Amimad: Olanları duydum.
Amimad: Geçmiş olsun.
Amimad: Ve kumral adına üzüldüm.
Amimad: Zor olmalı. :/
Amimad: Kim bilir, nasıl korkmuştur?
Amimad: Ayrıca, yalnız hissediyor olmalı.
Amimad: Bence, onunla konuşmalısın.
Amimad: Söylemese de sana ve arkadaşlarına ihtiyacı var.
Amimad: Unutma!
Amimad: Bazen, dile getiremesek de tavır ve davranışlarımızla da hislerimizi belli ederiz.
Amimad: Fark edilmek, bulunmak isteriz.
Amimad: Çünkü biz fark etmesek de kendi zihnimizin içinde, düşüncelerimiz arasında kaybolmaktan korkarız. Ve bunu, yalnızlık olarak algılarız. Ama bu yalnızlık değil. Kaybolma hissi. Böyle hissetmemek için de bir şekilde kendimizi çevremize belli etmeye çalışır ve bulunmak isteriz.
Amimad: Tıpkı şu an, onun yaptığı gibi.
KeyserJonas: Denemedim mi, sanıyorsun?
KeyserJonas: Beni görmeyi geç, sesimi duymaya bile tahammülü yok.
KeyserJonas: Hiçbirimizi.
KeyserJonas: Hepimize kırgın ve kızgın.
KeyserJonas: Kendini odasına kapatmış durumda.
KeyserJonas: Hay sikeyim!
KeyserJonas: Haklı da.
Amimad: Olsun, pes etme ve vazgeçme.
Amimad: Pes edip vazgeçersen; işte o zaman onu gerçekten kaybedersin.
Amimad: Eğer, onu sonsuza dek kaybetmek istemiyorsan; elinden tut ve yönünü bulmasını sağla.
Amimad: Ona pusula ol.
KeyserJonas: Hukuk okuduğuna emin miyiz?
Amimad: İnsanları da okuyabiliyorum, Isak Jonas Keyser. (;
Görüldü, KeyserJonas
-venusdarca
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİRSAM | YARI TEXTİNG
RandomHayatı oyun sanıp belli planlar ve kurallar dahilinde yönetmeye çalışırken farkında olmadan aslında, kendi içimizde kaybolup oradan oraya sürükleniyor, doğru ile yanlışı aynı mantık çerçevesi içinde arıyorduk ama unuttuğumuz bir şey vardı. Biz, birb...
