Σε θελω δικό μου.

Part 31

Πάγωσε.
Μετα απο λίγα δευτερόλεπτα τα χαρακτηριστικά του πρωσοπο του χαλαρωσαν.
Και χαμογέλασε.
Αυτή την φορα οχι ειρωνικά.Με το πιο γλυκό του χαμόγελο.
Οταν και αυτο εξαφανίστηκε σοβάρεψε.
"Οχι"οταν είπε αυτή την μια λέξη νόμιζα πως έφυγε απο πανω μου ένας τόνος βάρους.
"Αλλα..."εκει πάγωσα.
"Τι αλλα Άρη;Σου εκανα μια πολυ απλή ερώτηση!"είπα φανερά ανυσηχη.
"Μαρίνα ακούμε σε παρακαλω"
"Παράτα με Άρη!"είπα και άρχισα να πηγενω γρήγορα προς τα πισω.
"Μαρίνα"είπε και μου έπιασε το χέρι.
"...σε παρακαλω."
Αναστέναξα θυμωμένη.Δεν ειχε νόημα και να έφευγα κάπως θα μου το έλεγε ετσι και αλλιώς.
"Μιλά"
"Σε ευχαριστω"
Κοιταζα απο την αλλη μεριά.
Καθάρισε τον λαιμό του.
"Ξερω οτι θα σου ακουστεί πολυ περίεργο αλλα.."αναςτεναξε.
"Ο πατέρας μου εχει μια πολυ μεγαλη επειχηρηση πολλα τα λευτα πολλοίς ανταγωνισμός.Τον μεγαλύτερο ομως ανταγωνισμό τον εχει με τον πατέρα της Σονιας.Γιαυτο σκέφτηκε πως ο καλύτερος τρόπος ηταν να την παντρευτώ για να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να ειναι...λοιπόν...ανίκητος."
Δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους πανω στα Μαγούλα μου.
"Δεν υπάρχει περίπτωση να το κανω ομως δεν μου αρέσει η Σονια.Δεν νιώθω αγαπη προς τον πατέρα μου δεν θα με ξαναχρησιμοποιησει όπως εκανε ολη του την ζωή.Μην θυμώνεις Μαρινα σε παρακαλω δεν ξερεις πως ειναι ο πατέρας μου δεν εχεις ιδέα ποςο σκληρός ακαρδος ειναι ποτέ δεν έδειξε αγαπη γιαυτο δεν έμαθα και εγω να δείχνω."
Παύση.
"Συγνωμη"
Είμαι τοσο σκληρή παντα ο εγωισμός μου μεγαλύτερος.
Τον αγκαλιασα.Σφηχτα.
"Εγω συγνωμη έβαλα τον εαυτό μου πανω απο ολα όπως παντα.Δεν σκεφτηκα την δική σου θέση."
Με απομάκρυνε με κρατούσε ομως απο την μέση και εγω είχα τα χερια μου γύρω απο τον λαιμό του.
Εμφανίστηκε αυτο το ειρωνικο χαμόγελο.
"Ζηλέψες;"
"Τι ;εγω;οχ-"
Με σταμάτησε οταν σφράγισε τα χείλη του με τα δικά μου.Η αίσθηση ηταν μοναδική.
Σταμάτησε εξω απο το σπιτι μου.
"Καλυνυχτα πανέμορφη μου."
"Καλυνυχτα μωρακι-"
"Ενοω καλυνυχτα Άρη"είπα απότομα τον φίλησα πηγα να βγω γρήγορα εξω αλλα με τράβηξε πάλι μέσα.
Με έφερε εκατοστά μακριά απο το πρόσωπο του.
"Τι είπες;"
"Α-Αρη-"
Με τράβηξε και τα χείλη μας συγκρούστηκαν το φιλί ηταν γεμάτο πάθος.
"Καλυνυχτα μωρό μου"είπε οταν σταμάτησε το φιλί και βγήκα εξω.
Έμεινα να κοιτάω το αυτοκίνητο να χάνετε στο βάθος του δρόμου.
Με άφησε αναυδη.
"Καλυνυχτα πρίγκιπα μου."ψηθιρισα και γύρισα να ανεβώ τα σκαλιά.
Κατι λεπτό μικρο και σκληρό ακούμπησε την πλατη μου.
Το αίμα μου πάγωσε.
"Φώναξε και πέθανες"

Γεια σας!Παιδια ηθελα μόνο να σας πω πως δεν τελιωνει η ιστορία μου έχω ακόμη δρόμο.
Δεν ηθελα να την κανω όπως πολλες άλλες π.χ ο Αρης χωρίζει την Σονια και τα φτιάχνει με την Μαρίνα και ολοι έζησαν καλα και εμείς καλύτερα η κατι τετοιο μεχρι να γίνει αυτο εχει ακόμα δρόμο.
Θα περάσουν πολλες δυσκολίες για να μπορέσουν να ειναι μαζί.Σαν υποσχόμαι μια ενδιαφέρον τροπή της ιστορίας.Σας ευχαριστω όλους που διαβάζετε &ψηφιζετε &σχολιαζετε την ιστορία μου!!
Με αγάπη,
Λιλη •-•