Chapter 1
Lumiit ang aking mga mata matapos niyang mag-iwas ng tingin. Dumaan lamang siya sa labas ng aming classroom ngunit nakuha niya paring hanapin ang aking mga mata.
I peeked on the window as my eyes started to do its mission.
Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala siya nang tuluyan.
I suspired absentmindedly.
"That man keeps on staring at you. Why don't you talk to him? He's utterly handsome. Katunayan ay siya na ata ang pinakaguwapong lalaki rito sa probinsya natin!"
I rolled my eyes at Nova's statement. No he's not. There's a lot of handsome guys here. She's exaggerated.
Mula sa pagkakasilip ko sa bintana ng aming classroom ay bumaling ako sa kaniya.
I frowned when I caught her twinkling her eyes like a fool.
"I am not blind, I just don't like the way he looked at me. Para siyang mangungutang!"
Suminghap si Nova saka ako hinampas ng pabiro. She clung her arms on mine then she reclined to my sit as she draw near on my ears.
"Why would he? Hindi naman siya cheap looking." pagtatanggol niya pa roon sa lalaki.
Umirap muli ako at hindi na siya pinansin. Nalugmok ang utak ko sa pag-iisip sa hindi pamilyar na lalaking iyon. Transferee siya ngayong taon dito sa El Diego National High School. Unang pasukan ay nakakuha na agad ng atensiyon dahil sa taglay nitong kaguwapuhan.
Alright, I'm not fond of complimenting people. Sabihin na lang natin na he's the only exception. After all, nakuha niya rin naman ang atensiyon ko.
Nova suddenly gasped exaggeratedly
"Admit it! Iniisip mo siya ano? Ano? Sa wakas ba ay magseseryoso ka na sa buhay?!"
I just scoffed at her but she keeps on talking. I was a bit irritated with her mouth, if only I can put a balled paper in it.
Ilang minuto lang ay dumating na ang aming teacher kaya natigil na rin siya. We both listened until the class ends.
"Ano? Are you game today? Titikim ulit kami nina Kaira ng alak, just don't tell it to my Kuya." bulong sa akin ni Nova habang naglalakad kami.
It's dismissal but there's a few students walking. Perhaps, they're going to the school's plaza. Halos kasi roon ang tambayan ng mga estudyante tuwing dismissal.
The EDNHS is so wide. Because it's a province school, everything in here is so simple. Hindi gaya nang mga nasa siyudad na eskwelahan na puro building. Dito ay kaunti lang ang gano'n. Pero kahit ganoon, marami paring mga mag-aaral ang eskwelahan.
"I have a date." tipid kong wika.
Eksaherada siyang suminghap saka hinampas ako sa braso.
I glared at her.
She always does that when she's surprised. Ano pa bang kasurpre-surpresa sa sinabi ko? I always have a date when dismissal came. I am famous in this school for being a play girl. Kaya talamak ang mga lalaking itinatapon ang kanilang sarili sa akin kahit alam naman nilang masasaktan sila kalaunan. It's not my problem anymore. In the first place they're already aware.
"Akala ko pa naman magbabago ka na. I thought you've found your the one." she pouted.
"Goosebumps! Are you saying that, that guy is my the one?" nandidiri kong wika.
Nakanguso siyang tumango na sinagot ko nang irap.
"Of course not! He's not my type, he looks too plain–"
