Mafya Savaşları

Kandırdım

Kahvaltı biterken Rana hevesle bize baktı.

"O zaman artık başlayabiliriz. El ele tutuşun bakayım." dedi Rana.

Gülümseyerek Tuna'nın elini tuttum. Küçüklükten beri duygularımı hiç kullanmamıştım. İhtiyaç duymamıştım. Şimdi böyle heyecanlanmak çok tuhaf ve güzeldi.

"Adlarınızı alabilir miyim?" diye sordu Rana.

"Eflanur Kaya."

"Tuna Hakanoğlu."

"Silahlarınız yanınızda mı?" diye soran Rana ile ikimizde belimizden silahlarımızı çıkardık.

"Değiştirin." diyen Rana'nın üzerine Tuna'nın silahını aldım. O da benimkini.

Eski bir inanca göre mafya olan iki insan silahlarını değiş tokuş yaparlarsa ömür boyu birbirlerine bağlanırlar ve ölüm bile onları ayıramaz. Kalpleri hep birlikte atar.

Bu tür inançlara inanmam ama mafya nikahları sırasında bunlar yapılmak zorunda.

"Şimdi benim dediklerimi aynı anda tekrar edin. Yanımda bulunan, kendimi eş seçtiğim insanı..."

Tuna ile beraber Rana'nın dediklerini tekrarladık.

"İyi günde, kötü günde; hastalıkta, sağlıkta her durumda..."

Tekrar Rana'nın dediklerini tekrar ettik. Gözüm Tuna'nın elini tutan elimdeydi.

"İhanete uğramadığı sürece eşimin yanında duracağım." dedi Rana.

Derin bir nefes aldım ve Tuna ile denilenleri tekrar ettim.

"Seni sonsuza kadar seviyorum." diyen Rana'nın üzerine birbirimize döndük ve denilenleri tekrar ettik.

"Mafya nikahınız tamamlandı. Artık bizim için evlisiniz." dedi Rana.

Nikah tamamlanmıştı. Gülümseyerek Tuna'ya yaklaştım.

Öpecekken Tuna durup güldü. Onun bu anlamsız hareketini anlamazken yanağımdan öpüp çekildi.

"Bir sorun mu var?" diye sordum.

"Kandırdım. İki günde aşk mı olur geri zekalı?" diye sordu.

"Amacın neydi?" diye sordum.

"İstanbul'da olan mafyalara da emir verebilecek olmam sonra seninle yakınlaşmam ile patronun gözüne girebilirim. Yerini bana bırakabilir. Seni patronluk için bir basamak olarak kullandım." dedi.

Neden duygusuz olduğumu hatırlarken gülümsedim. İnsanlardan dolayı duyguları saçma buluyordum. Her şey onların itaatsizliğinden dolayı oluyordu.