Mafya Savaşları

Çocuğumuz

"Sabah kalktığımda yoktun. Nereye gitmiştin?" diye soran Elif Hanım'a "Çocuğum için doktora gittim diyeceğim ama hoşunuza gitmez. Oğlunuzun çocuğu için doktora gittim." dedim.

"Ne diyorsun sen?" diye sorunca ultrason fotoğrafını gösterdim ve "Hamileyim." dedim.

"Sen ciddisin." derken gözleri dolmuştu.

"Şu sıralar fazla stresli ve moralimin bozuk olması bebeği etkiliyormuş." diye yalan söyledim.

"Ben senin gebe olduğunu bileydim zorlar mıydım? İstediğin bir şey var mı? Yapayım." dedi.

"Aslında taze sıkılmış bir portakal suyu fena olmazdı ama siz zahmet etmeyin. Ben adamlara söylerim, bulup getiririm." dedim.

"Onlar beceremez. Ben şimdi sana sıkıp getiririm." dedi mutfağa gitti.

Gülerek koltuğa oturdum ve ultrason fotoğrafına bakarak "Annecim sen bizim kurtarıcımız oldun." dedim.

Kısa bir süre sonra Elif Hanım mutfaktan çıkınca ağlamaya başladım.

Endişeyle "Kızım, ne oldu?" diye sordu.

"Özür dilerim. Bir an kötü oldum. Hamileyim ama kocam yanımda değil, çocuğumuzu doğuracağım yanımda olmayacak. Çocuğumuz dört yaşındayken gelecek. O yaşına kadar çocuk babasız kalacak, Tuna olmadan bir başıma çocuk büyüteceğim. Kendim için üzülmüyorum ama çocukcağız baba ne bilmeden büyüyecek. Ya Tuna geldiğinde ona alışamazsa, istemezse hem benim hem de Tuna'nın canı sıkılacak." dedim.

"Sakın bunları düşünme. Ben yanındayım, kızım. İstediğin kadar yardım ederim." dedi.

Gözyaşlarımı sildim ve "Teşekkür ederim. Sadece kocam yanımda olmayacak. Bu kötü hissettiriyor." dedim.

"Bende oğlum yanında olmayacak diye çok üzgündüm ama senin işin daha zor, kızım. Beraber bunun üstesinden geleceğiz." dedi.

Hafif tebessüm ederek "Çok iyisiniz." dedim.

"Hadi sana sıktığım portakal suyunu iç. Sonra dinlen. Gebesin sen, böyle kendini yormaman gerek." dedi.

"Haklısınız, bu akşam depoya gitmem gerekiyor. O zamana kadar yatıp dinlensem iyi olur." dedim.

"Tamam, kızım. İstediğin bir şey olursa söyle." diyen Elif Hanım ile gülümsedim. İşte böyle insanı yola getirirler.