PARALLEL [ Completed ]

Chapter-13

(Unicode)

" ဗိုက်ဆာတယ် "

​" ​ဘာမှ မ​သောက်ခဲ့ပဲ အပြင်ထွက်လာတာလား "

​ဆေးပုလင်းသုတ်ရင်း တန်းလန်းနဲ့မှ
Ray ကိုလှည့်ကြည့်၍ ​မေးလိုက်သည်။

" ​သောက်ပြီးပြီ ဒီတိုင်း ​ပြောကြည့်တာ ဟီး "

စပ်ဖြဲဖြဲလုပ်​နေတဲ့ Ray ကို Air မျက်​စောင်း​ထိုး
လိုက်သည်။သုတ်လက်စ ​ဆေးပုလင်း​တွေကို
ပြန်သုတ်​နေလိုက်သည်။

" ​ချွေ​ချွေတာတာ​လေး လုပ်အုံး ကိုယ့်သခင်
အခုတ​လော စုံ​ထောက်​တွေအများကြီးပဲ
အရင်လို ​သွေးရဖို့မလွယ်​တော့ဘူး "

Ray ဘက်က ဘာမှတုံ့ပြန်ခြင်းမရှိဘဲ
​အေးတိ​အေးစက်ပင်။ ​ဆေးထိုးအပ်တွေကို
​လျှောက်ကိုင်​နေပြန်​တော့လဲ သွားလုရပြန်သည်။

" ကျစ် Ray အဲ့တာ​တွေ မ​​ဆော့နဲ့​လေဗျာ ! "

ဇက်ခနဲသူဆွဲယူလိုက်​တော့လဲ Ray က
စိတ်ဆိုးခြင်းမရှိ ပြုံးစိစိနဲ့သာ

" မင်းမှငါ့ဂရုမစိုက်တာ ပျင်းတာ​ပေါ့ "

" ကျွန်​တော်က အလုပ်လုပ်​နေတာ​လေ "

ဖွထားတဲ့ ဟာ​တွေကို သိမ်းဆည်းရင်း
​ဖြေ​နေရ​တော့ Air မျက်​မှောင်​လေး​တွေက
စုကျုံ့​နေလျက်ရှိသည်။

" ဘာလို့ ညဘက်ကြီး အပြင်ထွက်လာ​သေးလဲ "

" ဟ ငါ ညဘက်ပဲ ထွက်လို့ရတာ​လေ "

" ဪ " ဟုတ်သားပဲ ဟု​တွေးမိလိုက်သည်။
ဘာမှ​တော့ပြန်မ​ပြောမိ လုပ်စရာရှိတာသာ
ဆက်လုပ်​နေသည်။

အသစ်အဆန်း​တော့မဟုတ်​တော့​ပေ။ Ray က
ညဘက် သူ​ဆေးခန်းထိုင်တိုင်း ပျင်းရင် လာလာ ​
နှောင့်ယှက်စမြဲ။ စိတ်ရှုပ်ရတယ်ဆို​ပေမယ့်လဲ
တခါတ​လေ သူမရှိရင်လဲ ပျင်း​နေပြန်​ရော...

' ဂျိန်း '

အ​​မေ့

​မိုးကြိုးပစ်သံ​ကြောင့် Air ​ကြောက်​ကြောက်လန့်လန့်နှင့်
နား​ပိတ်လိုက်သည်။

" ဟ ဟ င​ကြောက် "

သူ့ နားနားကပ်ကာ ​လှောင်​နေတဲ့ Ray အသံ​တွေက
ခပ်သြသြရယ်