Σε θελω δικό μου.

Part 24

"Για σου μωρό μ-"με κοίταξε με αυτο το ηλίθιος ψωνιστικο ηφακι της.Κοιταζε τα ρούχα μου που στην πραγματικότητα ηταν ενα αθλητικό σουτιέν και μια σκισμένη αθλητική βερμουδα και μετα με κοίταξε με ακόμη πιο πολυ αιδια.
"Τι κανεις ΕΣΥ εδω;"
"Ε-Ε"
"Και τι ειναι αυτα που φοράς;"είπε και με κοιταζε σαν να ήμουν κανένα σκουπίδι.
"Σονια;Τι κανεις εδω;"ήρθε ο Άρης δίπλα μου.
"Ήρθα να δω εσένα μωρό μου"είπε ολο νάζι.
Ε λοιπόν αν ηταν νόμιμο θα τις είχα βγάλει ολα τα μαλλιά τρίχα τρίχα.
"Αλλα μωρό μου τι κανει αυτή εδω;"
"Αυτή εχει και όνομα"την κοίταξε θυμωμένος.
"Δεν νομιζω πως ειναι σημαντικό."είπε και τον αγκάλιασε.
"Ρε Σονια σου είπα εκατό φορές οταν έρχεσαι να με περνεις τηλέφωνο πρώτα."
"Οοοο ελα μωράκι μου ηθελα να σου κανω έκπληξη."
"Θα προτιμούσα να με ενημέρονες πρώτα"
Εγω απλα ηθελα να φωνάξω ΓΙΟΥΧΟΥΥ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ!!
"Ωραια μωράκι μου διώξε αυτή τωρα"του είπε και τον κοίταξε ολο νάζι.
Με κοίταξε και πήγε να πει κατι.
"Δεν χριαζετε ετσι και αλλιώς έφευγα τωρα"τελεια έσπασα πάλι.
"Δεν χρειάζετε Μαρίνα να φύγεις"
"Παράτα μας Άρη"του είπα και άρχισα να περπατάω προς τα εξω.
Με πρόφτασε και μου έπιασε το χέρι.
"Δεν είχα ιδέα οτι θα ερχόταν"
"Τρελαθηκες;Τι με νοιάζει;Πήγενει κανε οτι θες"τράβηξα το χέρι μου αλλα το ξανάεπιασε.
"Μαρίνα ακούμε γαμωτο!"
"Ρε Αρη ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΙΣ;;;Ειπα παράτα με και πήγενε ΠΑΙΞΕ."τράβηξα απότομα το χέρι μου και βγήκα τρέχοντας απο την εξώπορτα.
Δεν με ακολούθησε πράγμα που με χαροποιησε μου έφταναν οι μαλακιες του.Και το ξανθό άντε μην πω τι!
Αλήθεια;;Μωρό μου;Έλεος.Πια νομίζει οτι ειναι που με κοιταζε ετσι.Καλα μπορεί να έμοιαζε σαν μοντέλο που μόλις βγήκε απο περιοδικό με τα ξανθα μαλλακια της και τα επώνυμα ρούχα της αλλα και πάλι!
Ξαφνικά μετα απο είκοσι λεπτά περπάτημα άκουσα μια βροντή.
Τελεια άρχισε να βρέχει και εγω είχα αλλα είκοσι λεπτά περπάτημα.
Πιο τελεια δεν γίνεται.
Άρχισε να κανει πολυ κρύο.Μαλλον επειδή φορούσα έξωκοιλη.
Προχωρούσα μεχρι που άκουσα μια γνώριμη φωνη.
"Να σας παω κάπου ομορφη δεσπινης;"
Έσκυψα να δω πιος μου μίλαγε μέσα απο το αυτοκίνητο.
"Γρηγόρη;!"
Χαμογέλασε.
"Μπες μέσα"
"Εισαι σίγουρος είμαι βρεγμένη"
"Μπες μέσα Μαριάνα"είπε με ενα γλυκό τόνο.
Μπήκα μέσα.
"Χίλια ευχαριστω,ήμουν στο σπιτι του-"
Το σκεφτηκα πιο σοβαρά δεν χρειαζόταν να το πω.
"μιας φίλης μου και δεν το σκεφτηκα οτι θα έβρεχε"
"Το καταλαβα"
"Πως;"
Κοίταξε τα ρούχα μου.
Κοκκινησα.
"Χαχα ναι..."
"Θα ήθελες αυριο το βράδυ να παμε κάπου να φάμε;"
Πάγωσα.
Αλήθεια ήθελε να παμε ΜΑΖΙ να φάμε;Σίγουρα φιλικά αλλα και πάλι αν κάποιος τον έβλεπε;Ηξερα πως ηταν γνωστός επειδή ηταν πλούσιος και ολα δεν ηθελα να του χάλασω την φήμη.
"Δεν Φοβάσε αν μας δει κάποιος;"
"Γιατι να φοβαμε;Που θα δουν στο πλάι μου μια πανέμορφη γυναίκα;"
Ποπό ο τύπος ήθελε να με σκοτώσει στο κοκκινησμα.
"Ενταξει.Θα το ηθελα παρα πολυ"
Του είπα την διεύθυνση και φτάσαμε σπιτι μου.
Η κουβέντα μαζί του ειναι παντα ευχάριστη αλλα δεν ξερω γιατι δεν νιώθω το ιδιο με τ-
Είπαμε οχι κοριτσάκι μου ειναι αστο τωρα.
"Ευχαριστω παρα πολυ"
"Ευχαρίστηση ειναι δική μου"είπε και μου έπιασε το χέρι και μου το φίλησε.
Κοκκινησα.Του χαμογέλασα και βγήκα εξω.
Άκουσα το αμάξι να απομακρύνεται.
Είχα ενα χαμόγελο στα χείλη μου.
Ανεβενα τις σκάλες και έψαχνα τα κλειδιά μου.
"Πιο κομμάτι απο το μην σε ξανακουμπησει δεν κατάλαβες;"
Είπε μια γνώριμη φωνη και τρόμαξα.

Στην φοτογραφια ειναι η Σονια.