I'm still Married (Book Two)

Chapter 3:3^Goodbye

Dedicated to @pink_misha^ateee! Salamat po sa votes at comments mo. :'> 

********** 

[MZG a/n : thank you po sa inyo dahil umabot sa quota! Sorry ngayon lang.. Hihi.. Vote--->] 

~ 

Chapter Three~Part 3 

-- 

Tumigil ka Theo baka di ko mapigilan. Huy! Ano ba tong iniisip ko! Siempre kaya kong pigilan! 'heto't ang laki-laki na ng tiyan ko lumalandi pa rin. 

|Cont. Of Ayen's PoV| 

Pansin ko lang, prang unti-unti na akong bumabalik sa dati. Dahil ba sa hindi ko na inilihim kay Theo na alam ko na ang tungkol sa pagkatao ko? O dahil sa pinipilit ko na lang na bumalik sa dati? 

Naglalakad na ako patungong CR. Pagpasok ko, hinubad ko na ang dress ko. Hinawakan ko ang lumalaki kong tiyan. 

"Mahigit apat na buwan na pala kayo.. Ang laki-laki niyo na oh.. Haaay.. Dalawa kasi kayo agad e, yung tatay niyo naman kc kung makashoot.. 2 points agad.." e? Parang basketball lang.. 

Naalala ko na naman siya. Kamusta na kaya ang gagung yun, kelan kaya ang graduation? Dapat sana gagraduate na din ako. Tsk! 

Mahal pa rin kita Chase.. Kahit na ginawa mo yun sa akin. Pero hindi pa muna ito ang tamang panahon para magkita ulit tayo. 

Hindi ko alam kung paano ako natapos sa paliligo ko. Dahil siguro sa sobrang lalim ng iniisip ko. 

Kinuha ko ang bathrobe at sinuot ito habang ang isang towel naman ay nilagay ko sa ulo ko. Saka ako lumabas. 

"Oh.. Tapos kana" sabi ni Theo na nadatnan kong nakaupo sa maliit na sofa at nanunood ng T.V.. 

"Yes.." tapos dire-diretso akong pumunta sa maleta ko at tumingin ng damit na maisusuot ko. 

"Tignan mo oh.. Ang gwapo ko" turo niya sa tv. 

"Kelan lang yan?" tanong ko. 

Pinapalabas kasi sa local channel ang interview niya kasama si Ayina ang kapatid ko na mas kilala bilang Ciarina Horan. 

"2 days before kitang makita" aa.. Yung pagdating nila Mama at papa, nalaman ko na may pinuntahan si Ayina. Interview pala yun. Agad agad e? 

"Aaaa. Alam mo bang kapatid ko si Ayina" sabi ko. 

"What?!" gulat siya? 

"Oo pero not kaming totoong magkapatid. Inampon siya ng Mom ko" sabi ko. Tumayo siya at tinitigan ako. 

"Did you or Do you know the story behind her adoption? Or.. Why the adopt Ayina?" tanong niya. E? Bigla siyang naging curious dun? Ako nga hindi alam e. 

"I don't know anything.. Few days before the accident ko lang din nalaman.. Why?" I asked habang kinukuha yung damit pantulog ko. 

"She's.. Aaa.. The.. The.. Daughter of the driver who bumped your Brother..." huh? Ano? 

"What? I don't know what you're saying.." sabi ko sabay lapag ng damit sa maleta at lapit sakanya. 

"You know.. Ayina used to be my exgirlfriend for about.. 6 years." 

"Ganun katagal?" 

"Yea.. Since midschool.. We're still 13 or 14" gulat pa din ako. 

What a small world indeed. 

"What about the bumpy thingy?" i asked again. 

"Diba your brother died because he was bumped by a truck?" 

"Yes" 

"After the truck bumped your brother.. Aaamm tapos.. Nagdire-diretso lang ito at binunggo ang isang malaking puno.. The driver.. He was with his daughter.. And trying to protect his princess causes his death.." sabi niya. 

Dahil pala sa akin. Dalawang tao ang nawala. Dalawang pamilya ang nawalan. Dahil sa akin. Kaya wala akong karapatang magalit kina Mommy at Daddy kung inadopt nila si Ayina. 

"Natahimik ka?" tanong niya. 

"Wala" 

"Alam mo kasi.. Nung time na yun, namatay sa cancer ang Mom ni Ayina. Kaya naghirap sila magamot lang ang nanay niya pero wala pa ring nangyari.. Naubos ang pera nila.. At ang truck kung saan sila nakasakay ay hiniram lang ng tatay niya para ipasyal siya sa park.. Then.. Yun nga.. Unfortunately.. Yun ang nangyari" 

"Ang laki ng kasalanan ko kay Ayina.." sabi in low tone. 

"What do you mean?" he asked while walking closer to me. 

"I'm the reason why my brother and her biological father died.." I said. 

"Why?" 

"Matigas kasi ang ulo ko. Sinabihan na ako na wag bumili ng ganune nagpumilit pa ako at tumakbo.. Then nakita ko na lang ang isang sasakyan na palapit sa kinatatayuan ko tapos.. Tapos..." naiyak na ako.."tapos.. Natanaw ko yung kuya ko na tinulak ako.. Tapos.. Siya.. Siya ang nabangga at.. At.. Namatay" iyak ko. 

"It's not your fault." sabi niya then hinawakan ako sa magkabilang balikat. 

"Bata ka lang noon at ang lam mo lang gawin e kumain at maglaro.. Hindi dapat sayo isisi ang nangyari dahil walang gustong mangyari ang bagay na yun.." tapos he cupped my face with his two hands. "It's not your fault Ayen.. Mag move on kana sa bagay na yun.. Dahil mas lalong ka lang nadidikit sa past mo e mas lalo kang hindi makakamove on" then he kissed my forehead. 

"Move on Ayen.. Have a new life.. Say goodbye to those bad memories" at niyakap niya ako. 

Tama ka nga Theo. Dapat na akong magmove on. Kakalimutan ko ang lahat ng nangyari sa past ko. Diba nga? Ak na si Ayen Chandler. Ang asawa ni Theo Chandler. 

|End of Ayen's PoV| 

- 

[MZG a/n : last UD ko na muna ito. Hindi ko alam kelan ulit ako magUUd. Haha xD paplug ako.. Paread naman ng ibang stories ko like ng 'Her Playful Desires' tas comment po kayo kung itutuloy ko. Thanks!] 

Vote and Comment! :'> 

Happy New Year!! 

01.01.13

#Zana