DOLMUŞ | bxb

38

17.04.21

Evren

Kavga etmek ayrılıktan beterdir. Belirsizlik hissi yarattığı için tüm gün oturup kara kara bir sonraki hamlenin ne olması gerektiğini düşünürsün. Karar da veremezsin. İleride böyle şeylerden dolayı aranızın bozulmayacağını düşlemek istersin. Sorunları bastırmak yerine çözümlemeyi tercih ettiğinde de kavga kaçınılmaz olur. Onun gülen yüzünü tekrar görene kadar bu hisler içini yiyip bitirecektir.

Telefonumu elimde çevirirken arasam mı, mesaj mı, yanına mı gitsem yoksa hiçbir şey yapmasam mı dörtgeninde dönüp duruyordum. Onun ne düşündüğünü tahmin etmeye çalışmak tırnak kemirtiyordu.

Ne olacaksa olsun deyip rehberimin sık görüşülenler kısmında en üstte çıkan isme bastım. Telefonu kulağıma götürürken ayağımı salladığımın farkında bile değildim.

"Aradığınız kişi şu anda telefona cevap veremiyor, sinyal sesinden son-"

Telefonu indirip bu sefer sohbet ekranına girdim. İki gündür sürekli son görülmesini takip ediyordum ve defalarca çevrimiçi olduğu halde bana yazmayışını izlemek canımı acıtıyordu.

Alper Eroğlu❤️
son görülme bugün 15:36

Evren: Alper

Mesajım çift tik olarak kaldığında kararan telefon ekranıyla bakışırken ne yapacağımı düşünüyordum. Gözlerim tek noktada kilitli kalmışken bildirim sesleriyle heyecanlanıp Alper'in cevap verdiğini sanarak ekranı açtım.

🔔2 yeni mesaj

Daren Kamberoğlu
Evren merhaba. Rahatsız ediyorum ama müsaitsen bana gelebilir misin? Krem sürme işlerini tek başıma halledemiyorum. Şu an ulaşabileceğim başka biri de yok.

Atlas Pektaş
Konuşabilir miyiz acil?

Atlas'ın mesajına görüldü atıp Daren Hoca'nın mesajına tıkladım. Açıkçası şu an Atlas en son görmek isteyeceğim insandı. Şu an hocanın yanına gitmek istemesem de kendimi bu konuda sorumlu hissettiğim için gitmem gerekiyormuş gibi geliyordu. Vicdanıma yenik düşerek hocaya geleceğimi söylediğimde beni bekletmeden adresini göndermişti, kendime hiç özen göstermeden hocanın evine giden yolda salınmaya başladım. Yoldayken ikide bir telefonumu çıkartıp gelmesini istediğim o bildirimi kontrol edip duruyordum fakat bir sonuç yoktu.

"Hoş geldin. Çok teşekkür ederim."

Takım elbisesi içinde yapılı saçlarıyla her zaman şık olarak görmeye alışık olduğum hocamı eşofmanlarla görmek benim için yeni bir deneyim olmuştu. Gülümserken bile yoğun bir çaba sarfetmesi gerekiyordu, ağzını her kıpırdattığında acıyla yüzünü buruşturuyordu.

"Rica ederim hocam."

Normalde önünden bile geçemeyeceğim bir binanın bilmem kaçıncı katında oturan hocam beni içeri davet ettiğinde koyu renklerin ağırlıkta olduğu salonuna girdim. Boydan boya cam katlı duvardan dışarıdaki şehrin manzarasına baktığımda her şey ayaklarımızın altında gibiydi. Montumu çıkartıp koltuğun üzerine bıraktığımda hocayla aramıza mesafe bırakarak koltuğun diğer ucuna oturdum.

"Daha iyi misiniz?"

"İyi olmaya çalışıyorum diyelim." dediğinde ne diyeceğimi bilemediğim için ellerimi kucağımda birleştirip parmaklarımla oynamaya başladım. Aramızdaki mesafeyi kapatıp yanıma kaydığında tek elini dizime koyarak hafifçe pat patladı.