Kocham Cię. To chyba wszystko.

krawędź

Stoję na krawędzi skały zwanej życiem.
Za mną ścieżka z kałużami łez i krwi, z ran,
jakie zadano mi po drodze.
Nie mogę zawrócić, bo tędy idzie się tylko w jedną stronę.
Jeśli zrobię krok dalej, to zakończę swoją podróż.
Chyba, że pomożesz mi zbudować most na drugą stronę
tej przepaści.
Bo sam nie dam rady.