DOLMUŞ | bxb

24

04.04.21

Heyyooo nabersiniz?🙋🏻‍♀️ Zaman atlayıp Alper'i iyileştireceğim artık, yetti.

1 ay sonra

Aynanın karşısına geçip siyah pantolonumun içine soktuğum siyah gömlekli kombinimi gümüş tokası olan kemerle tamamladım. Gömleğin üzerinden iki düğme açıp yakalarımı çekiştirdim. Birbirine karışan kıvrık tutamları parmaklarımla teker teker düzelttim. Belimde beliren ellerden sonra gömleğin açıkta bıraktığı tenimde bir öpücük hissettiğimde aynadan Alperle göz göze geldim. Arkamı dönüp onu şöyle baştan aşağı süzme gereği duydum.

Üstüne cuk diye oturup kalın baldırlarını da saran siyah pantolonunun üzerine giydiği beyaz gömlek geniş omuzlarıyla birleşince görsel bir şölen yaratmıştı. Kirli sakalları ve özenle taradığı saçlarla efsane derecede çekici görünüyordu, kendimden geçmiştim.

Elindeki lacivert kravatı sallayarak gözüme doğrulttuğunda bağlama işini bana kitlediğini anlamıştım. Kravatını bağladıktan sonra ucundan tutup yarı hafif yarı sert bir şekilde kendime doğru çektiğimde gözlerinin içine bakarak dudağına bir öpücük kondurdum.

"Böyle ani hareketler yapma bak 5 dakikaya çıkmamız lazım."

Hafifçe kıkırdayıp geri çekildiğimde yakalarını da düzelterek göğsünü pat patladım. "Tamam, yapmam."

Ceketini giymesine yardımcı olduktan sonra ikimiz de parfüm şişelerine uzandık, Alper birkaç fıs sıkıp bırakırken ben resmen üzerime boşaltmıştım.

"Mustafaaaa? Hadiii."

"Tamam iki dakikaya geliyorummmm."

Mustafa her zamanki gibi bir saattir odasında hazırlanmakla meşguldü. Beklemeyelim diye bizden önce hazırlanmaya başlamıştı ama sonuç olarak yine biz daha önce hazırlanmış bulunmuştuk.

"Çikolatayı unutmayalım yoksa abim bizi doğduğumuza pişman eder."

"Ben hala gelmemin doğru bir karar olup olmadığını sorguluyorum." dediğimde hafifçe kolumu okşadı.

"Abim seni bizzat kendisi arayıp çağırdı. Gelmezsen ayıp olur, ayrıca kalabalık olacak zaten kimsenin umrunda olmazsın. Arkadaşımız diyeceğiz zaten akrabalar ne anlayacak? Hem bak Mustafa da geliyor. Onunla bir köşede oturursunuz."

Hala gergin olsam da Alper dediklerinde haklıydı. Hem bu Alpay abiyle olan ilişkimizi samimileştirmek için güzel bir adımdı.

"Tamam hayatım. Zaten vazgeçmek için çok geç."

Yanağımı öpüp gülümsedi. "Bir sıkıntı çıkmayacak."

"Mustafa 2 dakika geçtiiii!"

"Geldiimm." Uzun ve şekilli bacaklarını saran siyah pantolonunun üzerine giydiği, gözleriyle ahenk yakalan mavi gömleğiyle Mustafa da oldukça iyi gözüküyordu. Hızlıca montlarımızı da üzerimize geçirip Mustafa'nın arabasına doğru yola çıktık.

Evin önüne geldiğimizde kapının önünde heyecandan yerinde duramayan bir Alpay abi, kısa bordo elbisesi ve maşaladığı saçlarıyla abisinin ceketini düzeltmekle uğraşan bir Duygu, tekerlekli sandalyede oturan saçları ağırlaşmış ama yeşil gözleri hala parıl parıl parlayan 60 yaşlarında bir adam, sandalyesine kollarını dayamış, Alper gibi koyu renk gözlere sahip, çıkık elmacık kemikleri yüzünde en dikkat çekici yeri olan, montuyla aynı renk baş örtüsü takmış bir kadın karşıladı bizi.