiğimde benim biricik ailem salonda oturuyorlardı.Salon kapısına yaklaşıp iyi geceler diyerek arkamı dönüp,hızlıca odama çıkmaya niyetlenmiştim,ki babam adımı seslenene kadar.Olduğum yerde,topuklarımın üzerinde dönerek babama baktım.

''Efendim baba?''

''Yanıma gel,otur biraz''

Olduğum yerden hareketlenerek babamın yanına oturdum.Ablam,annem pür dikkat bize bakıyorlardı.Konunun ne olacağını az çok tahmin edebiliyordum.İşte şimdi başlıyorduk...

''Bizden neden bu zamana kadar sakladın kızım,bizim sana bu konuda kızacağımızı mı düşündün?''

''Hayır babacığım,daha yeni birşeydi o yüzden hemen söyleyemedim.Söylemeyi düşündüm,ama bu gece sen gördün zaten açıklamama gerek kalmadı.Yoksa saklamak,sizden gizlemek gibi bir amacım yoktu.''

''Bunu ben görmeden sen önce söyleseydin daha memnun olurdum,ama olsun artık biliyoruz ya.Bundan sonra herşeyini ilk bize anlat kızım.Gizlin saklın olmasın bizden tamam mı?''

''Tamam babacığım özür dilerim.Birdaha ilk sizinle paylaşacağım.''

''Aferin benim prensesime.Bu konuyu da konuştuysak madem ki biz seni tutmayalım saat geç oldu yarın okulun var.Yat uyu kızım artık sen.''

''Peki babacığım,ben odama çıkıyorum o zaman.İyi geceler hepinize.'' olduğum yerden hızla kalkarak son kez annem ve ablama baktım.Ablam sırıtarak kafasını sallıyordu.Diline düşmüştük yani.İyi mi?

Hiç aldırmadan,bozutuya vermeden salondan çıkıp odama yönlendim.Bir çırpıda merdivenleri çıkarak odama daldım.Odama girer girmez üzerimi değiştirdim.Yatağıma yattığımda aklıma gelen isimle elime telefonumu aldım.Rüzgara mesaj attım.Ama onca beklememe rağmen ondan mesaj gelmemişti.Uyumuştur herhalde diyerek ikinci mesajı atmadım.Alarmımı kurarak yatağa iyice yayılarak yattım,gözlerimi kapatıp uykunun beni ele geçirmesini bekledim.

Rüzgar

Eve adımımı atar atmaz ilk uğradığım yer Poyraz'ın odası oldu.Yine bir olay gecesiydi tabii.Birazdan yine sorun çıkartacaktım.Ya da hayır,Poyraz'ın çıkardığı sorunların sonunu getirecektim.Odasına girdiğimde yatağına yatmış;kulaklıkları kulağında boş boş tavanı izleyen mahvolmuş birini bulduğumda şaşırdım.Hata ağlamaktan gözleri kızarmış bir Poyraz söz konusu ise,büyük bir şaşırtıcı birşeydi bu.

Yanına yaklaşıp hızla kulağından bir kulaklığı çekip çıkardım.Şaşırmış vaziyette daldığı düşüncelerden sıyrılmıştı bu hareketimle.

''Ne oluyor be?''

''Asıl sana ne oluyor?Oğlum senin derdin ne kendini bana parçalatacak mısın illa?Ağzını yüzünü kırdığım yetmedi mi? Senin derdin ne Esilayla?'' eğilip bağıra bağıra konuşmamın ardından,yüzünde bir ufak kas oynamadan ellerini göğsüme koyup hızla ittirdi.O ani hareketle bir iki adım geriledim.Apar topar ayağa kalktığında hızla boğazıma yapışmasıyla bende aynı şekilde boğazına yapıştım.

''Ne derdim mi var? Anlayamıyor musun hala?Bunu bir de soruyor musun lan bana?Aşığım,hergün yanında olan kıza.Seni tercih eden kıza! Sadece benim olmasını benim yanımda olmasını istediğim kızın,senin yanında olması canımı yakıyor!Hala bunu anlayamıyor musun ki sen yine hesap kesmeye gelmişsin.''

''Esila benim! Unut onu,o benim.Onu asla elimden alamayacaksın!Her zaman benim yanımda,benim elimi tutacak o!Vazgeçiceksin ondan.Yanına dahi yaklaşmayacaksın!''

''Unutamıyorum,unutmayacağım.Bırakmayacağım sevmeyi onu.Sen seviyorsun ben sevemez miyim?Bende de kalp var,bende hissediyorum.Sen beni ne sanıyorsun?Bende insanım,bende seviyorum!''

''Kardeşinin sevgilisine aşık olacak kadar,araya girmeye çalışan bir yavşaktan başka birşey değilsin Poyraz gözümde!''

Hırsla yüzüme yumruk atıp,gözümün önünde gözlerinden damlalar birer birer ardı ardına yanaklarına döküldüler.

Elimi kaldırıp yüzüne bir tane yumruk atacağım sırada bizim aile fertleri odamıza girmişlerdi çoktan.Hırsla elimi indirip;

''Sana elimi bile kaldırmak boşuna,yanlış birkere.Sen kendi kendine dağılmışsın zaten.Sana vursam ne yazar.Acizin birisin sen! Zavallı,,elimi kaldırmayacağım bu sefer sana.Sen kendi acılarınla uğraş!''

Babamın,annemin bakışları üzerimde hızla odadan çıktım.Kendi odama girip kapımı kapatıp,kitledim.Kimsenin girmemesi için.Şimdi hiç konuşmanın,hesap vermenin zamanı değildi.

Üzerimdekileri bir çırpıda çıkarıp,sağa sola savurduktan sonra pjamamın altını giyip,üzerime hiçbirşey giymeden yatağıma yattım.Alarm kurmak için telefonu elime aldığımda Esila'nın esaj attığını gördüm.Geri mesaj atmadım.Çünkü napıyordun sorusuna maruz kalmak istemiyordum.Yalan da atamazdım.

Alarmımı kurup telefonu baş ucuma koyup,pikeme sarılarak uyumaya çalıştım.Tabi ne kadar olursa...Babam,annem tek tek kapıma gelip,kapıyı açmam onca dil dökmüşlerdi ama ikisini de geri çevirmiştim.Onlar da üzerime çok gelmemişlerdi.

En sonunda sinirimin geçmesiyle biraz olsun rahatlamışım.Yorgunluktan gözlerim de kapanmaya başlamıştı çoktan.Ben de çok direnmeden gözlerimi sıkıca yumup,uykunun davetini geri çevirmedim.