Mafya Savaşları

Dayanamadım

Pencereme gelmeden önceki kattan ses gelince durdum. Herkesin yemekhanede olacağını sanıyordum.

"Sikeyim böyle işi!" diye söylenen Bedirhan ile durdum. Neye sinirliydi bu?

"Bütün plan boşa gitti. Patronu gebertemedim!" diye kendi kendine söyleniyordu. Kahkaha atmamak için kendimi tuttum. 

Bu iş bu kadar kolay mıydı yani? Kendimi biraz daha çekip odama girdim. Bu kadar salak birisini patron nasıl yakalayamamıştı?

Çantamdan eşyaları çıkarırken bir not buldum. Notu hızlıca açtım ve okumaya başladım. 

"Anlaşmayı yaparken bir şeyi söylemeye unutmuşum. Orada katil haricinde köstebekler daha var. Senin haricinde orada üç kişi daha masum." 

"Sikeyim böyle işi." dedim. Bedirhan katil olabilirdi ya da başka bir şey. Onu öldürmeden önce konuşturtmam lazım. 

Aklıma gelen fikirle sırıttım. Çantayı yatağın altına sakladıktan sonra dolabı açtım. Patron tahmin ettiğim gibi kıyafetler bırakmıştı.

Kısa bir şort ve büstiyer giyip aynada kendime baktım. Harikayım be! Kendime gülerken saçımı düzelttim ve odamdan çıktım. 

Bir kat aşağı indim ve Bedirhan'ın odasının kapısını tıktıkladım. Bedirhan kapıya doğru geldiğine dair içeriden ses gelirken kapının yanında duvara yaslandım ve yaslandığım taraftaki kolumu havaya kaldırdım. 

Bedirhan kapıyı açtığında şaşırarak bana daha doğrusu vücuduma baktı. Böyle bir ziyaret beklemiyordu. 

"İçeri girebilir miyim?" diye sordum. 

"Sorman hata." deyince içeri girdim ve kapıyı kapattım. 

"Bu ziyaretinin amacını sorabilir miyim?" diye sordu. 

Ona yaklaştım ve "Böyle aynı yere düşmemiz büyük tesadüf, değil mi? Bence bunun altında bir anlam çıkarmalıyız." dedim. 

O da bana yaklaştı ve ellerini kalçamın tam üstüne koyarken "Bence de çıkarmalıyız." dedi.

"Ben diyorum ki diğer binada kimse olmayacak, bu gece kimse bilmeden oraya gidelim." dedim. 

Bu Bedirhan'ı güldürürken "Birileri azmış." dedi.

"Sadece senin cazibene dayanamadım." dedim.

Tam dudaklarımızı birleştirecekti ki "Geceyi bekle." dedim ve boynundan öpüp hızla odasından çıktım.