Choose Me, YZARINA

CHAPTER 9

CHOOSE MY, YZARINA
WRITTEN BY: IamVillain_1

Nandito ako ngayon sa tabi ni Benedict. Hinihintay na magising siya.

Sabi ng Doctor, hindi din daw malubha ang epekto ng paghampas sa kaniya at kunti lang ang naging damage sa kaniyang mga buto. Ang kailangn lang ngayon ni Benedict ay ang makapagpahinga.

Hinawakan ko ang kamay ni Benedict at umaasang sana magising na siya.

"Kahit kailan man, hindi kita iiwan kaya kung mamamatay ka, sasama ako sa iyo dahil kahit kailan hindi kita iiwan"

"Tumakbo ka na aking Prinsesa, iligtas mo na ang sarili mo, basta palagi mo lang tatandaan na mahal na mahal ko ang prinsesa ko"

Hindi ko naiwasang mapangiti habang inaalala kung papaano niya ako niligtas kanina. Kahit kailan talaga swerte ako kay Benedict. Swerte ako sa bestfried ko.

Hindi dapat siya nagdurusa ngayon nang dahil sa akin. Pero ganun pa man, natutuwa pa din ako na hindi ako binigo ni Benedict at tinupad niya ang pangako ko na hindi niya ako iiwan.

[SPENCER POV]
I went in a fast food chain to bought some food for Yzarina. I know na hindi pa siya nakakakain simula kanina.

Naabutan kong tulog si Yzarina habang nakahawak sa kamay ng kaibigan niya. Isang hawak na kung saan parang ayaw niya ng bitawan. Alam kong pagod na siya sa kakabantay sa kaibigan niya.

The truth is, napapahanga ako kay Yzarina dahil unang-una mas inuuna niya ang kapakanan ng iba kesa sa sarili niya. Palaban siya at hindi madaling sumuko para lang sa kapakanan ng mga taong mahalaga sa kaniya.

Naalala ko tuloy kung papaano niya ipinagtanggol ang sarili niya sa canteen at kung papaano siya nag-alala sa kaibigan niya nung makalabas siya sa comfort room.

Siya din ang unang beses na naglakas loob upang maghingi sa akin ng sorry ng ilang beses. Lumaki kasi ako ng walang taong umiintindi at may paki sa akin. Even the word thank you or sorry ay hindi ko man lang narinig sa boubg buhay ko. My parents are always busy in their business staff and that was the reason kung bakit ako ganito. Palaging mapag-isa at gustong palaging walang kasama.

Agad akong lumapit kay Yzarina at kinumutan siya. Hinawi ki pa ang buhok nito sa kaniyag tenga sapagkat natatakpan nito ang maamong mukha ni Yxarina. Bakas sa mukha niya ang pagkapagod kaya nararapat na siya ay magpahinga. Well, you need to take a rest Yzarina. You need it.

Before I leave that room ay hindi ko naiwasang mapalingon kay Yzarina. And I was shock when I found my self smiling when I looking at her. For the first time of my life, I smiled in a girl na hindi ko inaasahang mapapangiti ako ng ganito. I leave that room with wearing that smile.

[YZARINA POV]
"Yzarina Prinsesa ko, gumising ka na" malambing na boses na narinig ng aking tenga. Isang boses na naging dahilan upang ako ay mapangiti. Alam ko na ang boses na iyon ay mula sa isang taong mahalaga sa akin ngayon.

Ramdam ko din na may humawak sa mga kamay ko. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at isang nakangiting Benedict na kaagad ang nakita ko.

Masaya ako na nagising na siya. Hindi ko tuloy maiwasang matuwa dahil sa kabila ng napagdaanan ni Benedict kanina ay hindi pa din nawawala ang mga ngiti nito sa labi nito.

"Bakit mo pa kasi ako hinarangan kanina? Dapat kasi hinayaan mo na lang akong gulpihin ng bakulaw na iyon dahil ako naman ang kailangan nila. Edi sana hindi mo sinapit iyan" sermon ko kay Benedict. Ako naman talaga kasi ang pakay ng bakulaw na iyon.

Bakit kailangan pang si Benedict ang magdusa sa kasalanang hindi niya ginawa? Kung pwede naman ako ang magdusa at hindi siya. Benedict is the person na palaging ngumingiti para lang mapasaya ang mga taong nasa paligid niya. Kaya hindi dapat ito nangyayari kay Benedict. He doesn't deserved this.

"Shhhh, why are you crying my princess?" nag-aalalang tanong ni Benedict then he come closer to me and he wiped my tears using his hand.

"You are my princess Yzarina, you are my only princess and always remember that. I am your Knight and I will do anything to protect my princess kahit ang buhay ko pa ang kapalot nito. I will never regret to protect you until my last breath, my Princess" he said at mas lalo tuloy akong napaluha dahil sa sinabi nito. Kung gagawin niya ang lahat para maligtas ako, sino ang magliligtas sa kaniya? Isn't it unfair?

"You scared me, akala ko iiwan mo na ako" I said. I was shocked when he hugged me tight. Hindi ko tuloy naiwasang mapangiti dahil ang sarap kasi sa pakiramdam ang yakap ng isang mabuting kaibigan. Niyakap ko din siya ng napakahigpit.

"I won't leave my Princess, I will never do that to you. I promise that. I promise my princess" I smiled in every word when he call me princess. Ang sarap kasi sa tenga na pakinggan na mayroong isang kaibigan na tinuturing kang isang prinsesa.

"I think kailangan mo ng kumain para gumaling ka na" wika ko at nakangiting kumalas sa pagkakayakap mula sa kaniya. Tumayo ako at tinungo ang labasan upang bumili ng pagkain sa labas. Lalabas na sana ako nang may napansin akong pagkaing nakahain sa lamesa. Nagulat ako ng makita ko iyon.

Paanong nagkaroon ng pagkain dito? Lumapit ako doon at kinuha ang isang note na nakadikit sa may plato.

"Eat well this food is for you, dont forsake yourself Yzarina"

Napangiti ako matapos kong mavasa ang note na iyon. Kahit walang nakalagay na pangalan ang note na iyon, alam ko kung kanino galing iyon. Alam kong galing ito sa isang taong may tinatagong bait sa kaniyang puso.

Sana mabigyan ako ng pagkakataong makapagpasalamat kay Spencer. He saved Benedict, he saved my bestfriend and I should be thankful for him.

"Why you are smiling my princess?" narinig kong tanong ni Benedict. Nakangiti kasi ako habang nakatingin sa pagkain na nakahain sa lamesa.

"Mayroon kasi akong nakilalang mabuting tao ngayong araw" nakangiting sagot ko dito. Spencer is a good person. Hindi man iyon nakikita ng karamihan. Nakikita iyon ng puso. Alam kong napakabuti niya.

"I think kailangan kong makilala ang mabuting tao na iyon na nagpapangiti ngayon sa prinsesa ko" narinig kong wika nito. Hindi na ako muling sumagot pa dahil binigyan ko na siya ng kaniyang makakain.

Naniniwala ako na lahat ng tao ay may tinatago lang na kabitihan. Iyon ang nakikita ko sa isang taong, alam kong may mabuting kalooban. Nilalamon lamang siya ng madilim na mundo. Isa na siya ngayon sa mga taong hinahangaan ko.

Pinahangga mo ako, Spencer.

#IamVillain_1