Chapter 23
I know it's not right to conclude that fast. It's not right to impute without an evidence. Alam ko... sadyang wala na akong maisip na ibang dahilan kung bakit siya nagkakaganiyan.
It's also not right to give our friendship up because of a guy. Because of Sahil. . .
People might laugh at us because of that shallow and outworth reason. It's really funny to fight over a guy and it's maddening to give up a friendship just because of a guy.
Isang lalaki lang ang sumira sa pagkakaibigan? Funny. Shallow. Stupid.
Turns out, I won't take anyone's opinion. Hindi naman ako mabubusog niyan. Puwede naman akong mabuhay ng walang pakialam sa nakapaligid sa akin, ng walang pakialam sa opinyon nila. Atleast I'm not hurting them...
"It's your turn, baby girl!"
Napamulat ako at agad na ibinaba ang kamay ko mula sa paghilot sa aking kumikirot na sentido.
"Me again? Kakatagay ko lang. . ." reklamo ko ngunit walang nagawa nang iabot sa akin ni Nova ang basong may lamang alak.
Punong-puno pa iyon na gusto ko ring ireklamo dahil nakita ko kanina ay hindi naman gano'n karami pag sila ang umiinom. They're surely doing this on purpose.
Ngumiwi ako nang maramdaman ko ang pagdikit sa akin ng katabi kong lalaki. I wanted to complain about this one too. Kung bakit kailangan naming makipag-inuman sa mga lalaking kakakilala lang namin! Lima rin sila at tila pares-pares pa kami. Hindi ko tuloy alam kung isasali ko ba ito sa ikukwento ko kay Sahil.
Hindi ko na nga rin nasunod ang gusto niya. Nakailang tagay na ako! Lasing na. Sigurado. He'll surely get mad. Hindi ko na alam.
"Can you distance yourself, please?" magalang ko paring wika sa kabila ng inis na nararamdaman.
Naramdaman ko naman agad ang sama ng tingin ni Nova na nasa harap ko lang. May katabi ring tiga La del Barrio.
"She's just shy, Fredo. . ." aniya sa katabi ko.
Sinuklian ko ang sama ng tingin niya. She can't always boss me around. She thinks that I'm scared of losing her. Maybe I am before. . .
"I am not. Hindi ako kumportable, iyon 'yun."
Her eyes widened. Natahimik din sina Kaira at nagtinginan.
"Uh she's right, Fred. Masyado talaga kayong malapit." si Iri na nakangiwi.
I didn't glanced at the guy beside me. Na ang ngalan pala ay Fredo, ngayon ko lang nalaman. Buti naman nga at lumayo na siya.
"Pasensiya na sa pinsan ko ha, Raq? He's from the city, alam mo naman. . ."
Oh. Muntik ng magbago ang tingin ko sa mga tiga La del Barrio. Turns out he's from the city. Hindi naman sa hinuhusgahan ko ang mga tiga siyudad. It's just that they're too liberated. Akala pare-parehas ang kababaihan.
"Why are you saying sorry for me, Dino? I can say sorry for myself." ani ng katabi ko.
I can trace in my peripheral vision that he is facing me.
"I am sorry, Raquelle."
Tumango ako at sandaling lumingon sa kaniya. "Yeah. . ."
"Gusto ko sanang mag-usap tayo ng tayong dalawa lang. I wanted to. . . you know, explain?"
I grimaced inwardly. Lasing na ako pero gumagana parin ang utak ko.
"No it's fine-"
"Come with him!" Nova cut me off. "Huwag ka namang bastos, gusto lang mag-sorry ng tao."
