Part 18

1.5K 120 5
                                    

"Αουυυυ το κεφάλι μου"άρχισα να κλαψουριζω.Κοιταξα γύρω το δωμάτιο και μόλις κατάλαβα πως δεν είμαι στο δωμάτιο μου άρχισα να πανικοβαλομαι.Αλλα μετα θυμήθηκα πως είμαι στο σπιτι της Λίλης.
Ήμουν ξαπλωμένη σε ενα τεράστιο μαλακό διπλό κρεβάτι.Το σκέπασμα μύριζε υπέροχα.
Ξαφνικά άνοιξε διάπλατα η πόρτα.
"ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ"είπε φωνάζοντας.
"Λιλη Σκάσε το κεφάλι μου"
"Ε βεβαιαα πως δεν θα πόνουσε μετα απο 10 καζάνια ποτού;"
"Τι;Εγ-Εγω;ήπια;"
"Καλα δεν θυμάσε τίποτα;"
"Οχι.Ηπια πολυ;"
"Αν ήπιες λέει"
"Ιιιιιιι πόσο;"
"Ασε ασε"
"Καλα που ηταν εκει ο Άρης να σε μαζέψει.Δεν ειναι τοσο μαλακας τελικά."
Η καρδιά μου σταμάτησε και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολυ,πολυ γρήγορα.
"Ο ποιος;"
"Ο Άρης καλέ"
"Λιλη πες το μου αλλη μια φορα νομίζω πως δεν άκουσα καλα.Μιλις είπες Άρης;;;"
"Αμε!αν δεν ηταν εκείνος δεν έχεις ιδέα τι θα μπορούσε να σου είχε συμβεί.Πρεπει να τον ευχαριστησεις."
"Τι;;Για πιο πράγμα;Τι έγινε;"
"Θα στα πω όλα αλλα την ώρα του πρωινού.Σε δέκα να σε κατω"είπε και εξαφανίστηκε.
Αυτο που παρατήρησα οταν επιτέλους σηκώθηκα όρθια ειναι οτι φορούσα νυχτικο και οχι το χτεσινό φόρεμα.Ανοιξα μια πόρτα και μπροστα μου εμφανίστηκα το μπάνιο.Περιτο να πω πως ηταν πιο μεγάλο απο δωμάτιο μου.Κοιταχτηκα στο καθρέφτη και τρόμαξα με αυτο που αντίκρισα.Τα μαλλιά μου,το μακιγιάζ μου,οτι ηταν υπέροχο χτες σημερα ηταν κατεστραμμένο.
Έπλενα το πρόσωπο μου και εκανα ενα γρήγορο ντους.Ενιωθα υπέροχα σε σχέση με πριν.
Μπήκα στο δωμάτιο μου και βρήκα ρούχα πάνω στο κρεβάτι με απέναντι σημείωμα πανω.
"Φορα και έλα έχουμε να πούμε πολλα"
Γέλασα.Αυτη η Λιλη.
Κατέβηκα κατω και πήγα μέσα στη κουζίνα.
"Η κυρία Λιλη σας περιμένει εξω στο μπαλκόνι."είπε μια απο το πρωσοπικο.
Της χαμογέλασα και βγήκα στο μπαλκόνι.
"Ελααα κορίτσι μου τόση ώρα"
"Συγνωμη"
"Κάτσε έχω να σου πω"καθησα απέναντι της αλλα θα προτιμούσα να κοιτάω την μαγευτική θέα απο το να ακούω το χτεσινό ρεζιλίκι μου.
"Λοιπόν,.."
Άρχισε να μου λέει τι έγινε μεχρι μια στιγμή όλα ηταν καλα μεχρι που μου είπε για τον τύπο που με ακούμπησε και με μέθυσε...
"..και τότε ο Άρης του έδωσε μια γερή και σωριάστηκε κατω."
Δεν μίλαγα δεν ήξερα τι να πω.
"Μετα..."
"Εχει και ΑΛΛΟ;"
"Εδω τελειώνει"
"Εντάξει"
"Λοιπόν ο Άρης σε κράταγε μεχρι να καλέσω την λιμουζίνα και ήμουν πιο μακρυά για να αποφύγω την φασαρία και εκει δεν ξερω τι του έκανες γιατι οταν ήρθα ήσουν στην αγκαλιά του και κοιταζοσασταν σαν.."
"Τι;"
"Ερωτευμένοι"
Και τότε έγινε....Θυμήθηκα τα παντα.Θυμήθηκα τον τύπο.Θυμηθηκα την ζήλια μου μόλις ειδα τον Άρη με την ξανθιά μην πω.Θυμηθηκα τι του είπα οταν μήναμε μόνοι μας.Τα παντα.
Σηκώθηκα απο την καρέκλα μου απότομα.
Η Λιλη κόντεψε να πνιγει με το χυμό της.
"Σιγα κορίτσι μου που πας;"
"Λιλη πρέπει να πάω κάπου.Επειγοντος.Δεν έχω χρονο να σου εξηγεισω τώρα.Θα στα πω αλλη φορα."
"Καλα εντάξει αλλα που πάμε;"
Εκει που δεν περίμενα να πάω ποτε δεύτερη φορα.
Στο σπιτι του Άρη.

Σε θελω δικό μου.حيث تعيش القصص. اكتشف الآن