Chapter-7

2.1K 274 23
                                    

( Unicode )

" ဝေး အဲ့တွန်းလှည်းကြီးက ဘာလုပ်ဖို့လဲ "

" ဈေး၀ယ်မှာမဟုတ်ဘူးလား "

မားကတ်ထဲရောက်တာနဲ့ ခပ်တည်တည်နဲ့ တွန်းလှည်းကြီးဆွဲထုတ်နေတဲ့ သူ့ကြောင့် ဂျောင်ကုရူး‌ချင်နေပြီ။

" ၀ယ်မှာက၀ယ်မှာလေ ဒါပေမယ့် ခြင်းတောင်းဆိုရပြီ
ကျွန်တော်ဝယ်မှာ အဲ့လောက်မများဘူး "

" ခြင်းတောင်းက သယ်ရတာလေးတယ်
တွန်းလှည်းယူရင် များများ၀ယ်ရမယ်ဆိုတာ ရှိလို့လား "

" အဲ့လိုတော့မရှိပေမယ့် "

" တွေ့လား မရှိဘူးလေ လာမြန်မြန်၀ယ်ရအောင်
စကားများမနေတော့နဲ့ "

" နေ နေအုံး "

ဒီအရူးနဲ့တော့ ဂျောင်ကုသေချင်နေပြီ။

ဟွန့်~သူ့ဘာသူသွားချင်တာသွား
ငါကတော့ ထုံးစံတိုင်း အမြည်ကျွေး‌တဲ့ဟာတွေ
ပတ်စားရမှာပဲ ဟဲ ဟဲ

" နို့သောက်ရတာကြိုက်လား "

နွားနို့ဘူးကိုင်ကာ ဘေးမှာသူရှိသည်အထင်နဲ့မေးနေတာ ငနဲလေးကပါမလားဘူး

" ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ "

ဂျောင်ကု

ပါးစပ်က တိုးတိုးလေးရေရွတ်ပြီး မျက်စိဝေ့ကာ
ရှာကြည်နေ့မိသည်။

ဟော တွေ့လေပြီ
ကိုယ်လူချောက အမြည်းကျွေးနေတဲ့ အမဲသားလွှာ ပိစိ
ကင်လေးတွေကို တခုပြီးတခုနှိုက်စားလေရဲ့

ထယ်ဟျောင်းသဘောကျစွာပြုံးမိသည်။
ဂျောင်ကုဘ၀လေးဟာတကယ်ဖြူစင်တာပဲ ။
ဒီဘ၀မှာ အခုလိုဖြူစင်တဲ့ကောင်လေးအဖြစ်
ပြန်လည်မွေးဖွားလာတဲ့အတွက် သူအရမ်းကျေနပ်မိသည်။

ဂျောင်ကုလေး အားရှိလေအောင် နွားနို့ဘူးကြီး
နှစ်ဘူးကို လှည်းထဲထည့်ကာ ဂျောင်ကုရှိရာဆီ
လာခဲ့သည်။

" ဘာလုပ်နေတာလဲ "

" အမလေး "

သွားကြားထိုးတံထိပ်ကအသားကို ပါးစပ်ထဲ
ထိုးထည့်မည်လုပ်နေတဲ့ လက်လေးတွေ
တုန်တက်သွားသည်အထိ လန့်သွားသည်။

PARALLEL [ Completed ]Where stories live. Discover now