DOLMUŞ | bxb

9

23.03.21

Medya: Lewis Capaldi - Leaving My Love Behind❤️

Bugün okula hazırlanırken adeta bir bayram çocuğu gibi kendime özen göstermiştim. Saçıma daha çok özen gösterip kendime en yakıştırdığım kıyafetlerimi üzerime geçirmiştim. Hatta morarmış olan göz altlarımı bile kapatıp parfümümü üzerime boşaltmıştım.

Alperle cumartesi günü yaşadıklarımızdan sonra onu ilk defa görecektim. Zaten tüm haftasonu kendimi rezil etmiş olmanın utancıyla yaşamıştım, şimdi bununla yüzleşme vaktim gelmişti. Birsürü insanla beraber dolmuşu doldurduğumuzda ortalıkta gözükmeyen Alper de bir iki dakika içerisinde arabaya yerleşmişti.

"Merhaba." deyip hevesle gülümsediğimde beklediğim karşılığı alamadığım için yüzüm düşmüştü. Yüzüne yerleştirdiği yapmacık gülümsemesiyle "Merhaba." diye mırıldandığında yüzündeki gülümseme iki saniye içerisinde solmuştu. Ondan sonra zaten hiç konuşmadan arabayı hareket ettirip yola odaklanmıştı.

Sessizliği bozmak istediğim için hafifçe boğazımı temizleyerek konuştum.

"Cumartesi biraz sapıttım galiba özür dilerim ve eve bıraktığın için de teşekkürler tekrar."

"Sorun yok." deyip kestirip attığında arka taraftan gelen paranın üstünü vermekle meşgul olduğu için başka bir tepki vermemişti.

Sol dirseğini cama dayayıp tek eliyle direksiyonu tutarken düşünceli bir şekilde yola bakıyordu, bir şeyler düşünüyor gibi bir ifadesi vardı. Tam olarak çözememiştim.

Telefonu çaldığında ekrandaki ismi gördükten sonra sinirli bir şekilde kapat tuşuna basıp zarar görüp görmeyeceğini umursamadan telefonu yanındaki bölmeye sertçe bırakmıştı.

Elini sertçe saç tutamlarının arasından geçirirken "Siktirin gidin." diye mırıldandığını duymuştum. Canını sıkan bir şeyler vardı belli ki, yine aile problemleri miydi acaba?

Arkadakiler paraları teker teker göndermeye başladığında sinirleri iyice tavan yapmıştı, bir anda yükseldiği için irkildim.

"Kardeşim şunları topluca mı verseniz?"

"Neden?" diye atlamıştı arkadaki adamlardan biri.

Abicim sen de bir sus Allah aşkına. Zaten yanımdaki adam öfke pimi çekilmiş bomba gibi, ne zaman patlayacağı belli değil demeyi çok istesem de sustum.

"Abicim dikkatim dağılıyor ikidebir, kaza yapacağız."

"Siz de paraları topladıktan sonra arabayı hareket ettirin, hayret bir şey."

Alper, her an ortamın amına koyacakmış gibi sabır çekip kafasını sallarken oturduğum yere sinmiştim. Fakat bu halim çok uzun sürmemişti, arkamı dönüp hangi adamın konuştuğunu anlamaya çalıştım.

"Beyefendi şoförün işine karışmasanız mı acaba? Hem insanları mı bekletsin? Herkesin işi gücü var. Huzursuzluk çıkartmayın akşam akşam. Allahım yarabbim."

Adama gözlerimi kısıp öfkeli bakışlar atarken Alper'in kolumu dürtmesiyle önüme döndüm.

"Dön Evren, boş ver." Az önce sinirden köpüren adamın beni sakinleştirmek için kendini frenlediğini gördüğümde onu dinleyerek adama bulaşmamaya karar verdim.

"Bu gençlik hep böyle terbiyesiz işte. Kaç yaşına gelmiş, büyüklerine saygılı olmayı öğrenememiş. Cık cık. Yandaki arkadaşının avukatı herhalde." Kendi kendine sessizce mırıldanan adamı duyduğumda tekrar kendimi tutamadım. Yalnız arkadaş falan da ayıp oluyordu abicim, ne arkadaşı?