Chapter-9

2.4K 253 41
                                    


( Unicode )

" အထ္ထုပတ္တိ "

ပီဇာ ပလုတ်ပလောင်းနဲ့ဂျောင်ကုရဲ့အမေးကို
ထယ်ဟျောင်း အသာလေးခေါင်းညိမ့်ကာ
ဖြေလိုက်သည်။

" ဘာစိတ်ကူးတွေရလို့လဲ "

" ဘာလို့မေးတာလဲ "

" မဟုတ်ပါဘူး သူဌေးက အရင်ကဆို
ရှိလို့ရှိမှန်း‌တောင် မသိအောင် တိတ်တဆိတ်
ပုံးကွယ်နေတာလေ ၊ အခုရုတ်တရက်ကြီး
ပေါ်လာပြီး ကိုယ်ရေးအထ္ထုပတ္တိ တွေပါထုတ်အုံးမယ်
ဆိုတော့ ထူးဆန်းလို့ပါ "

ဆီတွေပေနေတဲ့ဂျောင်ကု နှုတ်ခမ်းကို
တစ်သျူးဆွဲယူကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ
သုတ်ပေးလိုက်သည်။ရုတ်တရက် သူ့အပြုအမူ
ကိုဂျောင်ကုကတော့ လန့်သွားဟန်ပေါ်ပင်မယ့်
သူကတော့ အေးဆေးမျှသာ ဂျောက်ကုမေးတာကို
ဆက်ပြောသည်။

" လူတိုင်းပြောင်းလဲနိုင်တာပဲလေ ၊ အရင်က
လူသိခံရတာမကြိုက်ပေမယ့် အခုကြိုက်လာလို့ပေါ့ "

" အော် "

တလုံးထဲသာပြောပြီး ဘာမှဆက်မမေးတော့
ပီဇာကိုက်လိုက် ကိုလာ သောက်လိုက်နဲ့
ဂျွန်ဂျောင်ကုတို့ အိုကေမှာဆိုပြေနေသည်။

" တော်ပြီလား ထပ်မှာအုံးမလား "

" ဟီး တော်ပါပြီ စားပွဲပေါ်မှာလဲ အများကြီး
ဒါနဲ့ သူဌေး ရောမစားဘူးလား "

ဟုတ်သားဟ!!သူစားတာမြင်တာနဲ့
ကိုယ်ဗိုက်ဆာနေတာတောင် မေ့တယ်

" သတိပေးလို့ကျေးဇူး "

နှစ်ယောက်သား သဘောကျစွာရီလိုက်ကြသည်။
ထယ်ဟျောင်းကတော့ သူစားနေကျ စပါဂတ်တီကို
သက်သက်လွတ်လုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

ဖြူဖျော့ဖျော့နဲ့ ဘာအသားမှမပါသည့်
စပါဂတ်တီကို ဂျောက်ကု လှမ်းအကြည့်
ထယ်ဟျောင်း မော့အကြည့်နှင့်တိုးသွားပြန်သည်။

ထယ်ဟျောင်းက ခေါက်ဆွဲဖက်များကို
ခရင်းဖြင့်လိပ်ပြီး ဂျောင်ဂုမျက်နှာရှေ့
ထိုးပေးပြီး

" စားအုံးမလို့လား "

" တော်ပါပြီ ဟီး "

" အာ့ဆို ဘာလို့ ကြည့်ကြည့်နေလဲ "

PARALLEL [ Completed ]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang